Nr. 15
19 januari 2006
College presenteert manifest met gedragsregels
'Rotterdam-code' voor dagelijkse omgang tussen burgers
Het gemeentebestuur van Rotterdam heeft een burgerschapscode opgesteld voor de dagelijkse omgang tussen alle Rotterdammers. In deze 'Rotterdam-code' - een manifest over integratie en burgerschap - noemt het College van B&W een aantal gemeenschappelijke gedragsregels die iedere burger zou moeten kennen en naleven. De code dient als basis voor het nieuwe integratiebeleid van de gemeente.
,,We geven als College in de Rotterdam-Code duidelijk onze standpunten over integratie aan'', zegt wethouder Geluk (Onderwijs en Integratie) ,,Deze normen en gedragsregels zijn volgens het bestuur essentieel om met elkaar een gemeenschappelijke toekomst op te bouwen. Maar we hebben daarbij wel geluisterd naar de mening van de Rotterdammers zelf, en willen daarover ook met hen in discussie.''
De gedragsregels luiden als volgt:
1. Rotterdammers nemen verantwoordelijkheid voor de stad en voor elkaar en discrimineren niet;
2. gebruiken Nederlands als gemeenschappelijke taal;
3. accepteren geen radicalisering en extremisme;
4. voeden hun kinderen op tot volwaardige burgers;
5. behandelen vrouwen gelijk aan mannen en met respect;
6. behandelen homoseksuelen gelijk aan heteroseksuelen en met respect;
7. behandelen (anders-) gelovigen en niet-gelovigen gelijk en met respect.''
Fundamentele waarden en normen delen
Rotterdam telt bewoners uit 160 nationaliteiten. De stad kent veel verschillende mensen, kleuren, opvattingen, meningen, waarden en normen. Rotterdammers erkennen en respecteren die verscheidenheid en veelkleurigheid van elkaar. Aan de andere kant leidt die diversiteit soms ook tot spanningen en botsingen, als normen en waarden van mensen uiteenlopen, of als zij elkaar denkbeelden en gedrag willen opdringen.
Het gemeentebestuur vindt het daarom belangrijk dat Rotterdammers een aantal fundamentele waarden en normen delen en gebruiken in de dagelijkse omgang met elkaar. Burgers zouden op basis van de Rotterdam-code elkaar moeten respecteren, met elkaar samenwerken en elkaar aanspreken als de leefbaarheid in de stad wordt bedreigd.
Het College heeft eerst goed naar de problemen in de stad gekeken en vervolgens normen vastgesteld om die problemen op te lossen. ,,We roepen elke Rotterdammer op deze normen te onderschrijven, om mee te doen en elkaar, als dat nodig is, aan te spreken op elkaars opvattingen en gedrag'', aldus wethouder Geluk.
Code gebaseerd op integratiedebatten
De Rotterdam-code is gebaseerd op de vele integratiedebatten die met Rotterdammers zijn gehouden. Duizenden burgers hebben de afgelopen maanden hun mening gegeven over integratie. Dat gebeurde in het actieprogramma Meedoen of Achterblijven, de massaal bezochte publieke debatten over islam en integratie en de huidige integratiecampagne Rotterdam Mee.
Het is een Rotterdam-code - een manifest over integratie en burgerschap - en geen handvest of burgerschapscharter geworden, omdat het College verder wil gaan dan een symbolische afsprakenlijst, waarvan het concrete resultaat moeilijk meetbaar is. Het manifest moet in discussie met burgers en organisaties leiden tot nieuw integratiebeleid, dat gericht is op resultaten en gedragsverandering.
Discussie met de stad
De wethouders Geluk en Van den Anker zullen op 23, 24, 26 en 30 januari in enkele bijeenkomsten de zeven normen uit de Rotterdam-code verder uitdragen en erover praten met burgers in de stad. Op 3 februari volgen concluderende afspraken op de slotconferentie van de integratiecampagne Rotterdam Mee, waaraan de burgemeester en wethouders Geluk en Van den Anker deelnemen. Daarna worden de opbrengsten van het interactieve traject gebundeld en als inbreng gebruikt voor het nieuwe integratiekader.
