EU maakt historische vergissing met Turkije
Den Haag, 17/12/2004 - Het besluit van de Europese regeringsleiders om volgend jaar te gaan onderhandelen met Turkije over het lidmaatschap van de Europese Unie is een historische vergissing, die als een splijtzwam zal werken in de Europese eenwording.
Balkenende loopt het gevaar in de geschiedenisboeken te belanden als een Chamberlain, luidt het harde oordeel van LPF-woordvoerder Mat Herben.
Herben: Turkije weigert immers nog steeds om de Republiek Cyprus voluit te erkennen - nota bene een van de 25 lidstaten van de EU. Cyprus is nu kennelijk even onbelangrijk als destijds Tsjecho-Slowakije. In 1938 gaven Engeland, Frankrijk en Italië de vrije hand aan Duitsland, terwijl ze pal had moeten blijven staan voor de rechten van Tsjecho-Slowakije. Weer zwicht Europa voor de druk van een machtig land dat vrede belooft in ruil voor territoriale concessies. De Turkse premier Erdogan waarschuwde immers voor toenemend islamitisch terrorisme, als zijn land niet zou worden toegelaten. Weer horen we dat dit akkoord peace in our time mogelijk zou maken. In werkelijkheid wordt Europa een stuk onveiliger, want straks grenst Europa aan de belangrijkste crisishaarden in de wereld. De nieuwe buitengrenzen van de EU worden gevormd door Syrië, Irak en Iran en zijn zo lek als een mandje.
Er zijn meer redenen waarom een Turks EU-lidmaatschap volgens de LPF niet gewenst is.
Zo is Turkije op grond van zijn inwonertal straks het machtigste land binnen de EU; en dat terwijl Turkije qua geografie, historie, religie en cultuur niet of nauwelijks een Europees land mag worden genoemd. Herben: 'Turkije kan dan een belangrijk stempel drukken op het Nederlandse binnenlandse en buitenlandse beleid, en dat lijkt mij geen goede zaak.'
Daarnaast zijn 20 miljoen Turken van plan om elders in de EU werk te gaan zoeken, zodra Turkije lid is geworden van de EU. Om deze exodus voor te zijn, overweegt de EU om Turkse burgers ook na de toetreding permanent de vrije toegang tot de Europese arbeidsmarkt te ontzeggen. Herben: Waar beginnen we eigenlijk aan, wanneer we dit soort draconische maatregelen nodig hebben om de EU tegen Turkije in bescherming te nemen? Bovendien, kun je in een dergelijk geval eigenlijk nog wel spreken van een volwaardig lidmaatschap? Waarom niet gewoon kiezen voor een status als bevoorrechte handelspartner?
Tenslotte, en dat zou eigenlijk het doorslaggevende argument moeten zijn, is een ruime meerderheid van de Europese bevolking tegen een Turks lidmaatschap van de EU.
Herben: Politici roepen bij voortduring hoe belangrijk het is om Europa dichter bij de burger te brengen, behalve natuurlijk als er wezenlijke beslissingen moeten worden genomen. Net als bij de euro is de burger ook nu weer buitenspel gezet. De burger kan dit buitenspeldoelpunt nog afkeuren door straks bij het referendum tegen de Europese Grondwet te stemmen. Dan moet er een nieuw verdrag komen dat kan zorgen voor economische samenwerking met Turkije, terwijl we veilige grenzen behouden.