Erasmus MC
10-11-2005: Amalgaan en goud soms oorzaak
van ernstige aandoening mondslijmvlies
Orale lichen planus (OLP) is een mondslijmvliesaandoening waar
patiënten soms maanden tot jaren last van kunnen hebben. Dhr. R.
Laeijendecker geeft een overzicht van vrijwel alle aspecten van OLP in
zijn proefschrift Orale lichen planus waarop hij 17 november
promoveert aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam.
OLP is een aandoening die voorkomt bij 0.5 tot 2% van de bevolking en
treft meestal vrouwen op middelbare en oudere leeftijd. De
uitingsvormen van OLP variëren van witte, netwerkvormige afwijkingen
tot pijnlijke open plekken of rode, branderige plekken. Meestal
bevindt de afwijking zich op de binnenzijde van het wangslijmvlies, de
tong en het tandvlees. Oorzaken van OLP zijn vaak niet bekend en de
behandeling is moeizaam.
Laeijendecker heeft zich in zijn onderzoek voornamelijk toegespitst op
jarenlang bestaande tegenstrijdigheden (onderzoeken met wisselende
uitkomsten) en komt onder andere tot de volgende conclusies:
Contactallergie voor kwikbestanddelen in amalgaamvullingen kan van
invloed zijn op het ontstaan van OLP. Vervanging van deze vullingen
leidt in gemiddeld drie maanden tot een aanzienlijke verbetering of
genezing. Ditzelfde geldt voor goudallergie als gevolg van gouden
kronen. Er zijn geringe, maar geen overtuigende bewijzen voor het feit
dat OLP een verhoogde kans op kwaadaardigheid geeft. In Nederland is
het niet noodzakelijk om patiënten met OLP routinematig te onderzoeken
op een hepatitis C infectie. OLP op kinderleeftijd is erg zeldzaam en
lijkt meer voor te komen bij kinderen van Aziatische afkomst. De
prognose bij kinderen lijkt gunstiger dan bij volwassenen.
Bepaalde zalven (met en zonder het bijnierschorshormoon) zijn
aanvankelijk effectief bij OLP, maar na het stoppen met de behandeling
komt de afwijking weer veelvuldig terug.