Time : 4:30:06 PM
Date : Wednesday, February 25, 2004
Sender Name: VVI
Het Verbond der Verzorgingsinstellingen vraagt maatregelen van de
federale en gemeenschapsoverheden om inactiviteitsvallen weg te werken
op weg naar tewerkstelling.
Gezondheid is voor elk van ons een belangrijk maar ook een kwetsbaar
goed, ook onze geestelijke gezondheid. In het behoud of herstel van
onze geestelijke gezondheid speelt het vervullen van betekenisvolle
sociale rollen een belangrijke rol. Zo ook het vervullen van de rol
van werknemer/zelfstandige.
Voor vele (ex-)psychiatrische patiënten is het vinden van geschikt
werk geen sinecure. Bovenop de structurele werkloosheid, worden zij,
nog meer dan andere burgers in de maatschappij, geconfronteerd met
inactiviteitsvallen, die hen weerhouden aan het werk te gaan.
De federale regering heeft van het creëren van jobs haar
topprioriteit gemaakt. Nochtans bestaat er heel wat regelgeving en
werkwijzen van diensten en administraties die maken dat aan een
persoon die wil werken, de toegang tot de arbeidsmarkt wordt ontzegd
of op zijn minst wordt bemoeilijkt.
In de brochure "De psychiatrische patiënt en tewerkstelling: moeilijk
aan het werk te krijgen: een zoektocht naar inactiviteitsvallen",
inventariseert het Verbond der Verzorgingsinstellingen (VVI)
uitgebreid deze hinderpalen op weg naar tewerkstelling.
U vindt een elektronische versie van deze publicatie op de
VVI-webstek: http://www.vvi.be onder de rubriek publicaties.
Naast de inactiviteitsvallen die gelden voor elke werkwillige, komen
in deze brochure de specifieke problemen aan bod waarmee
psychiatrische patiënten bijkomend te maken hebben.
Deze inventaris omvat zowel de structurele als de feitelijke
hinderpalen. Deze hinderpalen spruiten voort uit regelgeving of uit
werkwijzen die worden gehanteerd door diensten of voorzieningen,
zowel op federaal niveau als op gemeenschapsniveau als op het niveau
van de interactie tussen deze.
Volgende thema's worden in de brochure uitgewerkt: het statuut van
arbeidsgeschiktheid versus arbeidsongeschiktheid, arbeid in
combinatie met arbeidsongeschiktheid, arbeid in combinatie met een
tegemoetkoming aan personen met een handicap, herscholing,
arbeidstrajectbegeleiding, toegang tot het Vlaams Fonds, bijkomende
kosten om te gaan werken.
Daarnaast werden inactiviteitsvallen geïnventariseerd die samenhangen
met een specifieke context van tewerkstelling: vrijwilligerswerk,
activiteitencentra, arbeidszorg in sociale werkplaatsen, beschutte
werkplaatsen, sociale werkplaatsen, normaal economisch circuit.
Bij elk van de geïnventariseerde hinderpalen, formuleert het Verbond
der Verzorgingsinstellingen een voorstel van oplossing. Sommige
oplossingen vragen wetgevend werk. Andere oplossingen nopen tot
overleg tussen federale ministers onderling of tot overleg tussen
federale en gemeenschapsministers.
In het vooruitzicht van een aangekondigde interministeriële
conferentie inzake inactiviteitsvallen op 9 maart 2004, werd de
brochure aan alle betrokken federale en Vlaamse ministers
overgemaakt, evenals aan de federale parlementsleden van de commissie
Sociale Zaken, van de commissie Volksgezondheid en van de
senaatscommissie Sociale aangelegenheden. Ook de Vlaamse
parlementsleden van de commissie Welzijn en Gezondheid enerzijds en
anderzijds de commissie Economie en Tewerkstelling werden bedacht met
deze brochure omtrent inactiviteitsvallen.
Het Verbond der Verzorgingsinstellingen verwacht dan ook dat de
verschillende overheden gemeenschappelijk de handschoen opnemen om
tijdens de interministeriële conferentie daadwerkelijk werk te maken
van het wegwerken van de inactiviteitsvallen en in het bijzonder deze
waarmee psychiatrische patiënten extra worden geconfronteerd. Pas dan
ligt de weg naar tewerkstelling voor deze groep van
arbeidsgehandicapte mensen open.
De totstandkoming van deze publicatie kadert in een bredere
VVI-studie naar knelpunten in de toegankelijkheid en de
betaalbaarheid van de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) . Bij het
inventariseren van de knelpunten bleek hoe de inactiviteitsvallen bij
GGZ-cliënten een grote bijkomende hypotheek leggen op het opnieuw
verwerven van een volwaardig inkomen uit arbeidsmatige activiteiten.
Vandaar de publicatie van deze inactiviteitsvallen in een
afzonderlijke brochure.