Nieuws
26 nov 2005 - Spreektekst Jozias van Aartsen
tijdens partijraad in Amsterdam
Partijraad Wijkontwikkeling Amsterdam 26 november 2005
Dames en heren, partijgenoten, Het lijkt mij goed aan het begin van deze
Partijraad enige woorden te zeggen over een discussie die de gemoederen
deze week heeft bezig gehouden. Ik heb afgelopen donderdag gezegd: Laten
we in de partij een beetje normaal met elkaar omgaan. En laten we de
feiten respecteren.
Ik heb drie punten.
1. Artikel 23
2. De liberale omgang met religie
3. Beide coryfeeën
Ten eerste, wat betreft Art. 23: fractie en partij schaarden zich achter
het Liberaal Manifest. (Goed dat Geert Dales hier straks is om de
definitieve tekst aan ons aan te bieden.)
Van het Manifest is de conclusie: het bestaande bijzondere onderwijs kan
gehandhaafd blijven. Ook islamitische scholen kunnen met een beroep op
Art. 23 worden opgericht dan wel blijven voortbestaan, mits hun
onderwijs-praktijk voldoet aan de eisen.
Velen zullen het zich herinneren. Ook ik behoorde tot de school van de
'afschaffers'. Trouwens, allen die de liberale geschiedenis kennen, weten
dat dat artikel geen hoeksteen is, of ooit is geweest, van onze liberale
beginselen.
Het was in 1917 een ruil waarbij na decennia strijd de liberalen en hun
bondgenoten het algemeen kiesrecht kregen, en de confessionelen hun door
de staat gefinancierd bijzonder onderwijs.
Welke redenering overtuigde mij nu, en velen met mij, van het feit dat
afschaffing van Art. 23 niet nodig is?
Inderdaad, wij zijn niet meer in 1917. Kijk om je heen, de immigratie
heeft de samenstelling van onze bevolking definitief veranderd. Dat is
waar. En velen vragen zich net als Ayaan af of Art. 23 niet in de
sta-in-de-weg is bij de integratie van minderheden?
Maar er is een ander verschil met 1917: een onderwijssysteem wat toen
gloednieuw was, is nu beproefd en meer dan tachtig jaar oud. Ook dat is
een realiteit waar je rekening mee moet houden.
Hoe lost het Liberaal Manifest dit nu op? De hele boel op de schop nemen
in onderwijsland, dat leidt tot chaos. Dat moet je dus niet doen. De
Commissie zegt: laat het hart van het Grondwetsartikel in stand. Maar
garandeer nu dat elke school, samen met de ouders, de kinderen vormt tot
burgers die met al hun medeburgers kunnen samenleven.
Dit verankert wat nu al kan en moet. Het drukt de Minister van Onderwijs
op de feiten. Wij willen simpelweg niet dat de Inspecteurs van Onderwijs
achter in de klas met open mond - want zonder kennis van het Arabisch -
komen luisteren naar een godsdienstles. Als er stelselmatig in de lessen
inbreuk wordt gemaakt op onze rechtsorde, dan moet de staat niet schromen
een school te sluiten. De democratie en de publieke orde gaan aan de
vrijheid van onderwijs vooraf.
Ook nu al.
Zo bouwt het Liberaal Manifest de redenering op. Dat is géén
'bezweringsformule' of handig compromis.
En wat gebeurde? Alle leden van de VVD-Tweede-Kamerfractie schaarden zich
dit voorjaar achter deze redenering. Dus van Clemens Cornielje tot en met
Ayaan. En dat had Ayaan natuurlijk in dat interview met Breedveld moeten
melden.
En ze had daarbij zeker niet zo'n schampere toon moeten aanslaan over een
erelid van onze en haar partij. Zo gaan wij niet om met Hans Wiegel!
2. Dan nu mijn tweede punt. Hoe kijken wij nu aan tegen de islam en
moslims in dit land?
De vrijheid van godsdienst is een groot liberaal goed.
Kijk naar onze geschiedenis. Nederland heeft al eerder met dit bijltje
gehakt. Ons land heeft een eeuwenlange ervaring in de politieke omgang
met religieuze minderheden. De Nederlandse vrijheid en tolerantie zijn in
de 16de en 17de eeuw ontwikkeld in antwoord op de godsdienstoorlogen van
die tijd.
Maar veel te lang is deze religieuze tolerantie verward met
onverschilligheid. Voor wat betreft de moskeeën dacht men: "Laat ze
preken wat ze willen". Voor wat betreft de moslim-immigranten: "Laat ze
maar hun eigen cultuur behouden." Dat is de grijsgedraaide plaat van het
multiculturalisme. Met afschuwelijke maatschappelijke consequenties.
Uit die mislukking moeten wij nu wel de juiste conclusie trekken: niet de
tolerantie vervangen door islamofobie of seculiere bekeringsdrang. Dus
niet de Islam verketteren - en ook niet doen of?iedereen van zijn geloof
af zou moeten! Wel moeten wij strijden tegen elke publieke verschijning
van intolerantie. QQQ Alleen zo kan de vrijheid van godsdienst worden
gewaarborgd. Dàt is verlicht-liberale tolerantie. Daarvoor springt de VVD
op de bres.
Graag verenig ik, mét u, alle liberalen onder het vaandel van een
tolerantie die verlicht én liberaal is. Daar is Frits Bolkestein mee
begonnen, en daar gaan wij mee door!
En is het niet Ayaan die heeft gezegd, op de dag van haar terugkeer uit
onvrijwillige onderduik na de moord op Van Gogh: "De stem van de
gematigde moslims hebben wij nu meer dan ooit nodig."
3. Nu even over de twee coryfeeën.
Hans Wiegel, met al zijn vezels vergroeid met ons land, al zijn hele
volwassen leven betrokken bij de Nederlandse politiek, ons erelid, oud
vice-minister-president, bekwaam en menselijk bestuurder, zeer met de VVD
verbonden;
En Ayaan Hirsi Ali, een nieuwe Nederlander, een bevlogen liberaal, en
laten we niet vergeten een bedreigde vrouw, en pas kort bij ons;
zij beiden behoren tot de liberale familie.
Beiden zullen zij voor ons strijden, in de opmaat naar de
parlementsverkiezingen.
Dan is de vraag "Kies je voor Ayaan of kies je voor Wiegel", niet
relevant. Zij beiden horen bij de VVD!
Dus op de vraag, voor wie kies je, antwoorden wij met dat andere erelid
van de VVD, Frits Korthals Altes: "Wij kiezen voor de VVD."
Zaterdag 26 november 2005
VVD