-----------------------
Bestuursdienst
Concerncommunicatie
Bezoekadres: Stadhuis
Coolsingel 40 Rotterdam
Postadres: Postbus 70012
3000 KP Rotterdam
Burgerschapscode
Rotterdamse
College van B&W / 17 januari 2006
Rotterdam
MEE!
De Rotterdamse burgerschapscode
Wanneer is een stedelijke samenleving echt een samenleving? Als de burgers die er wonen
verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en voor hun stad. Als ze een aantal fundamentele
waarden en normen delen. En als ze op basis van die waarden en normen elkaar respecteren, met
elkaar samenwerken, en elkaar aanspreken en corrigeren als de leefbaarheid in de stad wordt
bedreigd. Gelukkig zijn veel Rotterdammers daar volop mee bezig!
Rotterdam is een stad om trots op te zijn. Rotterdam is een samenleving met een grote diversiteit aan
mensen, kleuren, opvattingen, meningen, waarden en normen. Aan de ene kant is het een groot goed
dat elke Rotterdammer de vrijheid heeft om zijn of haar leven naar eigen wens in te richten. Als
Rotterdammers erkennen en respecteren we de verscheidenheid en veelkleurigheid van elkaar. Aan de
andere kant leidt die diversiteit tot spanningen en botsingen- als de normen en waarden van
verschillende mensen ver uit elkaar liggen; als mensen elkaar hun denkbeelden en gedrag willen
opdringen; als ze in hun gedrag afwijken van wat gangbaar is.
Om in al onze diversiteit te kunnen samenleven is het noodzakelijk dat we een aantal waarden en
normen vaststellen, die door elke Rotterdammer worden erkend. En dat we die normen daadwerkelijk
gebruiken in de dagelijkse omgang met elkaar.Uiteraard is de vrijheid van godsdienst daarbij een
belangrijk uitgangspunt, wat inhoudt dat ieder individu vrij is om te geloven wat hij wil.
In de Rotterdamse Burgerschapscode analyseert het college de problemen in onze stad, en stelt het
de normen vast die we moeten hanteren om die problemen op te lossen. Met dit deze burgerschaps-
code willen we de binding tussen de Rotterdammers versterken. We roepen elke Rotterdammer op om
deze normen te onderschrijven. Om verantwoordelijkheid te nemen voor de leefbaarheid in onze stad.
Om mee te doen. Om elkaar, als dat nodig is, aan te spreken op elkaars opvattingen en gedrag.
De Rotterdamse burgerschapscode
Wij Rotterdammers
1. nemen verantwoordelijkheid voor onze stad en voor elkaar en discrimineren elkaar niet;
2. gebruiken Nederlands als onze gemeenschappelijke taal;
3. accepteren geen radicalisering en extremisme;
4. voeden onze kinderen op tot volwaardige burgers;
5. behandelen vrouwen gelijk aan mannen en met respect;
6. behandelen homoseksuelen gelijk aan heteroseksuelen en met respect;
7. behandelen (anders-) gelovigen en niet-gelovigen gelijk en met respect.
1. Wij nemen verantwoordelijkheid voor onze straat, onze wijk en onze stad
Analyse
Door de immigratie is onze samenleving de afgelopen tientallen jaren pluriform geworden. Er bestaan
in onze stad grote verschillen in uiterlijk, ideeën, religie, gebruiken, gedrag en geschiedenis. Aan de
ene kant vraagt en levert de nieuwe pluriforme stadsbevolking nieuwe dienstverlening, een ander
winkelaanbod en vernieuwing van het culturele leven. Dat biedt kansen om het sociale, culturele en
economische klimaat van de stad te versterken en de talenten van alle Rotterdammers te benutten.
