Bewaring Iraniërs Ter Apel onrechtmatig
19/07/2005
De inbewaringstelling van een zestal Iraniërs heeft enkele weken
geleden tot grote commotie geleid in Vertrekcentrum (VC) Ter Apel.
Naar aanleiding van dit gebeuren zijn een aantal vreemdelingen in het
VC in hongerstaking gegaan. De rechter heeft op 13 juli jl. geoordeeld
dat de inbewaringstelling van deze zes Iraniërs onrechtmatig is
geweest.
Teneinde de bewaring te realiseren heeft de IND gebruik gemaakt van
artikel 59 van de vreemdelingenwet. Klik hier voor de tekst van het
artikel.
Nadat de zes Iraniërs (een gezin en twee alleenstaanden) uit het
vertrekcentrum in bewaring werden genomen, is deze inbewaringstelling
getoetst door de rechtbank te Leeuwarden. Deze kwam tot de volgende
conclusies:
" "Gedwongen terugkeer naar Iran is niet aan de orde".
" "Verweerder (de Minister, red.) heeft verklaard dat de maatregel van
bewaring is bedoeld om mensen te bewegen om mee te werken aan een
vrijwillig vertrek. De rechtbank is van oordeel dat verweerder hiermee
oneigenlijk gebruik maakt van het middel van de inbewaringstelling".
" "Uit de tekst van artikel 59 VW volgt naar het oordeel van de
rechtbank dat de bewaring onlosmakelijk is verbonden met uitzetting"
Kortom: voor bewaring is 'zicht op uitzetting' een vereiste. Hieraan
is niet voldaan en omdat de IND de vreemdelingenbewaring oneigenlijk
is gebruikt (voor het bewerkstelligen van vrijwillige terugkeer), is
de rechtbank van oordeel dat de vreemdelingenbewaring moet worden
opgeheven. Klik hier voor de volledige uitspraak van de rechtbank.
Omdat naar Iran geen gedwongen verwijderingen plaatsvinden, is de
inbewaringstelling van Iraniërs volgens de rechtbank onrechtmatig. Een
bijzondere bijkomstigheid is dat dit dan ook voor alle vreemdelingen
uit landen van herkomst waarnaar geen gedwongen uitzettingen
plaatsvinden, van toepassing is.
De zes Iraniërs zijn na het opheffen van de bewaring allen op straat
gezet. Zij kunnen geen opvang meer krijgen in een AZC of in het
vertrekcentrum. Met vijf van de zes personen is recentelijk contact
geweest; één persoon is 'spoorloos'.
Hongerstakingen
De mensen die in hongerstaking zijn gegaan verblijven op vier
verschillende plaatsen, waarvan één in een ziekenhuis en vier in AZC's
in Groningen en Brabant. De overigen verblijven nog in het VC Ter
Apel. Zij stellen dat de inbewaringstelling van de zes Iraniërs wel de
spreekwoordelijke druppel is geweest voor de hongerstaking, maar dat
ook individuele omstandigheden en de verblijfsomstandigheden in het
vertrekcentrum hierbij ook een belangrijke rol spelen. Daarom zijn
zij, ondanks dat de bewaring van de zes Iraniërs is opgeheven, nog
steeds in hongerstaking.