Gemeente Zevenaar
Nieuwjaarstoespraak burgemeester de Ruiter
De jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van het college van burgemeester en
wethouders werd dit jaar gehouden in de VIDA Studio's. Geen receptie
met lange rijen wachtenden, Zevenaar wil immers een dynamische
gemeente zijn. Maar een meer algemene ontmoetingsbijeenkomst , waarin
de wensen van het college en die van de genodigden met elkaar worden
gedeeld.
Burgemeester hield in de loop van de avond een nieuwjaartoespraak.
We zijn uitgeweken naar de VIDA studio voor het houden van de
nieuwjaarsreceptie.
Is dit een voorteken, betekent dit een breuk met het verleden? Voldoet
het gemeentehuis niet meer? Wie zal het zeggen.
Dames en heren,
Vorig jaar stond in veel nieuwjaarstoespraken de ramp, de tsunami, in
Zuid-Oost Azie centraal. De hulpactie die daarna op gang kwam, was
indrukwekkend. De aardbeving in het onherbergzame berggebied van
Pakistan in het afgelopen jaar was niet minder dramatisch. Schrijnend
was het andere karakter en intensiteit van hulpverlening. Zo is er
helaas dagelijks enorm veel leed te betreuren. Slachtoffers van
natuurrampen, maar ook nog steeds van
menselijk handelen, van oorlogen, machtsmisbruik, geweld op straat,
terreur.
Het lijkt wel of dit soort gebeurtenissen in onze samenleving
grilliger en onbegrijpelijker worden.
Ook in Zevenaar kwam spontaan een hulpactie op gang voor de
slachtoffers in Zuid-Oost Azie. Niels Detmar nam het initiatief en met
inzet van vele anderen werd dertigduizend euro opgehaald. Het
gemeentebestuur heeft dit bedrag verdubbeld. Wat is met dit geld
gedaan?
Het is niet overgemaakt naar het landelijke gironummer, maar er zijn
concrete Zevenaarse' projecten mee opgestart. Een overzicht van al
deze projecten kunt u vinden op een kaart aan de wand, en nadere
informatie bij de werkgroep, bijvoorbeeld bij Maria Verhagen of Wil de
Raden.
Dames en heren,
We kunnen terugzien op een enerverend jaar: er is heel hard gewerkt.
Ondanks de drukte van de herindeling hebben we al het reguliere werk
netjes uitgevoerd. De kadernota is niet in het voorjaar, maar in de
zomer besproken én vastgesteld, en de begroting werd bijna aansluitend
behandeld én vastgesteld; die zware arbeid heeft van ons allen echter
wel het uiterste gevergd.
De nieuwe raad en het nieuwe College hebben zich ingewerkt en zoeken
verder naar de juiste vertaling van de dualisering van het lokaal
bestuur. Ik blijf zeggen dat dualisering geen verbod op communiceren
is. En dat het o.a. bedoeld is om de politiek dichter bij de burger te
brengen.
Wat dat laatste inhoudt, en hoe je dat doet, daar blijken de meningen
nogal verdeeld over te zijn.
Volksvertegenwoordiger zijn wil niet zeggen belangenbehartiger in enge
zin te zijn. Het algemeen belang dient behartigd te worden en dat
betekent dat individuele en/of groepsbelangen afgewogen moeten worden
tegen het belang van de gehele gemeente. Daarom is het ook zo
belangrijk op zo veel mogelijk terreinen tot gemeentelijk beleid te
komen. Dat is in het algemeen van belang en ten tijde van een
herindeling helemaal. Dat dit niet eenvoudig is, behoeft geen
toelichting. Omdat het een complex geheel is, moeten de besten
uit de samenleving' zich ook geroepen voelen om deze niet altijd
dankbare taak in het gemeentebestuur te vervullen.
Terug naar het gemeentehuis:
Een klein deel van de organisatie heeft haar onderkomen buiten het
gemeentehuis gevonden, maar wel op steenworp afstand. Ideaal blijft
echter alles onder één dak!
Ik wil hierover wel een steentje in de vijver gooien: Het wordt hoog
tijd dat we afrondende gesprekken voeren over hoe we naar de toekomst
gericht en gelet op de huidige staat ons gemeentehuis georganiseerd
willen hebben. Al geruime tijd wordt er over de aanpassingen binnen
het gemeentehuis gesproken, maar iedere keer was er wel weer iets dat
ons weerhield om tot concrete voorstellen te komen: drukte door de
herindeling, kwetsbaar moment ten tijde van financiële bezuinigingen,
werkdruk door de vele projecten die aangepakt zijn, etc.