Aan de andere kant leggen de verschillen soms een zware druk op de samenlevingsverbanden in een
aantal straten en wijken van Rotterdam. Te meer omdat veel etnische minderheden en de autochtone
bevolking zich vrijwel uitsluitend bewegen in de eigen kring; ze gaan naar de eigen slager, de eigen
groentewinkel en de eigen school en brengen hun vrije tijd alleen met personen met dezelfde achter-
grond door. Op zich is daar niks mis mee. Maar het wordt een probleem wanneer mensen niet weten
hoe ze zich moeten gedragen wanneer ze buiten hun eigen kring met andere mensen in contact
komen. Dan botsen de opvattingen en worden vooroordelen bevestigd: "zie je nou wel?"
Deze vooroordelen leiden soms tot discriminatie. Op straat, in uitgaansgelegenheden en op de arbeids-
markt. Voor jongeren die hun opleiding afronden is het te vaak moeilijk om direct aan het werk op een
stage- of werkplek te komen. Dat demotiveert jongeren in belangrijke mate. Zij moeten vaststellen dat
hun toekomstverwachtingen niet uitkomen (werk, inkomen, aanzien in de maatschappij). Ze raken
teleurgesteld en voelen zich verraden en gekwetst en buitengesloten door de Nederlandse samen-
leving. We moeten er dan ook alles aan doen om iedere vorm van discriminatie, ook op arbeidsmarkt,
te voorkomen en te bestrijden.
Willen we als stad een gemeenschap vormen en in harmonie met elkaar samenleven, dan moeten we
onze gezamenlijke kernwaarden en normen bepalen. Dan moet elke Rotterdamse burger zijn of haar
verantwoordelijkheid nemen en naar die normen leven. Dat betekent: meedoen, je inzetten voor deze
samenleving. Actief een bijdrage leveren én elkaar ook de volle ruimte bieden om mee te doen. Elkaar
aanspreken als dat nodig is. Wie dit doet krijgt daarmee de ruimte om zichzelf te zijn en zich te ontwik-
kelen. In zijn straat, zijn wijk en in zijn stad. Als we als Rotterdammers waarden en normen delen is er
ook alle ruimte om trots te zijn op de veelzijdigheid in onze stad.
Hoe pakken we dit aan?
1. Wij nemen actief deel aan de samenleving - door te werken, een opleiding te volgen of door
vrijwilligerswerk te doen.
2. Wij nemen buiten onze eigen etnische of religieuze kring deel aan de samenleving.
3. Wij discrimineren niet en behandelen elkaar met respect, ongeacht iemands afkomst.
4. Wij accepteren niet dat anderen discrimineren. Als dit toch gebeurt, dan protesteren
we daartegen. Helpt dit niet, dan schakelen we de instanties in. In eerste instantie komen
we zelf in actie.
5. Als er problemen zijn, bespreken we die met elkaar en met respect voor elkaar.
6. Wij zijn trots dat we Rotterdammer zijn. Wij nemen verantwoordelijkheid voor Rotterdam.
Rotterdamse Burgerschapscode 2/8
2. Wij gebruiken Nederlands als onze gemeenschappelijke taal
Analyse
Nog steeds zien we grote groepen Rotterdammers die niet mee kunnen doen omdat ze de taal niet
spreken. Onvoldoende beheersing van het Nederlands leidt tot een kloof tussen Rotterdamse burgers.
Of het nu is op straat, op het werk, thuis of tijdens gebedsdiensten, het komt te vaak voor dat de een
niet begrijpt wat de ander bedoelt. Dat leidt tot onbehagen, vervreemding, angst en tenslotte tot verwij-
dering. Denk alleen al aan het belang van het Nederlands voor de opvoeding. Hoe kun je je kinderen
voorbereiden en op weg helpen in de Nederlandse samenleving, als je de taal niet beheerst en over-
draagt. Dat leidt tot verwarring en onzekerheid bij het kind, en achterstand nog voordat het begint deel
te nemen aan onze maatschappij.
