Muskusratten in Stadshagen
6 april 2004
Muskusratten rukken op in Stadshagen.
Als bewoner van Stadshagen woon je in een laag gelegen polder met veel
water. Een ideale leefomgeving voor de muskusrat. Deze beestjes komen
dan ook veel voor in de wateren in en rond Stadshagen. Muskusratten
vormen een regelrechte bedreiging voor de dijken, oevers en wegen. Ook
veroorzaakt hij door zijn knaaglust grote schade aan gewassen en
waterplanten.
Om de populatie in de hand te houden is de bestrijding van de ratten
wettelijk geregeld.
In Stadshagen is het Waterschap Groot Salland hier verantwoordelijk
voor. Vangcoördinator Lammert Doornwaard van het waterschap vertelt
over hoe en waarom de muskusratten worden gevangen.
Noodzakelijk kwaad
'De bestrijding van de muskusratten is een noodzakelijk kwaad. Veel
mensen, zeker ook kinderen vinden de muskusrat een aantrekkelijk
beestje met een glanzende bruine vacht en een lange platte staart. Ze
graven gangen en holen in dijken en oevers. Dit kan een gevaar
opleveren voor de veiligheid van dijken die Stadshagen beschermen
tegen hoogwater op het Zwartewater. Ook brengt de muskusrat veel
schade toe aan landbouwgewassen en veroorzaakt verzakkingen in
landerijen en wegen. Wanneer de muskusratten niet worden gevangen
neemt het aantal binnen de kortste keren explosief toe. Per jaar kan
een muskusrat drie of vier keer gemiddeld zo'n 6 tot 10 jongen
krijgen. Wanneer de bestrijding effectief gebeurd zijn er uiteindelijk
veel minder dieren die gedood moeten worden en kost de bestrijding
daardoor aanzienlijk minder geld'.
MR_duiker.jpg (727 Kb)
Vangmiddelen
'Voor het vangen van de muskusratten gebruiken we klemmen,
verschillende soorten vangkooien en fuiken. In stedelijk gebied zoals
Stadshagen, gebruiken we bijna altijd vangkooien. In klemmen zouden
spelende kinderen of honden terecht kunnen komen.
MR_hondje.jpg (347 Kb)
Het komt regelmatig voor dat vangmiddelen door kinderen worden
vernield. Dit brengt onnodige schade met zich mee en de bestrijding
wordt moeilijker. Ook gebeurt het dat dode ratten uit de vangkooien
worden gehaald en op andere plekken in het water terechtkomen. Een
risico in verband met verspreiding van ziekten en botulisme. De
muskusrattenbestrijder gaat daarom bij voorkeur niet op woensdagmiddag
op pad wanneer de kinderen vrij van school zijn. Verder zou ik de
kinderen en ook de ouders/verzorgers erop willen wijzen de
vangmiddelen met rust te laten: het is geen speelgoed.'
Explosieve groei
'In 1905 nam een Tsjechische graaf voor de aardigheid een paar
muskusratten mee uit Alaska. Dit was het begin van het einde. Jaren
later had dit pelsdiertje zich explosief over Europa verspreid. In
1941 werd hij voor het eerst in Nederland gesignaleerd. In ons
waterrijke land, met nauwelijks natuurlijke vijanden, voelt de
muskusrat zich als een vis in het water.
De laatste jaren vangen de 18 muskusrattenbestrijders van het
Waterschap Groot Salland in het gehele werkgebied van het waterschap
(West-Overijssel) zo'n 16.500 beestjes per jaar.
Dit betekent dan gemiddeld 0,8 gevangen muskusratten per uur. Volgens
de geldende norm is dit getal te hoog wat erop wijst dat de populatie
te hoog is. Wanneer de vangst ligt op 0,25 per uur, is er sprake van
een beheersbare situatie. Dat is een situatie waarin er nagenoeg geen
schade meer is. Het streven is om dit doel met tijdelijke inzet van
extra personeel, over ca. 4 jaar te bereiken.'
Voorlichting
Het Waterschap Groot Salland hecht belang aan de nodige communicatie
over de bestrijding. U kunt door hier te klikken een folder over
muskusratten aanvragen. Daarnaast is het op aanvraag mogelijk voor
scholen, de wijkraad of verenigingen een gastles/inleiding te
verzorgen: tel. 038-4557218.
Waterschap Groot Salland