Aftreden Remco Boas
10-02-2004
Beste Amsterdamse PvdA leden
Als door u gekozen bestuurder van de afdeling Amsterdam heb ik iets
gedaan wat ik niet had mogen doen. Ik wil daarover graag aan u
verantwoording afleggen en het in een context plaatsen.
Het bestuur is een bonte mix van nieuwe en oude bestuurders van geheel
uiteenlopende pluimage. Wat dat betreft denk ik dat de selectie
commissie die het huidige bestuur heeft voorgedragen uitstekend werk
heeft verricht. Het had dan ook ogenschijnlijk de potentie om de
partij in Amsterdam een goede duw te geven naar meer diversiteit
betere communicatie betere en simpelere procedures en alle andere
ambities die we voor ons zelf geformuleerd hadden.
In de praktijk is gebleken dat het anders uitpakte. Een deel van het
bestuur waaronder de voorzitter hangt erg aan de positie van de
gemeenteraadsfractie en de wethouders. Dat betekent dat wij als
bestuur alleen maar datgene doen wat goed is voor de fractie en pas in
de tweede plaats voor de partij. Zo heeft Judith Belinfante wekelijks
een overleg met de wethouders en de fractievoorzitter. Daarnaast neemt
zij ook altijd deel aan de fractievergadering. Ondanks een aantal
verzoeken vanuit het bestuur hiertoe, krijgen wij nooit te horen wat
daar gebeurt. Niet wat er speelt en niet wat de fractie vertelt. Maar
ook niet wat onze voorzitter namens ons daar vertelt.
Mijn idee is altijd geweest dat een voorzitter een bestuurslid is dat
de vergaderingen voorzit en indien nodig het bestuur kan
vertegenwoordigen als het bestuur dat wenst. Helaas moest ik vorige
week in de krant lezen dat onze voorzitter samen met Tjalling een
nieuwe wethouder aan het zoeken was. Dus daarvan wist ik als
bestuurder niks. Ook de voordracht en het advies dat onze voorzitter
heeft uitgebracht moest ik net als u vernemen van het AT5 nieuws. Ik
vind dat bespottelijk. Zeker als de voorzitter dat in de ALV verdedigt
namens het bestuur.
Leden binnen ons bestuur worden door Judith nooit gesteund in zaken
naar buiten. In iedere situatie waarbij mensen uit het bestuur hun nek
uitstaken was er zelden een backup vanuit de (vice-)voorzitter. Binnen
ons bestuur was er slechts een persoon die wel gedoogd werd zich
kritisch uit te laten. Dat was Laurens Slot. Laurens mocht enkele
maanden geleden rustig in beschonken toestand in een politiek café van
de VVD zijn eigen wethouder Oudkerk aanvallen. Laurens, een van de
beste vrienden van Bouwe Olij, deed graag veldwerk voor dit fractielid
om zodoende de sprong van Bouwe naar het wethouderschap of
partijleiderschap te vergemakkelijken. Een groot deel van het bestuur
was zeer ontstemd over het feit dat Laurens bij genoemd politiek café
Oudkerk o.a. uitmaakte voor spijtzwam en dat niet vanzelfsprekend was
dat hij in 2006 opnieuw lijsttrekker voor de PvdA Amsterdam zou
worden. Het bestuur vroeg Judith zich hierover uit te spreken, dit
weigerde zij. Laurens kreeg hier van het bestuur wel een officiële
waarschuwing aan zijn broek. Het gevoel bleef echter dat Judith hier
weer onvoorwaardelijk Laurens en zijn politieke agenda steunde, zelfs
ten koste van de partijleider en de mening van vrijwel iedereen in het
bestuur.
Op dinsdag 20 januari jl. moesten wij tijdens onze bestuursvergadering
over de positie van Oudkerk terloops uit de mond van Tjalling horen;
dat toen hij de zondag voor de val van Oudkerk vroeg of het bestuur
openlijk zijn steun wilde uitspreken aan Oudkerk in de pers, Slot dat
weigerde namens het bestuur zonder ons daarin te kennen en dat terwijl
het bestuur in meerderheid achter de wethouder stond. Ook daarin bleef
Judith onvoorwaardelijk staan achter Laurens Slot. En hiermee groeide
steeds meer het wantrouwen naar het duo Slot-Belinfante bij
verscheidene leden van het bestuur.
