Ingezonden persbericht


PERSBERICHT 25 mei 2005

PRIX DE ROME.NL
3 juni - 7 augustus 2005
Opening 2 juni, 18:00 - 20:00 uur
Prijsuitreiking met bekendmaking van de winnaar, 30 juni

Genomineerden:
YAEL BARTANA
LONNIE VAN BRUMMELEN
ESTHER TIELEMANS
KAN XUAN

De Appel is dit jaar voor het eerst gastheer voor de Prix de Rome. Dat gebeurt op het moment dat de opzet van de prijs is vernieuwd. Een van de belangrijkste veranderingen van de nieuwe Prix de Rome is de afschaffing van de aparte disciplines. Vanaf nu is de Prix voor beeldende kunst tweejaarlijks en is de deelname open voor iedere, in Nederland wonende kunstenaar onder de vijfendertig jaar. Voor de internationale jury - die bestaat uit Saskia Bos (NL), Jean Marc Bustamante (FR), Erika Hoffmann-Koenige,vz (DE), Suchan Kinoshita (JP/NL), Michael Raedecker (NL/GB); met Janwillem Schrofer (NL) als secretaris - ligt er de moeilijke taak om werken van uiteenlopende disciplines met elkaar te vergelijken.

PRIX DE ROME.NL is een tentoonstelling met zeer gevarieerd werk waarin goed te zien is hoe jonge kunstenaars urgente onderwerpen binnen de kunst op een persoonlijke manier aan de orde stellen. Daarbij maken ze gebruik van uiteenlopende media. De conceptuele benadering die op een impressionistische of confronterende wijze gestalte krijgt, wordt in de tentoonstelling zichtbaar. Daarbij zetten deze kunstenaars de ervaring van de realiteit op scherp. Maar ook de observerende blik en de kritische geest die de strijd aanbindt met de heersende opvattingen binnen beeldcultuur en de ontdekker van het bijzondere in het alledaagse krijgt gestalte. Het zijn allemaal inventieve geesten op zoek naar nieuwe beelden waarmee ze de kijker willen verrassen.

Yael Bartana (1970) toont videowerken die gefilmd zijn in Israël en de thematiek van sociale- en staatsrituelen uitdragen. Ze zijn vaak gerelateerd zijn aan religie en de voortdurende aanwezigheid van oorlog en onveiligheid. Bartana filmde een fanfare orkest waarbij de tieners helemaal uit hun dak gaan en niet spelen wat ze moeten spelen maar enkel kabaal voortbrengen. Hierbij gaat het bij haar om het idee van ' het kwijtraken van spanningen: losing tension through the act of blowing...' In de tweede film verhoudt zij zich tot de jonge generatie Israëliërs en hun perceptie van de politiek. Specifieker gezegd: over evacuatie. De video brengt de tweestrijd in beeld van het historisch lotbepaalde leven en de wens om als een individu te worden gezien.

Lonnie van Brummelen (1969) presenteert een nieuwe reeks landschappelijke filmwerken die, onder de overkoepelende titel Grossraum (2004/2005), een aantal Europese grenzen tot onderwerp heeft. In kleur en op het scherpe 35 mm-film formaat volgt ze de strategie van aftasten en afstand nemen, die de organisatie van het landschap rond de contour van Europa ontsluiten. Het filmwerk onlangs nog te zien in Stedelijk Bureau Amsterdam, kwam op uiteenlopende locaties tot stand, zoals Hrebrenne, een lintdorp langs de veelgebruikte landweg naar de Oekraïense stad Lliv en Ceuta, een kleine Spaanse enclave in Marokko. In het nieuwe deel, speciaal gemaakt voor de Prix de Rome, anticipeert zij op een mogelijk Turkse toetreding van de Europese Unie. Het filmen over de grenzen van Europa is zoals ze zelf zegt 'niet alleen een maatschappelijk onderzoek, maar ook een formeel experiment waarbij een contour wordt afgetast van een ongrijpbaar lichaam, en waarbij de strategie van 'optical traveling' wordt ingezet om een grens mentaal en visueel te overschrijden.'

Esther Tielemans (1976) schildert paradijselijke landschappen die evenzeer verleiden als verwarren. Het gebruik van lakverf en epoxyhars bevestigt deze tegenstelling door een aantrekkelijke en tegelijk onechte uitstraling. Haar panelen kunnen soms enorme formaten aannemen, tot aan de wanden toe, of als vloer en hoekconstructies vorm krijgen. De ervaring van ruimte en architectuur speelt een rol in de opbouw en komt in recente werken terug in de afbeelding van interieurs met doorkijken naar het landschap, beeldschermen en 'schilderijen in schilderijen'. Het werk van Tielemans biedt het publiek een theatrale confrontatie waarbij de toeschouwer een actieve rol krijgt toebedeeld; men kan zich letterlijk door het landschap bewegen en er door heen lopen.