Het Nederlands is de eerste stap. Voor opvoeden, naar school gaan, studeren, werken, opvoeden,
daadwerkelijk participeren. Zonder gemeenschappelijke taal en gemeenschappelijk begrip hebben we
geen gemeenschap. Zonder beheersing en gebruik van het Nederlands kunnen we niet meedoen.
Waar houden we ons aan?
1. Nederlands is de gemeenschappelijke taal van Rotterdam. In het openbaar spreken we
Nederlands - op school, op het werk, op straat en in het buurthuis.
2. Het is onze verantwoordelijkheid om het Nederlands voldoende te beheersen, of anders
om dat te leren.
3. Wij voeden onze kinderen grotendeels in het Nederlands op, zodat zij volop kansen hebben in
onze samenleving.
3. Wij accepteren geen radicalisering en extremisme
Analyse
In de nasleep van 11 september 2001 en de moord op Theo van Gogh in 2004 worstelt ook Rotterdam
met vragen over radicalisering en extremisme. Met name de zorg over de invloed van de radicale islam
neemt toe. Een aantal radicale moslims keert zich tegen onze samenleving, waaronder het in het
westen gehanteerde onderscheid tussen kerk en staat en tegen de democratie als staatsvorm. Ze voelen
zich verplicht om de bestaande maatschappij te veranderen en beschouwen geweld en godsdienstig
geïnspireerd terrorisme, daarbij als een legitiem middel. Deze minderheidsbeweging vormt een bedreiging
voor alle Rotterdammers, ook voor de moslims in onze stad. Ook andere vormen van radicalisering en
links en rechts extremisme vormen een bedreiging voor onze samenleving. Maar vooral het tegengaan
van radicalisering van moslimjongeren is op dit moment een van de grote uitdagingen.
Wij Rotterdammers moeten radicalisering voorkomen. De strijd tegen radicalisering is de strijd van ons
allemaal. We zullen als stad de strijd moeten aanbinden met elke vorm van geweld, met elke bedreiging,
met elke vorm van dwang waarmee extremisten hun gelijk willen afdwingen. Dit geeft een bijzondere
verantwoordelijkheid voor opvoeders, voor het onderwijs, voor geestelijke en politieke leiders om de
weerbaarheid van Rotterdamse burgers tegen radicale en extremistische opvattingen te vergroten.
Wat doen we?
1. Wij accepteren niet dat een geloofsovertuiging, een levensbeschouwing of politieke
opvattingen worden gebruikt om geweld, dwang, bedreiging of bangmakerij te legitimeren;
niet in onze gezinnen, niet in onze families, en niet in onze dagelijkse omgang met elkaar.
2. Wij accepteren geen radicalisme, extremisme en gedrag dat in strijd is met de (grond)wet, en
nemen daar openlijk afstand van.
3. Mensen die dit gedrag vertonen, of dreigen te vertonen, moeten wij daar op aanspreken, ook in
eigen kring.
4. Bij signalen van radicalisering, extremisme en handelingen die in strijd zijn met de democratische
rechtsorde, waarschuwen we de politie.
Rotterdamse Burgerschapscode 3/8
4. Wij voeden onze kinderen op tot volwaardige burgers
Analyse
We zijn verantwoordelijk om onze kinderen te laten slagen in onze samenleving. Ouders zijn hierbij
primair verantwoordelijk. Zij moeten hun kinderen de instrumenten meegeven om goed om te kunnen
gaan met de vrijheid van het individu en de eigen verantwoordelijkheid. Zij moeten beseffen dat onderwijs
de sleutel is voor voorwaardige deelname aan de maatschappij en hun kinderen (jongens en meisjes)
hierin stimuleren en begeleiden. Daarmee bereiden ze hun kinderen goed voor op hun plaats in de
maatschappij en vergroten ze de kansen op een goede maatschappelijke positie.
De relatie tussen ouders en kinderen is in de afgelopen decennia in Nederland sterk veranderd. We
hadden vroeger het traditionele rolpatroon, waarin de ouders de absolute macht hadden en alle beslis-
singen namen. Tegenwoordig overleggen en onderhandelen ouders meer met hun kinderen. Deze
manier van opvoeden past bij de moderne samenleving, waarin vrijheid van het individu en de eigen
verantwoordelijkheid voorop staan.
