Guus Dreier 70(!) jaar bondslid
Guus Dreier uit Brunssum, lid van SV Brunssum, oud-voorzitter en
erelid van de Limburgse schaakbond, is op donderdag 3 maart 2005 exact
70 jaar bondslid. Op de website van de Limburgse Schaakbond is een
interview met deze krasse knar te lezen.
Ronde 7 KNSB-competitie gedetailleerd
De winter volgens Van der Weide
Eigenlijk was de winter één lange vlucht. Vluchten voor de feestdagen,
vluchten voor Corus, vluchten voor alles dat Nederland zo afschuwelijk
maakt. Om telkens toch weer terug te keren, the story of my life.
Het begon met kerst allemaal in Augsburg. Na eerdere successen in
Bayern, de overwinningen in Bad Wiessee en Bad Bocklet, leken de
sterren voor een weerzien met deze deelstaat gunstig te staan. Sowieso
kan ik iedereen een bezoek aan de op twee na oudste stad van Duitsland
aanbevelen. De ruïnes van de Romeinse nederzetting zijn bewaard
gebleven, de Goldene Saal van het raadhuis, waar in 1555 de godsvrede
getekend werd, is prachtig en de dom majestueus. Verder zijn er
beroemde families uit Augsburg en omgeving afkomstig, zoals Mozart,
Fugger en Holbein.
Wat dit soort plaatsten nog prettiger maakt, is de ordentelijkheid
rond de jaarwisseling. In de lage landen is het dagenlang duiken
geblazen, daar de randgroepjongeren er genoegen in scheppen hun
vuurwerkprojectielen dicht bij andermans lichaam tot ontploffing te
brengen. Nu ben ik natuurlijk een groot doelwit, maar in Augsburg
niets van dat. Ontbranding vindt plaats op voorgeschreven tijden en
het Augsburgse chique kan die avond gewoon naar het theater in de
geruststellende wetenschap dat bij terugkomst het herenhuis niet tot
op de grond toe is afgebrand. God, waarom blijf ik daar niet?!
Ja, nu weten wij het wel weer. Het toernooi. Organisator Johannes Pitl
had een sterk en gevarieerd deelnemersveld aan de start gebracht. De
uiteindelijke winnaar, de sympathieke Eduardas Rozentalis dacht bij de
organisator in het gevlei te komen door van diens zoon te verliezen.
Ik had dat toch beter bekeken; inderdaad kwam na de partij Pitl op mij
af met de mededeling dat ik opnieuw eingeladen zou worden omdat hij
zijn zoon altijd revanche gunt!
Deze zege was trouwens één van mijn schaarse hoogtepunten in een zeer
wisselvallig toernooi. Het naderende grootmeesterschap bracht mij in
een toestand van geestelijke labiliteit. Zo liet ik mij in de vierde
ronde, na een prima gespeelde partij, pardoes mat in één liet zetten.
Vroeger zou ik in zon situatie helemaal doorgedraaid zijn,
tegenwoordig wordt zoiets met behulp van een fles wodka weggeslikt.
Twee overwinningen tekenden het herstel. Uit het niets volgde echter
de wanprestatie uit ronde zeven:
Heinzel - Van der Weide
1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 d5 4. Pf3 Lg7 5. e3 0-0 6. Le2 dxc4?! Hier
begint de ellende eig enlijkal.Normaalis6....c5,maarerstondme
bij dat bepaalde varianten remiseachtig waren. 7. 0-0 Pd5?! Via
transpositie meende ik in een scherpe Grünfeld terecht te komen. Zwart
heeft echter twee zetten verloren en wit maar één. Ergo, wit heeft een
zet extra! 8. Lxc4 Pxc3 9. bxc3 c5 10. La3 Pd7 11. Db3 cxd4 12. cxd4
Pb6 13. Le2 Ld7 De actievere versie faalt: 13. ... Le6 14. Db4 Pd5 15.
Dxb7 Da5 16. Da6 en wit heeft gewoon een pion meer. 14. Tfc1 Lc6 15.
Pe5 Lxe5 16. dxe5
Ivan Sokolov zei ooit: Geef mij tegen elke willekeurige Grünfeld een
tempo meer en ik win met wit. Alles goed en wel, maar hier staat zwart
nog. Het geven van de fianchetto-loper tegen het paard op e5 komt in
dit soort stellingen vaker voor. Ik had het Yermolinsky enkele malen
zien spelen. Wel had ik mij moeten realiseren dat zwart langs de
afgrond loopt en derhalve de dames moet ruilen met 16..Dd5. Het
resulterende eindspel lijkt me potremise: 17. Dxd5 Pxd5 18. Lf3 Tfd8
19. Lxd5 Txd5 20. Lxe7 Txe5. Het gevoel voor gevaar ontbrak mij totaal
en ik besloot tot het afzichtelijke 16..Te8? 17. Lb5! Tc8 Na loperruil
komt wit in alle gevallen onaangenaam binnen: 17. ... Lxb5 18. Dxb5 e6
(18. ... Tc8 19. Txc8 Dxc8 20. Tc1) 19. Ld6 ±. 18. Lxc6 bxc6 19. Td1
Dc7 Pas hier realiseerde ik me welke schade ik had aangericht. 20. e6!