Kan Xuan (1972) maakt video's. Afschuw hebben terwijl ook schoonheid wordt ervaren is een terugkerend element in haar werk. Zo liet ze een grote spin de lichamen van een naakte man en vrouw verkennen en toonde in doorzichtig plastic gevilde kikkers. Ze registreert, vaak naar aanleiding van performances, op onderzoekende, enigszins afstandelijke manier de reactie van haarzelf en die van omstanders. De afstand geeft de video's een meditatief karakter en dat biedt ruimte voor vragen als: waar sta je als mens in de wereld? Alleen, bekeken of als deelnemer? Voor de Prix de Rome maakte Xuan video's van tien verschillende boeddha-beeldjes uit haar eigen verzameling. Haar persoonlijke interesse in het Boeddhisme heeft ze vertaald in bewegende en trillende filmbeelden waar een hypnotiserende werking vanuit gaat.

Half april 2005 kwam de jury bijeen voor een tussentijdse eindjurering. In de tweede helft van juni komt de jury weer bij elkaar, in de tentoonstelling, voor de finale eindjurering. De beslissing van de jury wie de eerste prijs van E 45.000,- krijgt en wie de tweede prijs van E 20.000,- en wie de twee basisprijzen van E 10.000,- wordt bekend gemaakt tijdens de prijsuitreiking op 30 juni.

Naast de presentatie van het werk van de vier genomineerden heeft De Appel een element toegevoegd aan de tentoonstelling door ook het werk van vijf andere kunstenaars op de longlist een plek te geven. Zo kan het publiek ook van dit werk kennis nemen en zijn eigen mening vormen over de keuzes die de jury heeft gemaakt. De longlist kunstenaars zijn: Marc Bijl, Raymond Taudin Chabot, Guido van der Werve, Barbara Wijnveld en Praneet Soi.

Marc Bijl (1973) geldt als een geëngageerde kunstenaar die op een subversieve manier, in acties, video's en objecten, de machtssystemen die de maatschappij dicteren ondervraagd. Hij gebruikt guerrilla-achtige tactieken en beeldelementen die zijn ontleend aan de punk, gotiek-cultuur en anarchisme.

Raymond Taudin Chabot (1974) werkt met fotografie, video en installaties en is gefascineerd door het archetype van de man in de wereld van macht, corruptie, perversie en verlangen. Hij onderzoekt de kenmerken, drijfveren en machtstructuren van verschillende groepen in de maatschappij.

Guido van der Werve (1977) maakt korte films die vaak de structuur hebben van een abstract verhaal, dat het gemoed van de kunstenaar in beelden schijnt samen te vatten. Van der Werve bespeelt effectief een rijk scala aan belevingswerelden in de beste dadaïstische tradities.

Barbara Wijnvelds (1972) schilderijen balanceren op de grens tussen figuratie en abstractie. Ze laat herkenbare motieven oplossen in een abstract patroon waarbij ze met andere materialen dan verf (kristallen, plastic, etc.) autonome vlakken in de compositie creëert. Bij Wijnveld draait het om een visuele verwarring die teweeg wordt gebracht door het tegelijk ervaren van eenvoud en complexiteit.

Praneet Soi (1971) combineert in zijn werk eeuwenoude tradities van verhalen vertellen, waarbij hij zowel naar de Vlaamse Primitieven kijkt als naar wat men voorschreef op de Kalighat schilderopleiding, die bestond in het negentiende eeuwse Calcutta. Zo onderzocht hij de vroegere weergave van bekende figuren, die volgens hem verwantschap vertoont met hoe hedendaagse 'helden' in de media geportretteerd worden.

De beraadslagingen van de jury - beschreven door Rutger Pontzen - zijn opgenomen in de publicatie die eveneens op 30 juni verschijnt (ontwerp: Joost Grootens, uitgegeven door: Uitgeverij 010). Met beeldmateriaal van de vier genomineerden, de longlist kunstenaars en de tentoonstelling in De Appel.

Film Prix de Rome wordt uitgezonden door de Avro op 11 juni van 17.00 tot 17.25 op Nederland 1 - Weeldekwartier - met o.a.ruime aandacht voor de genomineerden.

Ook een item in Opium Radio op 18 en 25 juni van 19.00 en 20.00 uur waarin per uitzending twee wetenschappers/ journalisten ingaan op twee genomineerden. Gesprek gaat over de fascinaties van de wetenschappers en wat ze daarvan terugvinden bij de kunstenaars

Voor meer informatie over de Prix de Rome kunt u contact opnemen met Bernie Deekens / prix@prixderome.nl of via www.prixderome.nl

Voor meer informatie en/of beeldmateriaal omtrent de tentoonstelling kunt u contact opnemen met Nicolette Enke. Wanneer u op de hoogte wilt blijven van de overige activiteiten van de Appel, mail uw adres naar press@deappel.nl


---

De PRIX DE ROME.NL wordt georganiseerd als netwerkorganisatie door de Rijksakademie van beeldende kunsten, De Appel als 'museum'partner in Nederland, AVRO Kunst als mediapartner en SNS REAAL als sponsorpartner. De Prix wordt mede mogelijk gemaakt door het Ministerie van OCW en financieel ondersteund door de Mondriaan Stichting. Met dank aan: 010Publishers en Kunstbeeld






---- --