Deze moderne opvoedingsstijl is niet overal gangbaar. Nog steeds worden kinderen belemmerd om
deel te nemen aan de Rotterdamse samenleving en om om te gaan met andere Rotterdammers. Soms
is sprake van fysiek en psychisch geweld. Soms worden in de opvoeding waarden overgedragen die
haaks staan op de waarden van onze samenleving. Worden jongens en meisjes niet gelijke kansen en
verantwoordelijkheden geboden. Wordt meisjes de mogelijkheid ontzegd om net als jongens uit te
gaan, of te sporten. Of wordt door ouders of familie een huwelijkspartner opgedrongen.
Hoe voeden we onze kinderen op tot volwaardige burgers?
1. Rotterdamse ouders steunen hun kinderen bij het (leren) maken van hun eigen keuzes -
ook ten aanzien van geloof, levensbeschouwing en seksualiteit.
2. Om onze kinderen optimaal voor te bereiden op de Rotterdamse samenleving, voeden wij
hen op met voldoende aandacht voor Nederlandse waarden, normen, cultuur en tradities.
3. Wij voeden meisjes en jongens gelijkwaardig op en geven hen gelijke kansen en gelijke
verantwoordelijkheden.
4. Wij respecteren het recht op eigen partnerkeuze en dringen onze kinderen
geen huwelijkspartner op.
5. Wij gunnen onze kinderen recht op gelijke vrijetijdsbesteding (uitgaan, deelname aan sport e.d.).
6. Wij zijn mede verantwoordelijk voor het schoolsucces van onze kinderen en ondersteunen hen
daarbij met onze tijd en aandacht.
7. Wij melden alle vormen van geweld, verwaarlozing en onderdrukking van kinderen in onze
omgeving bij politie en justitie.
5. Wij behandelen vrouwen gelijk aan mannen en met respect
Analyse
Vrouwen moeten alle ruimte krijgen om hun talenten te benutten. In Rotterdam heb je als vrouw de
vrijheid om je eigen manier van leven te bepalen. Wat je afkomst ook is. Er is hier geen ruimte voor
discriminatie op basis van geslacht. Niet in het gezin, niet in de familie en niet op straat. Mannen en
vrouwen zijn weliswaar verschillend van elkaar maar in elk opzicht gelijkwaardig aan elkaar. Dat
betekent dat vrouwen dezelfde rechten, plichten en mogelijkheden hebben als mannen. De gelijkheid
van man en vrouw is een grondslag van onze rechtsstaat.
Ook in onze Rotterdamse samenleving worden vrouwen nog steeds onderdrukt. Dat kan gebeuren op
grond van hun geloof, van hun cultuur,of simpelweg op grond van het feit dat zij vrouwen zijn. Het kan
gaan om vrouwenmishandeling, zoals huiselijk geweld of besnijdenis, maar ook om het opleggen van
beperkingen in de vrijheid van beweging of om te gaan werken. Met name seksuele vrijheid wordt
vrouwen vaak ontzegd, en als zij zich niet aan de normen houden, kunnen zij het slachtoffer worden
Rotterdamse Burgerschapscode 4/8
van eerwraak. De vrees van ouders dat hun dochters omgang hebben met jongens kan zo leiden tot
beperking van de ontplooiingsmogelijkheden van meisjes. Soms worden vrouwen uitgehuwelijkt, of
worden in gebedshuizen of in huiskamers informele huwelijken gesloten die niet door de Nederlandse
wet zijn bekrachtigd, waardoor zij de bescherming die de wet hen biedt moeten ontberen. Dat maakt
vrouwen extra afhankelijk en kwetsbaar. Het is door al deze belemmeringen moeilijk om een bestaan
op te bouwen in een samenleving waarin eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid centraal staan.
Hoe maken wij ons sterk voor vrouwen in Rotterdam?
