Gemeente Ede

nummer 282 / Ede, 8 november 2003

Troostrijke medaillons op begraafplaats Ede

Woensdag 10 december om 15.00 uur zal wethouder Angelique Jonker samen met kunstenares Rini Hurkmans het kunstwerk "De Krans" op de gemeentelijke begraafplaats in Ede in gebruik nemen.

De basis voor het ontwerp is een ronde krans, waarop 63 kleurrijke medaillons in een golvende beweging zijn aangebracht. De krans is geplaatst op het grasveld aan de rotonde, waarbij het midden doelbewust is leeg gelaten. De golvende beweging in combinatie met de verschillende kleuren van de medaillons symboliseert de kringloop van de natuur en de levensloop van de mens. De kleuren zijn feitelijk fragmenten van stoffen, waarbij soms duidelijk bloemmotieven zichtbaar zijn. De stoffen verwijzen zodoende enerzijds zowel naar interieurs en kledingstukken, kortom het menselijke, anderzijds naar een geabstraheerde natuur.

De krans kan als een krans van herinnering worden gezien, maar ook als de eeuwige kringloop van de natuur. De kleuren van de medaillons veranderen naarmate de bezoeker de cirkelgang volgt van tere lenteachtige nuances via meer uitgesproken gele en rode tinten naar bezadigdere kleurschakeringen en eindigen in grijzen en zwarten om weer terug via goud en zilver over te gaan in de lichtere tinten.

De medaillons zijn fragmenten die gebaseerd zijn op verschillende opnames van een persoon die op een sofa is gezeten waarbij ze een wit kledingstuk op haar schoot houdt. De setting blijft bij de verschillende opnames steeds hetzelfde, terwijl haar eigen kleding en de bekleding van de sofa en de achtergrond veranderen. Het zijn opnames gebaseerd op een video waarbij een moederfiguur een kledingstuk -van haar kind misschien- op haar schoot koestert. Er is gekozen voor fragmenten uit deze opnames omdat herinneringen ook uit fragmenten zijn samengesteld. Bovendien leen deze vorm er zich het beste voor de toeschouwer uit te nodigen uit de fragmenten zelf een beeld te laten ontstaan Omdat de krans zijn geheim niet direct prijsgeeft nodigt het de geïnteresseerde bezoeker uit de rondgang meerdere malen te maken.

Om verschillende redenen maakt het beeld deze parkachtige setting tot een troostrijke plek. Ten eerste wordt door het beeld, mede door het midden ervan leeg te laten, een plek van bezinning gecreëerd een plek die tot nadenken stemt, maar ook tot kijken. Ten tweede kan de veelheid van kleuren in het beeld de bezoeker troost teven. Overigens dient te worden opgemerkt dat nooit alle kleuren tegelijkertijd voor een bezoeker zichtbaar zullen zijn. Alleen wie de krans volledig omloopt zal pas alle kleuren gewaar kunnen worden. Ten derde zal wie uit de fragmenten het totaalbeeld heeft kunnen vormen, de idee van een troostende moeder kunnen ervaren.

Het is een beeld dat in al zijn bescheidenheid complex genoeg is om een ieder die de plek aandoet aan te spreken. Omdat de gekozen fragmenten niet tijdsgebonden en ook niet cultuurgebonden zijn (de verschillende geornamenteerde stoffen zijn uit allerlei culturen afkomstig) is het beeld zelf ook niet aan het heden verboden, maar zal het ook in de toekomst zijn zeggingskracht behouden.