Unicef



Marokko: bevallen in de bergen is voorbij 03 februari 2006, Tnine Ourika, Marokko - Hoogzwangere vrouwen die tien kilometer moeten lopen over stoffige bergpaadjes. Het behoort tot het verleden in de omgeving van Marrakech. Vroeger bevielen de meeste vrouwen thuis, hoog in de bergen. Meestal was er geen dokter aanwezig. Daardoor leidde de bevalling soms tot grote complicaties. Kinderen overleden zelfs. Sinds een tijd bevallen de vrouwen in een speciaal opgezet birth house. Een geboortehuis waar zij medische hulp krijgen als dat nodig is. Oudere vrouwen denken weer aan kinderen nemen.

Tijdens de bevalling was vroeger het gebrek aan specialistische kennis vaak een probleem in de afgelegen bergdorpjes in de omgeving van Marrakech. Een vroedvrouw was er meestal wel, maar gecompliceerde bevallingen leverden vaak problemen op.

Wachten op de ambulance
Begonnen de weeën, dan kon de familie de ambulance bellen. Maar afgezien van de hoge kosten, kon deze vaak niet voor de deur stoppen. Vanwege het feit dat de auto niet in een dorpje kon komen omdat de weg onbegaanbaar was.

Het alternatief was naar een grote(re) plaats in de buurt gaan waar wel alle medische voorzieningen aanwezig waren. Maar zo'n plaats was soms wel 50 kilometer verderop en of je daar dan op tijd aankwam, was zeer de vraag. Het aantal baby's dat in de regio overleed was dan ook hoog; 307 op de 10.000.

De oplossing
Het probleem was duidelijk: door de afstand niet op tijd toegang hebben tot goede zorg. Vijftig mensen gingen rond de tafel zitten en de oplossing werd snel gevonden. In Tnine Ourika moest een Dar al Oumouma komen: een geboortehuis waar zwangere vrouwen een paar dagen voor de bevalling naartoe konden om daar te wachten tot zij het leven zouden schenken aan hun nieuwe kind.

Complicaties?
Maar zou het geboortehuis 'werken'? Een geboortehuis bouwen is één, maar de zwangere vrouwen uit de afgelegen dorpjes moesten er natuurlijk ook daadwerkelijk naartoe. Er werd onderzoek gedaan in de dorpjes. Iedereen was enthousiast, ook de mannen die hun zwangere vrouwen zouden laten 'vertrekken'. Oudere vrouwen wilde zelfs weer kinderen nemen toen ze hoorden van het initiatief.

Ook werd er extra aandacht gegeven aan de vroedvrouwen Tot dan toe hadden zij tijdens de bevallingen altijd de honneurs waargenomen. De kans bestond dat zij beledigd zouden zijn, of dat ze hun 'inkomsten' zouden zien verdwijnen. Zij werden daarom intensief betrokken bij het project. Ze kregen speciale training en hebben nu de functie om eventuele problemen in een vroeg stadium te signaleren. Ook zijn er speciale uniforms voor ze gekocht, iets dat 'statusverhogend' werkt in het dorp.

Daarnaast is er binnen het project een quasi-gezondheidsverzekering opgezet. Voor 150 dirham (ongeveer 15 euro) per jaar, kunnen families zich verzekeren. Doordat veel families meedoen, kunnen er goedkoop medicijnen worden ingekocht. Unicef ondersteunt dit succesvolle project. Het is een voorbeeld van zelfstandig problemen analyseren én oplossen. En op een veilige manier kinderen baren.