Maatjesproject laat geïsoleerde Hilversummers meedoen in samenleving
"Ik ben heel tevreden over onze resultaten. Je ziet hier mensen heel
stil binnen komen die niet om zich heen durven te kijken. Dan ben je
al heel blij als je ze na een uurtje hoort lachen en vertellen". Karen
Wesdorp is directeur van de stichting Maatjesproject Gooi en
Vechtstreek. Vijf jaar geleden nam zij het initiatief om mensen, die
door sociale, psychische en/of fysieke belemmeringen nauwelijks de
straat op durfden, uit hun isolement te halen. Haar stichting koppelt
deze mensen aan vrijwillig(st)ers, die met ze dingen ondernemen. Dat
kan vrijwilligerswerk zijn, maar ook samen moeilijke formulieren
invullen of samen instanties bezoeken.
Er zijn ook maatjes "dat zijn de vrijwilligers" die eenmaal per week
een deelnemer "dat is een hulpvrager" bellen omdat die laatste nog
geen activiteiten buiten de deur durft te ondernemen.
Karen heeft allang geleerd dat de verbeteringen zich in kleine stapjes
kunnen voltrekken, maar dat dat voor de hulpvragers grote vooruitgang
kan betekenen. "De doelstelling is om deze mensen uit hun isolement te
halen. En alles wat achter de geraniums zit, is welkom".
Schrijnend
Zo'n zes jaar geleden begonnen maatschappelijk werkers van de
gemeentelijke Sociale Dienst huisbezoeken af te leggen bij cliënten in
Hilversum Oost. Zij schrokken van situaties, waarin sommige cliënten
zich bevonden. Kort gezegd was dat de groep mensen, die door een scala
aan belemmeringen niet meer kon werken. Vooral het isolement, waarin
deze cliënten zich bevonden, vond de Sociale Dienst schrijnend.
Daarom werd naar wegen gezocht om deze cliënten te helpen, sociaal te
activeren. De Vrijwilligerscentrale werd daarvoor onder meer benaderd.
Karen liep daar stage. Zij startte het Maatjesproject. "Het bleek dat
de mensen meestal wel wilden, maar niet durfden.
Kwetsbare mensen, die door allerlei omstandigheden buiten de
samenleving staan. Meestal het gevolg van langdurige werkloosheid, een
ziekte, psychische problemen of een andere problematiek. Ze zijn
veelal langdurig afhankelijk van bepaalde vormen van zorg of een
uitkering. Dat hoeft geen bijstand te zijn. Ook mensen met een WAO- of
Wajong-uitkering helpen wij".
Zelfredzaamheid
De doelstelling is nog steeds deze mensen uit hun sociale isolement te
halen. "Maar ook het vergroten van hun zelfvertrouwen en hun
zelfredzaamheid. Ons project vergroot hun emotionele vaardigheden
waardoor ze kunnen meedoen in onze samenleving. Zo kan je ook
voorkomen dat ze bijvoorbeeld worden opgenomen in instellingen voor de
geestelijke gezondheidszorg".
Ook al is het niet de opzet, de praktijk wijst uit dat door het
Maatjesproject hulpvragers eerst voorzichtig buiten de deur dingen
gaan doen en vervolgens zelf met vrijwilligerswerk beginnen.
"Voor sommigen is dat uiteindelijk een opstap geweest naar een
betaalde baan. Zo hebben we een jongen, die als vrijwilliger werkte in
een winkeltje in een verzorgingstehuis. Nu verdient hij zijn brood in
een winkel".
Ervaringsdeskundige
De stichting stopt veel energie in de koppeling van maatjes aan de
hulpvragers.
Karen: "We hebben onder onze vrijwilligers, die willen helpen, ook
ervaringsdeskundigen zitten. Mensen, die bijvoorbeeld zelf in een
psychiatrische instelling hebben gezeten. Daar zijn we dan ook heel
blij mee. Het mooie van dit project is ook dat er hulpvragers van het
eerste uur zijn, die nu zelf als maatje fungeren".
Sinds september vorig jaar zijn er dertig koppels bezig met de
integratie van allochtonen. Dankzij Europese subsidie krijgen
allochtone mannen en vrouwen tweemaal per week les in de Nederlandse
taal. Eenmaal per week oefenen zij het Nederlands met een maatje en
eenmaal in de week gaan ze Hilversum in om daadwerkelijk te
integreren.
Subsidie
Toen de Vrijwilligerscentrale als zelfstandige instelling stopte en
samen ging met het maatschappelijke werk van Versa, maakte Karen van
haar projecten een zelfstandige stichting. Aanvankelijk werd het
Maatjesproject mede betaald uit de gemeentelijke sociale activering.
Nu subsidieert het Zorgkantoor uit een potje voor de Thuiszorg. In de
toekomst is het de bedoeling dat de gemeenten deze subsidies verdelen.
Karen hoopt oprecht dat het Maatjesproject kan worden voortgezet.
Ondertussen is zij heel blij met het initiatief van de leden van de
Lionsclub. "Die hebben ons als goed doel geadopteerd. Zij wilden onze
vrijwilligers eens in het zonnetje zetten. Zo hebben ze vorige week
vrijdag 65 vrijwilligers onthaald op een maaltijd, die de kookclub van
de Lions had bereid".
De stichtingsdirecteur bruist van de ideeën. "We hebben een lange
wachtlijst, maar het moet ook klikken tussen maatje en hulpvrager.
Daarom beginnen we nu als een try-out met een club die eens in de
zoveel tijd gaat wandelen. Verder gaat èèn van onze vrijwilligers
eenmaal in de zes weken koken voor onze cliënten, want die hebben vaak
geen zin om alleen te eten".
Veertig koppels
Het Maatjesproject heeft al heel wat mensen geholpen om hun sociale
isolement te doorbreken. Gemiddeld zijn er jaarlijks zo'n veertig
koppels maatjes" hulpvragers actief. Dertig koppels houden zich bezig
met het allochtonen-project.
Karen: "Er zijn weliswaar elders in den lande meer vormen van
maatjesprojecten, maar die werken meestal alleen maar met mensen met
een psychische handicap. Verder zijn wij èèn van de weinige
instellingen, die ook vrijwilligerswerk en vriendendiensten bieden.
Dat laatste zijn sociaalgetinte activiteiten, zoals samen naar de
markt of film gaan of gewoon samen koffie drinken".
Nadere informatie: stichting Maatjesproject Gooi en Vechtstreek van
09.00 tot 14.00 uur, Orchideestraat 8; tel: 035 - 640 0061 of op de
website.