Ministerie van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer Postbus 90801
2509 LV Den Haag
der Staten-Generaal Anna van Hannoverstraat 4
Binnenhof 1a Telefoon (070) 333 44 44
Telefax (070) 333 40 33
2513 AA `s-GRAVENHAGE
Uw brief Ons kenmerk
SV/V&V/04/34539
Onderwerp Datum
Wetsvoorstel 29005 7 juni 2004
(goedkeuringsverdragen met
Marokko en Tunesië)
Tijdens de plenaire behandeling op 16 maart jl. van het wetsvoorstel ter goedkeuring van het
op 24 juni 2002 te Rabat ondertekende Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het
Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko (Trb. 2002, 132) en het op 19
november 2002 te Tunis tot stand gekomen Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het
Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Tunesië (Trb. 2002, 229) heb ik toegezegd u te
informeren over het standpunt van de Ministerraad naar aanleiding van het advies van de
Raad van State (RvS) over het wetsvoorstel invoering opschortingsbepaling in sociale
zekerheidswetten in buitenlandsituaties (WIOB). Ik kan u als volgt informeren.
Het WIOB voorzag in een nationaalrechtelijke pendant voor de verdragsrechtelijke
schorsingsbepaling die in een groot aantal verdragen voorkomt. De verdragsrechtelijke
schorsingsbepaling strekt ertoe de betaling van een uitkering in een individueel geval te
stoppen als relevante informatie voor het uitkeringsrecht niet (tijdig) wordt verstrekt door
een buitenlandse instantie.
De RvS heeft in toenemende mate zijn bezorgdheid geuit over de verdragsrechtelijke
schorsingsbepaling. De RvS stelt in de adviezen inzake de sociale zekerheidsverdragen met
Marokko (21 maart 2003, No. W 12.02.0571/IV) en Tunesië (21 maart 2003, No.
W12.03.0018/IV) o.m. dat de verdragsrechtelijke schorsingsbepaling niet voorkomt in het
Nederlandse interne recht. Verder stelt de RvS dat de verdragsrechtelijke
schorsingsbepaling in strijd is met de associatie akkoorden.
In de nadere rapporten (Kamerstukken 02/03, 29005, nr. A) is toegezegd de
verdragsrechtelijke schorsingsbepaling in de materiewetten vast te leggen, hetgeen in het
WIOB is gebeurd. Verder heeft het kabinet de kritiek inzake de associatie-akkoorden
weersproken. Overigens waren in het WIOB meer garanties ingebouwd ten aanzien van de
uitkeringsgerechtigde in vergelijking met de verdragsrechtelijke schorsingsbepaling.
Ondanks deze nuanceringen adviseert de RvS niet positief over het WIOB; hij blijft bij het
standpunt dat de opschortingsbepaling niet kan worden toegepast t.a.v. Turkije, Marokko,
2
Tunesië en Algerije door strijdigheid van de opschortingsbepaling met de (associatie)
akkoorden. Daarnaast kan het WIOB niet binnen de EU/EER worden toegepast in verband
met de Europeesrechtelijke bepalingen.
Gelet op het advies van de RvS heeft de regering besloten het WIOB niet in te dienen bij de
Tweede Kamer. Tevens ben ik van mening dat in het licht van dit besluit aan de
verdragsrechtelijke schorsingsbepaling geen toepassing (meer) kan worden gegeven. De
uitvoeringsorganen zullen ter zake worden geïnformeerd. De verdragsrechtelijke bepaling
kan bij gelegenheid worden geschrapt uit de bestaande verdragen. Verder zal de
schorsingsbepaling in nieuwe verdragen niet worden opgenomen.
Het WIOB was een instrument waarvan gebruik kan worden gemaakt indien een
verdragspartner zijn verplichtingen inzake het verstrekken van gegevens niet nakomt. Nu
het WIOB, alsmede de verdragsrechtelijke schorsingsbepaling niet zullen worden
ingeroepen, resteert bij niet nakoming van de verdragsverplichtingen alleen het zwaarste
middel, t.w. (dreigen met) opzegging van het verdrag.
De Staatssecretaris van Sociale Zaken
en Werkgelegenheid,
(M. Rutte)
Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid