Een verslag van de Dodenherdenking op 4 mei 2005
De Dodenherdenking is een belangrijke traditie in Nederland. Het zorgt ervoor dat we stilstaan bij wat er tijdens de Tweede Wereldoorlog gebeurd is: de gruwelijke moorden, het stellen van bepaalde groepen boven of onder andere groepen, de angst en ellende van zovelen, het gevaar dat schuilt in de menselijke psyche en in groepsmentaliteit, maar ook de heldendaden die verricht werden en de liefde waarmee mensen elkaar soms hielpen. Wij herdenken degenen die tijdens deze oorlog omgekomen zijn: de mensen die in concentratiekampen te werk gesteld zijn en vermoord werden, de mensen die verraden werden door hun medeburgers, de mensen uit het verzet, de mensen die dapper streden in de gevechten tegen een haatdragende vijand die niet alle mensen als gelijk zag, en al die anderen die omgekomen zijn in deze gruwelijke oorlog.
De multiculturele vriendschapsvereniging Assadaaka ging met enkelen van haar leden in een stille tocht vanuit buurthuis de Meevaart in de Balistraat naar de Dodenherdenking op het Ceramplein.
Daar werden liederen gezongen en muziek gemaakt, in nagedachtenis aan de doden van deze oorlog. Sommige mensen droegen voor wat er op hun hart lag, zoals de wethouder van stadsdeel Zeeburg Dennis Straat , die vertelde dat vele Joden naar concentratiekampen werden afgevoerd via treinstation Muiderpoort, een station waar velen van ons dagelijks langskomen.
Ook de Marokkaanse Fatima Sannah van Assadaaka hield een toespraak:
"Nederland is een vrij land. Morgen gaan we dat vieren. Vanavond denken we met elkaar aan de prijs die moest worden betaald voor die vrijheid. In de jaren 1940-1945 zijn heel veel mensen omgekomen in de strijd tegen de Duitsers, en in de Duitse bezetting. Bij de Duitse bezetting denken wij aan die dappere mensen die werkten in het verzet tegen de Duitsers. Maar we denken vooral aan de duizenden en duizenden Joden en anderen die werden opgepakt en op de trein gezet zijn. Zij kwamen nooit meer terug. Bij de strijd tegen de Duitsers denken wij aan mei 1940 waarbij veel Nederlandse soldaten omkwamen, maar ook Fransen, Marokkanen en anderen. Toen de Duitsers op 10 mei 1940 Nederland binnenvielen, werden Franse en Marokkaanse soldaten met schepen naar Zeeland gebracht. Na vijf dagen gaf Nederland zich over. Alleen in Zeeland ging de strijd nog een paar dagen door. Er vonden hevige gevechten plaats, en er vielen veel doden, ook Marokkanen. Aan het eind van de oorlog kwamen Engelsen, Amerikanen, Canadezen en Polen ons land binnen. Zij hebben ons bevrijd. Maar onder hen zijn veel doden gevallen. Dat is de prijs die betaald is voor de vrijheid van Nederland. Vanavond mogen wij een ogenblik denken aan al die mensen, duizenden en duizenden, die toen zijn omgekomen. Van hen hebben wij de vrijheid gekregen waarin wij nu leven."
Vervolgens droeg Abdelkader El Mesri van Assadaaka een gedicht voor, geschreven door de Marokkaanse dichter Farid Naseri:
"Assadaaka: Vriendschap.
Het is genoeg geweest met geweld en verdeeldheid
Ga geven om liefde en vriendschap
Genoeg geslapen, word eens wakker
De tijd schiet al voort, minuut na minuut
Een hand alleen kan geen geluid maken
Een grote laan is niet te vergelijken met een steegje Wij moeten samenwerken om vertrouwen te winnen
De waarheid wordt verteld
En wij leven in de werkelijkheid
Maak geen verschil tussen wit en zwart
Maar laten wij naar het juiste doel zoeken."
Dhr. Ahmed El Mesri, voorzitter van de vereniging, legde na de twee minuten stilte namens de vereniging een krans, evenals enige leden.
Na de Dodenherdenking gingen de mensen van Assadaaka weer terug naar de Meevaart, waar nog nagepraat werd door mensen van allerlei etniciteiten: Nederlanders, Marokkanen, Polen, Slowaken, Chinezen, .
Verslag 4 mei door Karin Schaake
| | | |
| | | | | | | | | | |Balistraat 48 a | |Vereniging|Multicul|Vriendsch| |1094 JN | | |turele |ap | |Amsterdam | | | | | |Tel: (020) 665 33 20 | | | | | |(06-10112691) | | | | | |Bankrekening: 48.93.34.997 | | | | | |K.v.K. | | | | | |40.53.87.25 | | | | | |e-mail: assadaaka@hotmail.com|---- --