1. Vrouwen hebben het recht om zelf hun leven in te richten dus ook op het gebied van partner-
keuze, seksueel actief zijn en seksuele voorkeur. Dit recht wordt door iedereen gerespecteerd.
2. Wij verwerpen huwelijken die in gebedshuizen zijn gesloten als die niet ook zijn geformaliseerd
binnen de wet.
3. Wij tolereren geen geweld en psychische dwang ten opzichte van vrouwen en meisjes vanwege
de norm om maagd te blijven tot het huwelijk.
4. Vrouwen hebben het recht om zonder belemmeringen, door hun partners of anderen, deel te
nemen aan het openbare leven. Dat betekent: de vrijheid om deel te nemen aan het onderwijs,
het werk en het sociale leven.
5. Wij tolereren geen intimidatie en belediging van vrouwen en meisjes vanwege hun kleding, hun
uiterlijk, hun religieuze of etnische achtergrond.
6. Wij tolereren geen vrouwenbesnijdenis, eerwraak, (groeps-)verkrachting, onvrijwillige prostitutie,
huiselijk geweld en andere vormen van vrouwenonderdrukking. Gevallen daarvan melden we bij
politie en justitie.
6. Wij behandelen homoseksuelen gelijk aan heteroseksuelen en met respect
Analyse
Homoseksualiteit is door de eeuwen heen een beladen vorm van liefde geweest. In ons land werd
homoseksualiteit pas in de jaren zestig van de vorige eeuw geaccepteerd als een normale seksuele
voorkeur in plaats van een ziekte of psychische afwijking. Gaandeweg maakte verwerping plaats voor
begrip en legalisatie, gebaseerd op de vrijheid van iedere volwassene om zijn of haar leven naar
eigen goeddunken in te richten. Bovendien werd het antidiscriminatieverbod in artikel 1 van de grondwet
opgenomen.
Echter, ook in onze tijd wordt de gelijkwaardige positie van homoseksuelen niet door alle
Rotterdammers gezien als vanzelfsprekend. Homoseksualiteit wordt veel al afgekeurd en er rust een
taboe op. Op straat krijgen homo's te maken met intolerantie en agressie, op scholen worden homo-
seksuele leerkrachten en leerlingen geïntimideerd en bedreigd. Met name islamitische homo's onder-
vinden veel problemen en weinig steun als zij worstelen met homoseksuele gevoelens. Maar ook zij
hebben recht op de vrijheid om hun eigen leven in te richten en extra aandacht is dan ook nodig voor
het bestrijden van discriminatie binnen de moslimgemeenschap.
Discriminatie van homoseksuelen kunnen we niet toestaan in Rotterdam. Agressie tegen homo's is in
strijd met de wet. Ook hier geldt dat tolerantie, als belangrijke waarde in onze pluriforme maatschappij,
noodzakelijk is. Scholen, opvoeders en geestelijk leiders hebben een cruciale rol te spelen in de strijd
tegen discriminatie op basis van seksuele geaardheid.
Hoe brengen wij dit in praktijk?
1. Wij discrimineren homoseksuelen niet, en leren dit aan onze kinderen.
2. Wij respecteren homoseksuelen, ook als onze eigen kinderen homoseksueel zijn.
3. Wij verwerpen geweld tegen homoseksuelen en melden geweld tegen homo's bij politie
en justitie.
4. Wij spreken elkaar aan op intolerant gedrag tegenover homoseksuelen.
Rotterdamse Burgerschapscode 5/8
7. Wij behandelen (anders-) gelovigen en niet-gelovigen gelijk en met respect
Analyse
De Rotterdamse bevolking bestaat uit niet-gelovigen, antroposofen, humanisten of mensen met een
eigen spirituele opvattingen en christenen, joden, moslims, hindoes, boeddhisten.