Ik zou hier de wens uit willen spreken dat we dit jaar ofwel besluiten
om het gemeentehuis ingrijpend aan te passen, dan wel een visie en
plan te hebben om op relatief korte termijn een nieuw gemeentehuis te
bouwen.
Natuurlijk wordt daarmee enorm veel overhoop gehaald en is al de
eerste vraag: kunnen en willen we dit betalen. Maar op zijn minst moet
die discussie gevoerd worden. En wel om snel tot duidelijkheid te
komen, zodat er concreet wat aangepakt wordt. Het gaat dan niet alleen
om de raadzaal, burgerzaal en trouwzaal, maar zeker ook om de entree,
de loketfuncties en vergaderruimten.
We zijn een gemeente met ambitie en die ambitie moet zichtbaar zijn in
de uitstraling van het gemeentehuis. Het gemeentehuis zal voor basale
producten minder bezocht worden; vergunningen, documenten, etc zullen
meer en meer digitaal aangevraagd kunnen worden. Maar het gemeentehuis
zal een plek van ontmoeting moeten blijven. Het huis der burgers, wat
mij betreft multifunctioneel van karakter en in gebruik.
Tja, hoor ik u zuchten. Maar dat hadden we dan moeten bedenken bij de
renovatie van Bommersheuf, of de realisatie van het jongerencentrum.
We zijn nu te laat.
Te laat is het nooit. Niet om te denken en niet om te handelen. Wel is
het zo dat wellicht een aantal kansen zijn gemist. Maar een nadeel
heeft soms ook een voordeel. Laten we onderzoeken welk voordeel we
kunnen vinden.
Dames en heren,
U bent nu hier om uw gemeentebestuur en elkaar een goed nieuwjaar te
wensen, maar verder bezoekt u het gemeentehuis zelden. Eens in de vier
jaar gaat u naar de stembus, het gaat u goed, het gaat de gemeente
goed, u heeft geen reden beklag te doen bij de gemeente.
Er zijn ook plaatsgenoten die de gemeente nodig hebben voor hulp van
andere aard dan bouwvergunningen en dergelijke. Bijvoorbeeld voor het
verkrijgen van een vervangende woning, voor werk of andere
ondersteuning. De gemeenten hebben een lange traditie als het gaat om
zorgtaken. Van oudsher heeft de gemeente zorg voor aanleg en onderhoud
van wegen, onderwijsvoorzieningen, zorgvuldige inrichting van de
openbare ruimte etc.
Lange tijd hadden gemeenten ook de basale zorg voor ziekte, inkomen en
ondersteuning. Aan die zorgtaken is de laatste jaren veel veranderd.
Die zijn soms naar rijksniveau gebracht en daarna geprivatiseerd of
direct geprivatiseerd of anderszins op afstand geplaatst, zoals dat
modern heet. Veel van die zorgtaken zijn naar de markt gebracht.
Beursgenoteerde bedrijven moeten zorgen voor meer efficiency en
kostenreductie. Toenemend is de zorg of dit de zorgtaken wel ten goede
komt. Maar de klok terugdraaien zal niet aan de orde zijn. Er is veel
strijd voor nodig geweest om het sociale stelsel ooit te organiseren!!
Het is niet te hopen dat we ruim een eeuw later opnieuw sociale strijd
krijgen, om de werking van de markt te beteugelen.
Ik had het zojuist over grilligheid en onbegrijpelijke gebeurtenissen.
Het valt toch moeilijk te begrijpen dat de basale zorg te duur wordt,
naar de beursgenoteerde bedrijven moet worden gebracht, om vervolgens
te lezen dat de aandelen van die bedrijven gelukkig weer stijgen,
omdat er weer meer winst is gemaakt.
Gelukkig komen tot op heden niet echte veel mensen bij ons aankloppen
die ten einde raad zijn. Bijvoorbeeld omdat ze op straat gezet zijn,
hulp zoeken bij het saneren van hun schulden, steun zoeken om niet op
transport naar land van herkomst te worden gezet. Maar ik vrees dat
dit wel toe zal nemen.
Ook delen van onze jeugd schreeuwt om steun. Om aandacht. Om een plek
om zichzelf te zijn. Of misschien soms om op hun donder te krijgen,
omdat ze niet weten hoe ze met hun vrijheid om moeten gaan. Omdat het
geen echte vrijheid is, maar ledigheid door gebrek aan affectie en
perspectief. Ook hier neemt de vraag om zorg en aandacht toe. Hier
gaat het juist om méér individuele benadering in plaats van alle
jongeren als groep op twee hopen te gooien.
