Ingezonden persbericht
Persbericht week 7
INTEGRATIE IN UTREG
'We mogen trots zijn op onze stad'
In aanloop naar 7 maart komt ook het meest besproken onderwerp uit de Nederlandse politiek van de afgelopen jaren voorbij; integratie. Wat we nu precies met die term bedoelen weet eigenlijk niemand, maar dat we het bevorderen door dialoog en wederzijdse nieuwsgierigheid, dat weet iedereen. Hoe kan je zo'n beleid nu handen en voeten geven? Of doet het dat zelf? TUMULT organiseert een debat in de aanloop naar de Gemeenteraadsverkiezingen op dinsdag 14 februari, 20.00-21.30 uur, Lutherse Kerk, Hamburgerstraat 9, Utrecht. Entree vrij. (Info en reserveringen: 030-2332430/ www.tumultdebat.nl)
Onder voorzitterschap van Roline Redmond, directrice van een eigen onderzoeks- en adviesburo, discussiëren o.a. Ekim Alptekin, Friedo Menco Foundation; Rasit Bal, directeur de ISBO Islamitische Scholen Besturen Organisatie (ISBO); Nordin Talhaoui, woordvoerder Moskeevereniging Kanaleneiland; Thomas Schillemans, projectleider Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling; Marry Mos, GroenLinks Utrecht; Ahmet Taskan, CDA Utrecht; en een vertegenwoordiger van Leefbaar Utrecht. Een inleiding wordt verzorgd door: Carla van Rest, voorzitter van Saluti.
Twee jaar na de conclusie 'integratie ondanks gevoerd beleid best geslaagd' van de commissie Blok, nemen we opnieuw de stand op. De kloof tussen nieuwe en 'oude' Nederlanders lijkt zich vooral in de media voor te doen; maar tegenover elk interetnisch incident staat een nieuw opgerichte dialooggroep. Ondanks verscherpte inburgeringseisen en een door grote woorden vervuild publiek debat, gaat het in de maatschappij ook nu vrij redelijk. Ook in Utrecht, wat bleek uit de geringe bijdrage aan Utrecht vanuit Donner's miljoenen. Maar het kan altijd beter, de vraag hoe dan, is dus logisch.
Zou Utrecht één wethouder voor integratie moeten hebben? Zou de gemeente een breed overleg met alle migranten-organisaties moeten kennen? Of moet de gemeente gewoon haar verantwoordelijkheid als werkgever nemen?
Maar wellicht belangrijker voor het meedoen in de samenleving; de Turks-, Marokkaans- en ander-Nederlandse bedrijven schieten uit de grond als kool en dragen op die manier bij aan zichtbaarheid en integratie in de stad. Al geldt hier een vreemde paradox: terwijl de eigen bedrijven floreren, zijn er geen stageplekken voor jongeren met een kleurtje. Zijn we onbedoeld dan toch bij emancipatie in eigen kring beland? Dat was toch dat oude ideaal van de 'linkse kerk'? Kortom, kunnen voorbeelden van geslaagde integratie dit land in verwarring weer tot rust doen komen?
TUMULT & Saluti, Stedelijk Adviesorgaan Integratie