Persbericht van de Universiteit Utrecht/UMC Utrecht
14 november 2005
Spannende synergie van onderwijs en architectuur
Onderwijsgebouw reflecteert nieuwe (bio)medische onderwijsfilosofie
In de gezondheidszorg is multidisciplinair werken gemeengoed aan het worden. Tot op heden wordt er echter monodisciplinair opgeleid. Met het nieuwe, fraaie A.A. Hijmans van den Berghgebouw in De Uithof wordt die klassieke structuur van monodisciplinaire opleidingen doorbroken. Het gebouw huisvest niet alleen alle Utrechtse onderwijs- en opleidingsactiviteiten in het (bio)medische domein (zowel wo als hbo én mbo), maar faciliteert met zijn unieke ontwerp ook een geheel nieuwe onderwijsfilosofie. Door structurele multidisciplinaire samenwerking tussen de opleidingen worden hier de zorgverleners van de toekomst opgeleid. Architect Erick van Egeraat ontwierp het gebouw, dat op 21 november 2005 officieel wordt geopend door minister Van der Hoeven.
Met de ingebruikname van het A.A. Hijmans van den Berghgebouw zijn de opleidingen geneeskunde, biomedische wetenschappen, algemene gezondheidswetenschappen van de Academie Gezondheidszorg en het opleidingscentrum van het UMC Utrecht, samen met vervolgopleidingen verpleegkundigen (mbo) en bedrijfsopleidingen onder één dak en in één organisatie gekomen. Later volgen de faciliteiten voor artsen in opleiding tot specialist. Het nieuwe gebouw is afgestemd op de nieuwe onderwijsfilosofie van multidisciplinaire samenwerking van de directie Onderwijs en Opleidingen van het UMC Utrecht. Multidisciplinaire samenwerking staat centraal in het Utrechtse onderwijs en onderzoek.
Organische vormen
Het ontwerp van Van Egeraat (Erick van Egeraat associated architects - EEA) 'weerspiegelt de horizontale en verticale bundeling van ervaringen en deskundigheid van de verschillende opleidingen. Dit komt onder meer tot uitdrukking in de transparantie van het totale gebouw, maar ook in de vele open multifunctionele ruimten op elke verdieping'.
Het Hijmans van den Berghgebouw is gemaakt van glas, licht en kleur. Het lijkt één reusachtige, grote ruimte, waarin nauwelijks rechte lijnen of strakke vormen zijn te vinden. Opvallend en onverwacht in dit ontwerp is dat de organische vormen in een vierkante doos zijn verpakt en alleen worden ervaren in de binnenkant van het gebouw. Van Egeraat staat bekend om zijn organische vormen (poppodium MEZZ in Breda, gemeentehuis Alphen a/d Rijn, diverse internationale bouwwerken).
Hijmans van den Bergh
Het gebouw is vernoemd naar Abraham Albert Hijmans van den Bergh (1869-1943): hij was een pionier op het gebied van de biomedische wetenschappen, een voortreffelijk arts, een kundig docent en een veelzijdig mens.
De Uithof
De Uithof wordt ook wel de 'staalkaart van de moderne Nederlandse architectuur' genoemd. Met spraakmakende gebouwen als de nieuwe Universiteitsbibliotheek (Wiel Arets, nominatie Rietveldprijs 2005 en nominatie Mies van der Roheprijs 2005), het Educatorium (Rem Koolhaas en Cristophe Cornubert, Office for Metropolitan Architecture, Rietveldprijs 1999), Café the Basket (NL-Architects, NAI prijs voor jonge architecten; Rietveldprijs 2003), en het Minnaertgebouw (Willem Jan Neutelings, nominatie Rietveldprijs 2003) geniet De Uithof internationale bekendheid in de wereld van de architectuur. Het A.A. Hijmans van den Berghgebouw van Erick van Egeraat past uitstekend in deze 'traditie'.
Meer informatie
Voor meer informatie over de architect:
Bij het persbericht op
Universiteit Utrecht: Ludo Koks, woordvoerder, (030) 253 2501,
UMC Utrecht: Annette Aarts, (030) 250 6371,
Uit het boekje 'Denkraam. Het A.A. Hijmans van den Berghgebouw', dat ter gelegenheid van de opening is gemaakt:
Het Hijmans van den Berghgebouw is gemaakt van glas, licht en kleur. Het lijkt één reusachtige, grote ruimte, waarin nauwelijks rechte lijnen of strakke vormen zijn te vinden. De rechte buitenwand schept dezelfde orde als een huid: hier is binnen, daar begint buiten. Erick van Egeraat: 'Mijn gebouwen zijn vaker organisch, ik heb niet bewust aangestuurd op de letterlijke verwerking van de medische biologie in het ontwerp. Wat betreft de buitenwand was het simpel: dit was het kavel, en dat hebben we gewoon volkomen volgebouwd. Van buiten een rechthoekige doos, maar de vorm zit binnen. Overigens zit er in die buitenwand ook nog heel veel variatie, in materialen en de grootte van de ramen.
'Ik heb geëxperimenteerd met het minder leesbaar maken van het gebouw. De meeste gebouwen zijn erg systematisch ontworpen. Het probleem met die ordelijkheid is, dat het mensen onrustig maakt. De orde die je nodig hebt om iets te bouwen, kun je missen als kiespijn als je het gaat gebruiken. Een mens voelt zich prettiger in een tuin dan in een grijze kubus. Waarom moeten interieurs van grote gebouwen dan zo saai en geordend zijn? Naarmate je meer complexiteit toevoegt, gaan mensen een gebouw als prettiger ervaren. In een gebouw dat je niet meteen kunt lezen, verveel je je minder snel.'
Universiteit Utrecht