persbericht / nr. 1807
3-juni-2005
Nederlandse inbreng in Europees natuurbeleid kan nog beter
De invloed van Nederlandse onderhandelaars op het natuur- en
landschapsbeleid van de EU is niet optimaal. Sterke punten van de
Nederlandse inbreng liggen vooral in de degelijke wetenschappelijke
fundering van voorstellen en in de brede consultering volgens het
'poldermodel'. Maar dat model leidt er ook toe dat de positiekeuze van
Nederland soms te laat komt om effectief te zijn. Andere zwakke punten
zijn een te technische oriëntatie met weinig aandacht voor politieke
gevoeligheden en voor de besluitvormingscultuur in andere landen. Dat
blijkt uit een onderzoek van het LEI (onderdeel van Wageningen UR),
uitgevoerd in opdracht van het Natuurplanbureau.
De onderzoekers vroegen onderhandelaars van Nederland, van drie andere
landen en van de Europese Commissie om hun oordeel te geven over de
Nederlandse invloed op het natuur- en landschapsbeleid. Zij
beoordeelden het optreden van de Nederlanders op vier
beleidsterreinen: het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid, Natura 2000,
het Gemeenschappelijk Visserijbeleid en de Kaderrichtlijn Water. De
ondervraagden geven de Nederlandse inbreng het cijfer matig tot goed,
met name gelet op de bescheiden omvang van ons land.
Nederland wordt gezien als een onderhandelingspartner met een
consistent standpunt. Verder onderbouwt Nederland zijn standpunten
goed met wetenschappelijke argumenten, wat van groot belang is in het
wetenschappelijk georiënteerde Europese systeem. Ons land brengt
hierdoor innovatieve en goed doordachte ideeën in die weerklank vinden
bij de andere lidstaten. Dit positieve oordeel neemt niet weg dat op
een aantal punten verbetering gewenst is. Zo heeft Nederland de
neiging beleid te ontwikkelen zonder rekening te houden met wat er in
de EU aan standpunten leeft. De Nederlandse vertegenwoordigers zijn
vaak sterk technisch georiënteerd en het ontbreekt hen nogal eens aan
politieke vaardigheden. Zij zien de Europese Commissie in het
onderhandelingsproces vaak vooral als tegenstander en maken te weinig
gebruik van de mogelijkheden om de Commissie als partner te betrekken
bij de ontwikkeling van de eigen ideeën.
---
Putting nature on the EU political agenda; A review of four policy
dossiers. Het rapport bestellen 'rapport 6.05.05'.
LEI