Zelfs de persuitingen op de maandag, ook weer geheel tegen het
bestuursbesluit in, door Slot werden nooit veroordeeld door onze
voorzitter. Het is intens triest dat een wel objectieve bestuurder als
Simon Deurlo, die de uitspraak van Laurens in al zijn onschuld
bevestigde, hiervan de dupe is geworden. De stank dan ook, dat dit
alles riekte naar een opzetje, blijft in de lucht hangen. Zeker als
Lies Paardekooper en ik werkelijk alles op alles moeten zetten om een
bestuursvergadering uitgeroepen te krijgen nog voor de alles
beslissende fractievergadering. De voorzitter vond dat nonsens. We
hadden toch niks in te brengen wat formeel misschien juist is, maar
zeker in het geval van het wegsturen van een partijleider van ONZE
leden, toch wel zeker een bestuursstandpunt volgens ons gewenst was.
In deze vergadering, een uur voordat de fractievergadering gehouden
zou worden, bleek achteraf dat Judith al op de hoogte was dat Tjalling
Oudkerk zou gaan laten vallen. Ook hier kregen wij niks te horen. Het
tandem Slot-Belinfante stemde voor het aftreden van Oudkerk. Maar het
grootste deel vond dat Oudkerk een kans verdiende. We verzochten
Belinfante over te brengen dat wij 100% achter Rob bleven staan. Later
vernamen we van verschillende kanten dat Belinfante in de
fractievergadering had gemeld dat het bestuur achter Oudkerk stond
maar begreep dat zijn positie onhoudbaar was geworden. Iets wat
wederom geen bestuursstandpunt was wat uitgedragen werd.
Daags erna besloot men dat na herhaalde waarschuwingen Slot niet meer
kon functioneren als vice-voorzitter. En met een meerderheid van
stemmen werd Slot afgezet. Echter Belinfante, niet aanwezig bij
vrijwel alle bestuursvergaderingen in deze periode (maar wel bij de
fractie), oefende veel druk uit dit besluit terug te draaien. Echter
toen er een ultimatum kwam van Slot dat hij dan uit het bestuur zou
stappen en de pers zou informeren besloten we unaniem het besluit
nogmaals te bekrachtigen. Een week later werd onder het dreigement van
Slot dat hij stampei zou gaan schoppen op de ALV er door enkele Judith
getrouwen samen met Annelies Spork, alles op alles gezet Slot weer
binnen boord te halen. Hij mocht zelfs weer vice-voorzitter worden
maar zonder de rechten en plichten behorende bij deze functie. Veel
bestuurders verloren hier het laatste restje vertrouwen in dit
bestuur.
Een meerderheid van het bestuur, waaronder ik, vond dat er snel een
ALV gehouden moest worden en nog voor de stemming in de gemeenteraad
voor een nieuwe wethouder. Zodat we de leden konden vragen wat zij
vonden van de voordracht van de fractie. Dit werd resoluut afgedaan
als te gevaarlijk. Stel nou dat men negatief zou zijn. Dat was niet
goed voor de fractie en dus partij. Dus dan liever de leden de mond
snoeren en ze achteraf pas verantwoorden.
Een kritische geluid richting het functioneren van het duo
Slot-Belinfante van uit het bestuur werd nooit iets mee gedaan. Alles
werd afgedaan met statuten, reglementen en als noodgreep "denk aan het
partijbelang". Nooit vierde gezond verstand hoogtij. Met die
dooddoeners kun je ieder kritisch geluid bij een groep bestuurders die
nieuw zijn in de politiek afdoen.
