Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Roddelbladen: lezen mag, maken niet
Onze houding tegenover roddelbladen doet denken aan het gedogen van softdrugs: consumptie mag wel, productie mag niet. Dat blijkt uit een onderzoek van tijdschrift Quest.
Maar liefst zes op de tien Nederlanders leest de roddelbladen. Maar hoe denken we over de opdringerige fotografen die bij deze tijdschriften werken? Slecht. Ruim tachtig procent van de Nederlanders keurt de werkwijze van paparazzi af. Dat bleek uit een onderzoek van Quest. Het populair-wetenschappelijke tijdschrift liet onderzoeksbureau TNS NIPO een representatieve groep van ruim 1000 Nederlanders van 18 jaar en ouder ondervragen.
Fascinerend vinden we het beroep van paparazzo overigens wel. Bijna de helft van de ondervraagden geeft aan wel eens een dagje zelf met een telelens vanuit de bosjes bij de sterren naar binnen te willen gluren. Opvallend: mensen die de bladen niet lezen willen dit bijna even vaak (44%) als mensen die de bladen wel lezen (48%).
Maar waarom spreken de roddelbladen zo aan? Omdat de problemen die aan de orde komen herkenbaar zijn. Ook beroemdheden krijgen kinderen en hebben huwelijksproblemen. Roddelen over filmsterren, topsporters en televisiepresentatoren is bovendien aantrekkelijk omdat we ze allemaal kennen. En het is lekker veilig: de sterren komen we later niet op straat tegen.
Verder bieden verhalen uit de roddelpers ons een ongevaarlijk handvat om een gedeelde moraal te construeren of juist ter discussie te stellen, meent Stijn Reijnders van het Centrum voor Populaire Cultuur van de Universiteit van Amsterdam in het decembernummer van Quest. Als voorbeeld noemt de onderzoeker de roddels rondom de rechtszaken van O.J. Simpson en Michael Jackson. 'De berichtgeving in zowel de roddelbladen als de kwaliteitsmedia ging niet alleen over de personen in kwestie, maar ook over grotere onderwerpen als rassenongelijkheid en seksualiteit.'
Noot voor de redactie (
Ingezonden persbericht