Johannes Wier Stichting

Verkrachtingen in Darfur

Geplaatst op: 20 maart 2005
Tussen oktober 2004 en de eerste helft van februari 2005 heeft Artsen zonder Grenzen in Darfur bijna 500 slachtoffers van verkrachting behandeld. Omdat veel vrouwen en meisjes geen behandeling zoeken, gelooft AzG dat het werkelijke aantal slachtoffers veel groter is. Over dit onderwerp bracht de organisatie in maart een kort rapport uit, getiteld "De verwoestende gevolgen van verkrachting. Seksueel geweld in Darfur."

Bijna 90% van de slachtoffers gaf aan dat de verkrachting plaatsvond buiten bevolkte gebieden. De meeste slachtoffers (82%) werden verkracht terwijl ze bezig waren met hun dagelijkse werkzaamheden. Slechts 4% van de vrouwen geeft aan te zijn verkracht tijdens het daadwerkelijke conflict, toen ze hun dorp ontvluchtten. Het merendeel van de slachtoffers beschrijft de verkrachters als militieleden of militairen die hun wapens gebruiken om hun slachtoffers te dwingen.

Naast lichamelijke en psychische gevolgen heeft verkrachting in dit deel van Sudan ook sociale gevolgen. Veel vrouwen en meisjes worden door hun familie verstoten nadat ze verteld hadden dat ze waren verkracht, of nadat ze zwanger bleken te zijn als gevolg daarvan. Toch zeiden veel slachtoffers dat ze banger waren om aangifte te doen bij de politie of de lokale autoriteiten dan om het hun eigen familieleden te vertellen. Herhaaldelijk worden zwangere vrouwen door de politie gearresteerd en gestraft vanwege zwangerschap buiten het huwelijk. In het rapport vertelt een jonge vrouw: "Toen ik acht maanden zwanger was als gevolg van de verkrachting kwam de politie naar mijn hut en dwong me onder bedreiging van geweren mee te gaan naar het politiebureau. Ze stelden allerlei vragen, dus ik vertelde dat ik was verkracht. Ze zeiden dat mijn zwangerschap illegaal was omdat ik niet getrouwd was. Ze sloegen me met een zweep op mijn borst en rug en stopten me in de gevangenis. Er waren andere vrouwen in de gevangenis, allemaal met hetzelfde verhaal. "

AzG roept de autoriteiten, zorgverleners en de lokale gemeenschap in Darfur op om de verkrachters te straffen, de vrouwen een correcte behandeling te bieden en het stigma rondom verkrachting te doorbreken, zodat het makkelijker wordt voor vrouwen om aangifte te doen en behandeling te zoeken.

Dowload het rapport (8 p.) Zie het origineel