De hoop van goedwillende en presterende jeugd: de winners' en de hoop
van niet willende slecht presterende jeugd: de losers'. Eenieder dient
perspectief te hebben om het in onze samenleving te maken'. Alleen zo
zal het een sociale samenleving blijven, anders wordt het een kille
economische wereld. Als het aantal losers' in onze samenleving
toeneemt, verliezen we uiteindelijk allemaal!
Is dit een pessimistisch verhaal? Het zijn wat donkere indrukken
misschien, pessimistisch is het als deze indrukken werkelijkheid zijn
en we er onvoldoende aandacht aan zouden schenken. De samenleving
wordt complexer en alleen daarom al kan een overheid niet terugtreden.
De overheid moet op verstandige wijze optreden. Niet grootbrengen door
klein houden. Maar met verstand beroep doen op eigen
verantwoordelijkheid. Dat wil dus zeggen dat voorkomen moet worden dat
het recht van de sterkste regel wordt. Dan keren we terug naar een
19de eeuwse samenleving. Dat kan niet ons doel voor de 21ste eeuw
zijn. Overheidstaken zullen de belangstelling moeten blijven behouden
van ons allen, en de besten onder ons zullen beschikbaar moeten
blijven om die taken te blijven controleren. Ons politiek bestuur
behoeft
meer positieve belangstelling en het is hoog tijd dat er niet van de
zijlijn kritiek wordt uitgeoefend, maar dat men zich zelf beschikbaar
stelt om volksvertegenwoordiger te zijn. Het was buitengewoon
teleurstellend zo laag de opkomst bij de laatste verkiezingen was. Ik
ben benieuwd hoe het bij de landelijke verkiezingen zal zijn, het zal
duidelijk zijn dat ik hoop op een
hoge opkomst.
Dames en heren,
2006 zal weer een boeiend jaar worden met geplande, verwachte
ontwikkelingen en onvoorziene gebeurtenissen. Laten we in ieder geval
ambities houden en werken aan gezamenlijke doelen. Ondanks dat de
tijdgeest sterk insteekt op individueel belang, weten we dat onze
toekomst alleen met samenwerking en gezamenlijke inspanning
perspectief houdt. Het zijn vaak markante individuen die het
initiatief nemen, die weten te inspireren om mensen in beweging te
brengen.
De boel bij mekaar houden' is wat mij betreft geen softe, afgedankte
slogan. Het zal er juist steeds meer om gaan.
Ondernemers en overheid hebben een gezamenlijke verantwoordelijkheid
om werkgelegenheid en duurzame ontwikkeling te continueren. In de
Liemers hebben we wat dat betreft goede mogelijkheden. Er is een
sterke ondernemersvereniging Lindus en er bestaat al sinds vele jaren
op gemeentelijke niveau het Contact Liemerse Gemeenten. Ik heb me
voorgenomen om het CLG meer leven in te blazen. Dit jaar zal de
gemeente Zevenaar een bestuurdersbijeenkomst organiseren voor alle
raden en B&W's van de Liemerse gemeenten. Dat zal wat mij betreft een
jaarlijks terugkerend festijn moeten worden om alle bestuurders bij De
Liemers te betrekken. Na de herindeling behoeft De Liemers niet
kleiner geworden te zijn. Integendeel Montferland en Rheden kunnen tot
onze subregio gerekend worden. Met meer gezamenlijke doelstelling en
afstemming kunnen we als regio binnen de sterk concurrerende omgeving
onze positie versterken. Het KAN is binnen de Europese setting een
goed verband om projecten van de grond te tillen. Economie, milieu en
mobiliteit zijn op een slimme manier goed te combineren, waardoor
lastige projecten als de aanleg van wegen, woonwijken en
bedrijventerreinen toch verstandig zijn te realiseren. Ook onze
provincie heeft vele mogelijkheden om onze samenwerking te steunen en
te faciliteren. Onze landschappelijke kwaliteiten behoeven daar niet
de dupe van te worden. Juist door ze een kwalitatieve functie te geven
en als zodanig te bestemmen zonder er een hoog hek omheen te zetten
behouden ook deze gebieden hun
functie en toekomst. Voortvarend moeten we de samenwerking tot
resultaat brengen om te voorkomen dat we anders door andere regio's op
forse achterstand worden gezet. Mijn slogan voor dit jaar is: niets
gaat vanzelf goed en met samenwerking wordt het beter.
Ik wens u en de uwen veel voorspoed en geluk en vooral gezondheid en
de kracht om meer te delen dan te nemen.