Tf8 20. ... f6 21. Td7! 21. exf7+ Txf7 22. Tac1 Pd7 23. Lxe7 c5 24.
De6 Pf8 25. Lxf8 Kxf8 26. h4 Kg7 27. Td6 Te7 28. Df6+ Kg8 29. Txc5
Dxc5 30. Dxe7 1-0
Total nichts verstanden zegt mijn goede vriend Sebastian Siebrecht
dan. Op het eind voegde ik er nog 2 uit 4 bij, waaronder twee
acceptabele remises tegen de Grootmeesters Rozentalis en Atalik. 1,7
Elopunt winst, tsja
De volgende vlucht stond al voor de deur; de Tsjechische dubbel in
Praag en Mariënbad. Van 13 tot en met 31 januari onder pannen. Laat
dit nu nét met Corus samenvallen. Praag ging ik samen spelen met
Sebastian. In Bad Wiessee hadden we ook al een goede invloed op
elkaar; hij maakte er een GM-norm met een half punt overscore. Ditmaal
ging de goede invloed maar één kant op. Ik won het toernooi en
Sebastian liet partijen glippen die hij normaal altijd binnenhaalt.
Dat hij niet tevreden was, bleek uit het feit dat hij na de laatste
ronde terstond zn koffers pakte en naar het vliegveld vertrok, terwijl
zijn vlucht pas de volgende dag ging.
Mijn partij tegen co-winnaar Meduna vindt u in het voortreffelijke
artikel van Johan Hut op deze zelfde site. Ik heb ooit mijn twijfels
gehad over de schrijfcapaciteiten van Johan, maar zijn interview met
mij is werkelijk subliem.
OK, het tweede toernooi in Tsjechië moest ik dus zonder hulp van
Sebastian spelen en ik ondernam de fraaie treinreis door het Boheemse
land naar Marienbad. Dit kuuroord ligt op zon zeshonderd meter boven
zeeniveau. Het is voorzien van ruime parken en statige hotels. De
lucht is fris, het landschap glooiend, het bronwater alom geprezen.
Men kan de grote dictator veel verwijten, maar niet zijn voorliefde
voor dit gebied. Het inspireerde mij het gesloten toernooi alhier met
6,5 uit 9 ongedeeld op mijn naam te schrijven, onder meer door in de
vijfde ronde een onvervalste classic te produceren. Seatbelts!
Furman - Van der Weide
1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 d5 4. cxd5 Pxd5 5. e4 Pxc3 6. bxc3 c5 7. Le3
cxd4 8. cxd4 e5!? Een experimentele benadering van de Grünfeld. In de
voorbereiding merkte ik op dat mijn tegenstander zijn hele hebben en
houwen gebruikte om Delroy te ondersteunen. Dit bracht mij er toe dit
punt zo snel mogelijk op te blazen. 9. Lb5+?! Ld7 10. Lxd7+?! Pxd7 11.
dxe5?! Da5+! Na drie licht onnauwkeurige zetten van wit, grijpt zwart
het initiatief. Dameruil was uit den boze omdat wit dan gewoon een
pion mee snaait: 11. ... Pxe5 12. Dxd8+ Txd8 13. Lxa7. 12. Kf1?! Dit
is de druppel, al staat zwart na 12. Ld2 Dxe5 13. f3 Lg7 14. Tc1 0-0
15. Lc3 De6 prima. 12. ... Pxe5 13. Dd5 Da6+! Dit houdt de witte
koning in het midden. Resteert het uitroken. 14. Pe2 Lg7 15. Lh6 Lf6
16. Tb1 16. Td1 Td8 17. Db3 Txd1+ 18. Dxd1 Ke7 -+ 16. ... Td8 17. Db3
Pg4 18. Lf4 Het hopen was op 18. Dh3 Db6!. 18. ... 0-0 19. h3 Td3 20.
Dc2 Tfd8! Ontoereikend is 20. ... Tc3 21. Dd2 Td8 22. De1.
21. Te1 Na 21. hxg4 moet zwart nauwkeurig spelen. Geen 21. ... Dxa2?
wegens de bizarre resource 22. Pd4!! maar simpel 21..Dc4 22. Dc1 Dxc1+
23. Pxc1 Td1+ 24. Ke2 Txh1 met een gewonnen eindspel. 21. ... Pxf2! Zo
gaat dat. De lezer merke op dat de toren op h1 de hele partij dienst
doet als toeschouwer. 22. Kxf2 Db6+ 23. Kf1 Lh4 24. Pg3 Lxg3 25. Lxg3
Txg3 26. Tb1? Taaier was nog 26. Df2 Da6+ 27. Kg1 Ta3. 26. ... Tc3!