Lange tijd heeft dit niet geleid tot grote problemen. Maar de laatste jaren zijn verschillende groepen,
waaronder moslims en niet-moslims, in toenemende mate tegenover elkaar komen te staan. Dit heeft
te maken met de internationale ontwikkelingen onder andere in het Midden-Oosten, met radicale uit-
spraken en gewelddadige acties van een aantal fundamentalistische moslims ook in Nederland, en
met de respectloze bejegening en uitsluiting van moslims in het openbaar. Aan beide kanten neemt het
wantrouwen toe en dreigen mensen zich terug te trekken in hun eigen kring.
De vrijheid van godsdienst en levensovertuiging is een pijler van onze samenleving. Dat betekent dat
gelovigen anders- of niet-gelovigen moeten accepteren, ook binnen hun eigen (familie-) kring, en dat
mensen zonder geloof, gelovigen moeten accepteren. Als het gaat om levensovertuiging zijn wij allen
gelijk en verdienen we hetzelfde respect. Geloof of andere opvattingen mogen echter nooit gebruikt
worden als legitimatie voor geweld.
Hoe zorgen we voor gelijkheid tussen gelovigen en niet-gelovigen?
1. Welke godsdienstige, spirituele of levensbeschouwelijke opvattingen we ook hebben, we
voegen ons naar de Nederlandse grondwet en erkennen de vrijheid van godsdienst en de
scheiding tussen kerk en staat.
2. Iedereen heeft recht op zijn eigen geloof of levensovertuiging ook in eigen kring, familie,
gezin of etnische, religieuze of levensbeschouwelijke groep, ook om uit te treden.
3. Wij bieden elkaar de ruimte om geloof, ongeloof, spiritualiteit en levensbeschouwing
op onze eigen manier vorm te geven.
4. Wij belemmeren elkaar niet op grond van geloofsovertuiging, levensbeschouwing, of
culturele tradities, om volwaardig deel te nemen aan de Rotterdamse samenleving.
Rotterdamse Burgerschapscode 6/8
De Rotterdamse burgerschapscode
samengevat
1. Wij Rotterdammers nemen verantwoordelijkheid voor onze stad en voor elkaar
en discrimineren elkaar niet
Wij nemen actief deel aan de samenleving - door te werken, een opleiding te volgen of door
vrijwilligerswerk te doen.
Wij nemen buiten onze eigen etnische of religieuze kring deel aan de samenleving.
Wij discrimineren niet en behandelen elkaar met respect, ongeacht iemands afkomst.
Wij accepteren niet dat anderen discrimineren. Als dit toch gebeurt, dan protesteren we
daartegen. Helpt dit niet, dan schakelen we de instanties in. In eerste instantie komen
we zelf in actie.
Als er problemen zijn, bespreken we die met elkaar en met respect voor elkaar.
Wij zijn trots dat we Rotterdammer zijn. Wij nemen verantwoordelijkheid voor Rotterdam.
2. Wij Rotterdammers gebruiken Nederlands als onze gemeenschappelijke taal
Nederlands is de gemeenschappelijke taal van Rotterdam. In het openbaar spreken we
Nederlands op school, op het werk, op straat en in het buurthuis.
Het is onze verantwoordelijkheid om het Nederlands voldoende te beheersen, of anders om dat
te leren.
Wij voeden onze kinderen grotendeels in het Nederlands op, zodat zij volop kansen hebben in
onze samenleving.
3. Wij Rotterdammers accepteren geen radicalisering en extremisme
Wij accepteren niet dat een geloofsovertuiging, een levensbeschouwing of politieke opvattingen
worden gebruikt om geweld, dwang, bedreiging of bangmakerij te legitimeren; niet in onze
gezinnen, niet in onze families, en niet in onze dagelijkse omgang met elkaar.
Wij accepteren geen radicalisme, extremisme en gedrag dat in strijd is met de (grond)wet, en
nemen daar openlijk afstand van.
Mensen die dit gedrag vertonen, of dreigen te vertonen, moeten we daar op aanspreken, ook in
eigen kring.
Bij signalen van radicalisering, extremisme en handelingen die in strijd zijn met de democratische
rechtsorde, waarschuwen we de politie.