In deze periode heb ik zowel met Rob Oudkerk als met zijn assistente
Marike Simons veel contact gehad. Zij vroegen mij op vaak emotionele
wijze dat Rob absoluut op de uitnodiging moest komen omdat de leden
recht hadden op een verhaal van twee kanten. Ik heb dat vorige week
voorgelegd aan onze secretaris en die wuifde dat weg. Daarna heb ik
dat tot drie keer aan toe voorgelegd aan mijn collega bestuursleden
per email waarop vrijwel geen reactie kwam. Uiteindelijk reageerde
Judith dat zij alles wel zou regelen en dat ik mij er niet mee moest
bemoeien. Daags erna had ik wederom zowel Oudkerk als Simons aan de
lijn met de vraag waar de aankondiging bleef. Op een vergadering in
dat weekend vertelde de directeur van het Partijbureau Annelies Spork
dat alles geregeld was en er contact was geweest met Simons Oudkerk.
En dat niet bekend gemaakt zou worden aan de leden dat Rob kwam. Een
dag later had ik zowel Simons als Oudkerk aan de lijn die dat contact
ontkenden, en die absoluut aangekondigd wilden worden. Hier wordt de
mens toch echt argwanend van. Wederom heb ik Judith gebeld en gevraagd
wat erachter zat dat Rob niet uitgenodigd werd terwijl Rob zeker wist
dat hij kwam? Was men bang voor kritische geluiden? Was men bang de
regie te verliezen? De leden hebben er toch recht op te weten wat er
gebeurd is? En dan wel een versie van allebei de kanten? Wat wist het
bestuur nu weer niet? Judith reageerde furieus maar gaf geen redelijke
argumenten waarom hem niet aan te kondigen.
Toen ik wederom weer zowel Rob als zijn assistente geëmotioneerd aan
de lijn had met wederom de vraag het aan te kondigen heb ik besloten
dat koste wat kost de leden moesten weten dat Oudkerk zelf zijn
verhaal zou komen doen. Dat het niet weer een voorgekookte
persconferentie zou worden waarbij kritiek in de doofpot gestopt zou
worden. In mijn optiek was dat op dat moment de enige manier waarop de
partij schoon schip kon maken en met een schone lei weer had kunnen
beginnen. Ik heb dan ook voor 100% gehandeld in het partijbelang en
niet uit eigen belang of wat dan ook. Als penningmeester is mij door
de secretaris net als aan veel andere leden in het bestuur de login en
toegang tot het ledenbestand verstrekt. En ik besloot in mijn
naïviteit om onze voorzitter, mijzelf en het bestuur niet onnodig te
beschadigen en dus onder een valse naam (hallo ik ben Henk) u te
informeren over de komst van Oudkerk. Dat was ontzettend dom en ik heb
mijn lesje geleerd maar ik hoop dat u kunt begrijp dat ik mij als een
kat in het nauw gevoeld heb. Ik bied u oprecht mijn excuses daarvoor
aan. Het spijt mij ook dat veel mensen zich ongerust hebben gemaakt
dat het partijbureau de bestanden niet goed zou beheren. Dat is dus in
geen geval waar. Ik trek daar ook mijn consequenties uit en zal per
direct aftreden als penningmeester van het bestuur van de afdeling
Amsterdam.
In dit bestuur wordt alleen maar reactief bestuurd en vernieuwt er
zelden iets. Ik denk dat dit het moment is dat de partij zich
daarachter niet meer kan verstoppen. De ontwikkeling in de stad zijn
anders dan 10 of 20 jaar terug. Dat vraagt om nieuwe manieren van
besturen, nieuwe verhoudingen en dat gebeurt niet met dit bestuur. Dit
bestuur is er een van pappen en nathouden.
Ik roep de leden, en dit keer niet in het belang van de partij, maar
in het belang van de stad op om een ander bestuur neer te zetten dat
deze uitdaging wel aankan. Dat de fractie stimuleert, steunt maar ook
uitdaagt om nog actiever de problemen aan te pakken. Dat kritisch
durft te zijn naar zichzelf maar ook naar fractie en wethouders. Een
team dat open en eerlijk met elkaar omgaat, de boel samen oppakt,
elkaar stimuleert en zaken durft te veranderen. Er zitten een aantal
zeer enthousiaste goede bestuurders in het huidige bestuur. Geef die
een nieuwe kans om met een nieuwe ploeg de klus af te maken en te
zorgen dat er over twee jaar opnieuw een goede ploeg bestuurder voor
de gemeenteraad komt.
Amsterdam zal dat nodig hebben!
Remco Boas
remco@intronet.nl
RB
Partij van de Arbeid