25-02-2004
Meningen: Gele en rode kaarten in de Gemeenteraad
Als wethouders het niet goed doen, moeten ze een officiële
waarschuwing krijgen, daarna volgt een gele kaart en als er dan nog
geen verbetering is, volgt de exitknop. Maar ook raadsleden die zich
misdragen moeten gele en rode kaarten incasseren. Een helder systeem,
dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is.
Duco Stadig, wethouder
Een leuk idee, maar wat te doen als de eerste fout meteen al tot uit
het veld sturen zou moeten leiden?
Lodewijk Asscher, PvdA Gemeenteraadslid in Amsterdam
Het is goed na te denken over het verbeteren van prestaties van
politici en bestuurders. Het kan geen kwaad wethouders te confronteren
met zaken die misgaan of die bijvoorbeeld een collega beter aanpakt.
Zo kan het geen kwaad de wethouders onderling te vergelijken op de
snelheid waarmee ze schriftelijke vragen afhandelen of op de mate
waarin ze voldoen aan hun informatieplicht jegens de raad. Ook
raadsleden zouden idealiter permanent geconfronteerd worden met
kritiek op hun functioneren.
Het raadsdebat is het ultieme middel om waarheidsvinding en politieke
meningsvorming te bevorderen en dus ook wederzijdse kritiek te uiten.
Dat debat mag hier en daar best scherper en duidelijker. Hoewel de
huidige termen om elkaar te bekritiseren - motie van afkeuring, motie
van wantrouwen - misschien behoren tot het intern politieke jargon en
daardoor niet erg aanspreken, is een vervanging door de FIFA regels
mijns inziens geen verbetering.
Helder communiceren is iets heel anders dan simplisme. Als politici
met gele en rode kaarten gaan wapperen, verdienen ze het niet
serieuzer genomen te worden door het publiek dan een gemiddelde
wedstrijd van VVA/Spartaan 6. Die wedstrijden zijn overigens zeer de
moeite waard.
Bouwe Olij, Gemeenteraadslid voor de PvdA
Was het allemaal maar zo simpel. Maar het leven is niet eenvoudig en
de politiek al helemaal niet. Politiek is belangen afwegen en keuzes
maken. Daarbij moeten alle argumenten en omstandigheden gewogen worden
en in de tijd geplaatst worden. Een gele kaart voor een wethouder als
hij of zij het niet goed doet suggereert dat we het er met z'n allen
altijd over eens zijn wanneer iemand het goed of slecht doet. Maar dat
is nu juist niet het geval. Voor wel of niet verbetering geldt
hetzelfde dilemma. Raadsleden wegsturen is niet aan de orde. Dat is
voorbehouden aan de kiezers.
Erik Gerritsen, Gemeentesecretaris Gemeente Amsterdam
Als politicoloog vind ik dat gele en rode kaarten gedoe een
simplificatie van de werkelijkheid. Als burger zeg ik tegen de
politici, ga gewoon je werk doen in plaats van elke keer weer een
nieuw ideetje verzinnen dat mij als burger geen beter bestuurde stad
oplevert. Als gemeentesecretaris ben ik benieuwd wie de gele en rode
kaarten aan raadsleden mag gaan uitdelen.
Eric van der Burg, fractieleider voor de VVD Amsterdam
Wat een enorme onzin. Als de raad niet tevreden is over een wethouder
moet je tegen haar/hem optreden en daarvoor hebben we verschillende
machtsmiddelen waaronder moties van Treurnis, afkeuren of wantrouwen.
En raadsleden kunnen door hun fractie worden aangesproken en verder
alleen door de kiezer.
Frank de Wolf, fractielid voor de PvdA Amsterdam
Goeie god, voetbal in de politiek! Voetbal is oorlog, zei een beroemd
oud-voetballer/trainer al eens. Ik werk aan HIV en AIDS, daar is het
taalgebruik nu vooral geïnspireerd op oorlog: we moeten de oorlog
tegen de onwetendheid winnen, het virus moet worden verslagen,
strategische opties bij gebrek aan een vaccin zijn het omsingelen van
de infectie, het gevaar komt uit het oosten...... en meer van die
dingen. Het probleem: niemand weet waar ie aan toe is en alle nuance
is weg. Zullen we alsjeblieft gewoon blijven nadenken. Als wethouders
het niet goed doen, moet je, hoe pijnlijk ook, ze wegsturen; als
raadsleden het niet goed doen is er de kiezer die beslist. Dat is de
afspraak, laten we ons daaraan houden!
Manon van der Garde, PvdA fractielid in Amsterdam
Politici zijn geen voetballers! Nee, ik ben niet voor een systeem van
gele of rode kaarten voor wethouders of raadsleden. Het democratische
en dualistische systeem binnen de gemeentepolitiek is niet altijd even
gemakkelijks, dat geef ik toe. De mogelijkheid voor politici om zich
te misdragen is wel degelijk aanwezig. Zo kan een raadslid weinig doen
en toch een vergoeding opstrijken of een raadslid kan bestuur en
ambtenaren hevig frustreren door veel te veel vragen te stellen en
moties in te dienen. Maar dat is allemaal nog redelijk onschuldig.
Erger is het als een wethouder zijn of haar werk niet goed doet, want
dat heeft gevolgen voor het beleid en de mensen in de stad. Daarom
zijn er goede regels die de gemeenteraadsleden de mogelijkheid geven
om de wethouders en burgermeester te controleren. En als ze het niet
goed doen, stuurt de raad hen naar huis. Daar is toch geen rode kaart
voor nodig.
Later meer
Marcel Duyvestijn
Partij van de Arbeid