4. Wij Rotterdammers voeden onze kinderen op tot volwaardige burgers
Rotterdamse ouders steunen hun kinderen bij het (leren) maken van hun eigen keuzes - ook ten
aanzien van geloof, levensbeschouwing en seksualiteit.
Om onze kinderen optimaal voor te bereiden op de Rotterdamse samenleving, voeden wij
hen op met voldoende aandacht voor Nederlandse waarden, normen, cultuur en tradities.
Wij voeden meisjes en jongens gelijkwaardig op en geven hen gelijke kansen en gelijke
verantwoordelijkheden.
Wij respecteren het recht op eigen partnerkeuze en dringen onze kinderen geen
huwelijkspartner op.
Wij gunnen onze kinderen recht op gelijke vrijetijdsbesteding (uitgaan, deelname aan sport e.d.).
Wij zijn mede verantwoordelijk voor het schoolsucces van onze kinderen en ondersteunen hen
daarbij met onze tijd en aandacht.
Wij melden alle vormen van geweld, verwaarlozing en onderdrukking van kinderen in onze
omgeving bij politie en justitie.
Rotterdamse Burgerschapscode 7/8
5. Wij Rotterdammers behandelen vrouwen gelijk aan mannen en met respect
Vrouwen hebben het recht om zelf hun leven in te richten dus ook op het gebied van
partnerkeuze, seksueel actief zijn en seksuele voorkeur. Dit recht wordt door iedereen
gerespecteerd.
Wij verwerpen huwelijken die in gebedshuizen zijn gesloten als die niet ook zijn
geformaliseerd binnen de wet.
Wij tolereren geen geweld en psychische dwang ten opzichte van vrouwen en meisjes vanwege
de norm om maagd te blijven tot het huwelijk.
Vrouwen hebben het recht om zonder belemmeringen, door hun partners of anderen, deel te
nemen aan het openbare leven. Dat betekent: de vrijheid om deel te nemen aan het onderwijs,
het werk en het sociale leven.
Wij tolereren geen intimidatie en belediging van vrouwen en meisjes vanwege hun kleding, hun
uiterlijk, hun religieuze of etnische achtergrond.
Wij tolereren geen vrouwenbesnijdenis, eerwraak, (groeps-)verkrachting, onvrijwillige prostitutie,
huiselijk geweld en andere vormen van vrouwenonderdrukking. Gevallen daarvan melden we bij
politie en justitie.
6. Wij Rotterdammers behandelen homoseksuelen gelijk aan heteroseksuelen
en met respect
Wij discrimineren homoseksuelen niet, en leren dit aan onze kinderen.
Wij respecteren homoseksuelen, ook als onze eigen kinderen homoseksueel zijn.
Wij verwerpen geweld tegen homoseksuelen en melden geweld tegen homo's bij politie
en justitie.
Wij spreken elkaar aan op intolerant gedrag tegenover homoseksuelen.
7. Wij Rotterdammers behandelen (anders-) gelovigen en niet-gelovigen gelijk
en met respect
Welke godsdienstige, spirituele of levensbeschouwelijke opvattingen we ook hebben, we
voegen ons naar de Nederlandse grondwet en erkennen de vrijheid van godsdienst en de
scheiding tussen kerk en staat.
Iedereen heeft recht op zijn eigen geloof of levensovertuiging ook in eigen kring, familie,
gezin of etnische, religieuze of levensbeschouwelijke groep, ook om uit te treden.
Wij bieden elkaar de ruimte om geloof, ongeloof, spiritualiteit en levensbeschouwing op onze
eigen manier vorm te geven.
Wij belemmeren elkaar niet op grond van geloofsovertuiging, levensbeschouwing, of culturele
tradities, om volwaardig deel te nemen aan de Rotterdamse samenleving.
College van Burgemeester & Wethouders, 17 januari 2006
Voor informatie:
Bestuursdienst Gemeente Rotterdam
Afdeling Communicatie
010 - 417 23 17
Rotterdamse Burgerschapscode 8/8
noot voor de redactie
Gemeente Rotterdam