Groen!
Straatsburg, 17 november 2005
Europees Parlement zaagt poten weg onder chemicaliënwetgeving REACH
Bart Staes Door de registratie van stoffen drastisch in te perken,
laat het Europees Parlement de nieuwe chemicaliënwetgeving REACH
gehandicapt achter. Dat zegt Bart Staes, Europees Parlementslid voor
Groen!, na een monsterstemming in Straatsburg. Meer dan 1000
amendementen passeerden de revue.
Een stevig REACH had de basis kunnen leggen voor een economie waarin
chemische industrie, volksgezondheid en milieu beter op elkaar
afgestemd zouden worden. Dat wordt door de verzwakking van de
registratie van de chemische stoffen onderuitgehaald. REACH is nu een
mooie Louis XV-stoel, maar de poten zijn er onderuit gezaagd.
Voor 90% van de stoffen die in kleine hoeveelheden geproduceerd
worden, hoeven producenten haast geen gegevens over de effecten op
gezondheid en milieu meer te voorzien. Dat is bijzonder spijtig. Het
is niet omdat een stof in kleine hoeveelheden wordt aangemaakt, dat
die niet schadelijk kan zijn voor de gezondheid.
Het Witboek dat voorafging aan REACH legde de volle
verantwoordelijkheid bij de fabrikanten van chemische stoffen, gaat
Bart Staes verder. Zij moesten kunnen bewijzen dat hun producten, waar
zij nota bene winst mee maken, geen onaanvaardbare gevaren meebrengen
voor gezondheid en milieu. Er zijn nu zoveel achterpoortjes gecreëerd
dat het nog moeilijk wordt om de hoofdingang te vinden.
Positief is wel dat het regime voor de vergunning van chemische
stoffen relatief streng uit de stemming is gekomen. Wanneer uit tests
blijkt dat chemische stoffen bijvoorbeeld kankerverwekkend zijn, dan
moet de producent voor het gebruik van die stof een vergunning
aanvragen bij het nieuw op te richten Chemisch Agentschap, zegt Bart
Staes. En wanneer er een minder gevaarlijk alternatief wordt
ontwikkeld, dan zal dat verplicht toegepast worden.
Het parlement heeft ook het aantal dierproeven nodig voor de
uitvoering van REACH drastisch ingeperkt. Worden er alternatieve
methodes beschikbaar ontwikkeld, dan moeten die gebruikt, zegt Bart
Staes.
Tijdens de lobbycampagne die in de aanloop van deze stemming werd
opgezet, circuleerden de meest hallucinante cijfers over de kostprijs
van REACH. 20 tot 30 miljard euro over tien jaar, zo rekende de
Europese chemische federatie Cefic voor. Terwijl de impactstudie van
de Europese Commissie kwam tot een kost tot 5,2 miljard euro over een
tijdspanne van 11 tot 15 jaar.
Stel daar tegenover het feit dat de winst van de chemische sector in
België alleen vorig jaar 1,7 miljard euro bedroeg. Dat cijfer zal veel
meer beïnvloed worden door de hoge olieprijs en de lage koers van de
dollar, dan door de invoering van REACH in welke vorm dan ook, zegt
Bart Staes.
Over de voordelen van REACH rept de industrie met geen woord. Nochtans
blijkt volgens de vakbonden dat ongeveer 1/3-de van alle werkverzuim
in de Europese Unie veroorzaakt wordt door contact met gevaarlijke
chemicaliën. Als REACH dat aantal kan verminderen, zal dat de economie
en de gezondheid van de werknemers zeker ten goede komen.
Bart Staes, Europees parlementslid