0-1
Bij terugkomst in de Nederlanden had mijn rekenmeester, de onvolprezen
Oscar Lemmers, becijferd dat deze Tsjechische expeditie voldoende
Elowinst opleverde om de GM-titel aan te vragen. Wat een prachtig
einde, hoor ik de lezer denken. Hollywood had het niet beter kunnen
bedenken. Vier van de laatste vijf toernooien gewonnen, de GM-titel,
eeuwige roem, bed and breakfast for the rest of your life De winter
had echter een verrassend staartje.
Na een kort verblijf in de lage landen ging ik in februari drie weken
op vakantie naar het Beloofde Land (ja, nu weten wij het wel weer!).
Een afgelegen hutje op de alm, geen telefoon of internet, heerlijk.
Bij terugkomst bevatte mijn mailbox enkele merkwaardige berichten en
onmiddellijk begreep ik wat er gebeurd was. Kort voor mijn vertrek
naar Oostenrijk belde mijn broertje, Eduard. Hij is zon beetje mijn
tegenpool: chaotisch, lui, wispelturig, echter wel in het bezit van
een vlotte babbel, uitgaanstype en vrouwengek. Edje is een gokker, een
losbol, een echte schwärmer. Hoe dan ook, hij wilde weer eens, liefst
samen, een toernooitje spelen, net zoals in de goeie ouwe tijd. Zelf
had ik voorlopig niets op de agenda staan, maar ik raadde hem het
toernooi in Cappelle la Grande aan. Dat hij daadwerkelijk zou gaan had
ik niet voor mogelijk gehouden. Dat niet alleen, en mijn collegas
bevestigen dit, hij gaf zich zelfs voor mij uit! Edje kreeg condities,
werd ondergebracht in het beste hotel van Duinkerken, kon elke dag
gratis eten en zijn vervoer naar de speelzaal werd geregeld. Elke
avond trof men hem in het lokale casino waar hij uitblonk in
onverantwoord spel. Hier kon ik nog wel om lachen, maar voor het
vergokken van mijn duurverdiende Elopunten had ik minder waardering.
Maar liefst 24 wist hij er kwijt te raken. Dat viel eigenlijk nog mee;
de TPR van 2270 is de hoogste die hij in zijn hele leven gehaald
heeft. Later zag ik zn partijen en een aantal punten verdiende hij
zeker op reputatie. Nu kan Edje best een beetje schaken. Vroeger keek
hij wel eens mee als mijn vader en ik aan het werk waren. Maar op een
gegeven moment boeit het spel hem niet meer. Dat zag je duidelijk in
de eerste ronde:
Gerard - Van der Weide, E
1. d4 Pf6 2. c4 c5 3. d5 b5 4. cxb5 a6 5. e3 g6 6. Pc3 Lg7 7. a4 0-0
8. Lc4 Pe8!? Dit idee had ik Edje een keer laten zien. Zwart zet extra
druk op b5. 9. Ld2 Pd6 10. Le2 Lb7 11. Ph3 axb5 Prima gespeeld, ik zie
althans niet hoe zwart na 11. ... e6 12. Pf4 exd5 13. Pfxd5 Dg5 14.
Pf4 zijn stelling moet versterken. 12. axb5 Lxc3 13. Lxc3 Lxd5 14. Pf4
Lb3 15. Dc1 Txa1 16. Dxa1 Db6 17. Da3 Le6 18. Da4 Tc8 19. b3
So far, so good. Edje komt prima mee met deze 2300-man. Maar ik weet
precies wat er hier gebeurde. Edje zal langzamerhand in de gaten
hebben gekregen dat de zaal vol zat met jonge bevallige Russinnen en
Roemeense schonen. Was die broer pas niet Grootmeester geworden? Maakt
vast indruk bij de chicks, kijken of er wat te halen valt. Als Edje
hier gewoon 19. ... Pf5 had gedaan, was zijn stelling goed geweest.
Als compensatie voor het loperpaar heeft zwart een mooie structuur en
dreigt d5 te spelen, waarna het kreupele ros op b8 zich eindelijk in
de strijd gaat mengen. Broertje verliest echter zn interesse en niet
zon beetje ook! 19..Kf8?? 20. 0-0 Ke8 21. Td1 h5 Ik ben allang gestopt
met het uitdelen van vraagtekens. Zwart kijkt niet eens meer naar de
stelling. 22. Da1! Db7 23. La5 f6 24. Txd6! exd6 25. Dxf6 Lf7 26. Lc3
d5 27. Dh8+ Ke7 28. Lf6+ Kd6 29. Le5+ Ke7 30. Df6+ Ke8 31. Ld6 Pc6 32.
Dh8+ Lg8 33. Dxg8# 1-0
Overbodig te vermelden dat Edje inmiddels weer spoorloos verdwenen is.
Eigenlijk maken die punten me niet zoveel uit. De ambities rijken
hoger en ik win ze wel weer terug.
SVD 1 doet zichzelf tekort (KNSB 3H)
Koninklijke Nederlandse Schaakbond