WOB-verzoeken
De Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
ons kenmerk : DL. 2006/916
datum : 21-04-2006
onderwerp : Opvang mishandelde en verwaarloosde dieren
bijlagen :
Geachte Voorzitter,
Hierbij ontvangt u mede namens de minister van Justitie de antwoorden
op de vragen van het kamerlid Wilders (Groep Wilders) over de opvang
van mishandelde en verwaarloosde dieren. (Ingezonden 29 maart 2006)
1
Is het waar dat de dienst Regelingen (voormalig LASER) in afwachting
van gerechtelijke uitspraken in beslag genomen mishandelde en
verwaarloosde dieren plaatst bij dierenasielen?
Ja. Dienst Regelingen (DR) is aangewezen als bewaarder van in beslag
genomen dieren voor het ministerie van Justitie en brengt deze dieren
onder bij dierenasielen.
Heeft de dienst Regelingen een contract met deze dierenasielen
afgesloten om het welzijn van de dieren te verzekeren?
Om de kwaliteit van de opvang te verbeteren en efficiencywinst voor DR
te creëren, is DR sinds anderhalf jaar bezig om contracten af te
sluiten met asielen die ten minste voldoen aan de voorschriften van
het Honden- en kattenbesluit (HKB). Het aantal asielen waar DR dieren
onderbrengt, is hierdoor verminderd. Op dit moment heeft DR voor de
opvang van verwaarloosde en mishandelde dieren met 15 asielen een
contract gesloten en is nog met 20 asielen in onderhandeling.
Daarnaast vangt DR thans in mindere mate ook nog dieren op in asielen
waarmee geen contract is gesloten, maar die wel aan de voorschriften
van het HKB voldoen. Op deze wijze kan DR het welzijn van de in het
asiel ondergebrachte dieren waarborgen.
Krijgen deze dierenasielen op basis van dit contract een vergoeding om
te voorzien in het levensonderhoud van deze dieren zolang de zaak
onder de rechter is?
De asielen die onder contract staan bij DR, ontvangen een vergoeding
volgens een vast tarief waarbij onder meer rekening is gehouden met de
kosten voor levensonderhoud. Met de andere asielen spreekt DR per
asiel een vergoeding voor kosten van levensonderhoud af.
Wordt de naam van deze dierenasielen geheim gehouden om
veiligheidsredenen?
Ja.
2
Bent u ervan op de hoogte dat dierenasielen op deze wijze regelmatig
tientallen mishandelde en verwaarloosde dieren, zoals honden en
katten, in opslag houden voor de dienst Regelingen, soms wel 25 tot 90
dieren tegelijk?
Ja. Dierenasielen met een groot aantal plaatsen die dieren een goed
onderkomen en goede zorg kunnen bieden, zijn welkome bedrijven om mee
samen te werken. Het grote aantal kwalitatief goede plaatsen vergroot
de mogelijkheden van DR om in beslag genomen dieren onder te brengen.
3 en 4
Is het waar dat vanaf het moment dat de rechter beslist dat de dieren
niet terug mogen naar de eigenaar het dierenasiel geen enkele
vergoeding meer krijgt? Zo ja, dient het dierenasiel dan zelf volledig
in het levensonderhoud van de dieren te voorzien?
Beseft u dat het voor een dierenasiel onmogelijk is in het
levensonderhoud van tientallen door de overheid geplaatste dieren te
voorzien en dat het moeilijk is deze dieren op korte termijn te
herplaatsen aangezien het om veiligheidsredenen onmogelijk is met deze
dieren te adverteren?
Beseft u dat dierenasielen zich maandenlang hebben ingezet voor het
herstel van deze dieren door liefdevolle verzorging en vaak zonder
vergoeding de dieren weer sociaal hebben gemaakt door training en dat
asielen in deze situatie geen uitweg kennen? Beseft u dat de
dierenasielen weinig anders rest dan deze dieren te laten inslapen,
omdat alternatieven financieel onhaalbaar zijn en dat dit schrijnend
is, gezien alle moeite en liefde die aan deze dieren is besteed?
Nadat het Openbaar Ministerie of de rechter een beslissing heeft
genomen over in beslaggenomen dieren, gaat DR over tot afwikkeling van
de zaak. De opgevangen verwaarloosde of mishandelde dieren worden
meestal aan het asiel in eigendom overgedragen, waarna de vergoeding
door DR stopt. Een klein aantal honden wordt aan de eigenaar
teruggegeven of op medische gronden geëuthanaseerd. De overdracht
geschiedt door ondertekening van het overdrachtsdocument door het
asiel.
Om te voorkomen dat het asiel in een moeilijke situatie terechtkomt,
krijgt het asiel ruim de tijd om de dieren in eigendom te nemen. Tot
die tijd betaalt DR de kosten van de opvang. Toch vragen asielen in de
praktijk vrijwel nooit om uitstel van de overdracht, zelfs niet
wanneer het asiel de dieren niet onmiddellijk kan uitplaatsen of
verkopen.
5
Is het waar dat hierdoor het aantal dierenasielen dat een contract
heeft met de dienst Regelingen is terug gelopen van enkele tientallen
tot een stuk of tien?
Nee, zie mijn antwoord op vraag 1
6
Hoe gaat u deze schrijnende problematiek aanpakken? Bent u bereid
maatregelen te nemen om de dierenasielen, die na de gerechtelijke
uitspraak in de kou komen te staan, (financieel) te helpen? Zo ja, op
welke wijze en in welke mate? Zo neen, waarom niet?
Uit voorgaande antwoorden mag duidelijk zijn dat er geen sprake is van
een schrijnende problematiek. In de praktijk worden door asielen
zelden problemen gemeld met het uitplaatsen van dieren die in bewaring
zijn genomen. Daarnaast gaat DR coulant om met het overdragen van
dieren in eigendom. Maatregelen zijn niet nodig.
Is het mogelijk dat bij mishandeling en verwaarlozing de voormalige
eigenaren naast verlies van de dieren ook veroordeeld worden tot het
voorzien in het levensonderhoud van deze dieren? Zo neen, kunt u dit
met wettelijke maatregelen alsnog bewerkstelligen?
Nee, dit is niet mogelijk. In artikel 36 Gezondheids- en welzijnswet
voor dieren (Gwwd) is het verbod op dierenmishandeling opgenomen. Op
grond van artikel 37 Gwwd is het de houder van een dier verboden aan
een dier de nodige verzorging te onthouden. Overtreders van deze
voorschriften kunnen sinds 1 februari 2006 worden veroordeeld tot een
gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of een geldboete van de
vierde categorie. Daarvoor was een gevangenisstraf van ten hoogste
twee jaren mogelijk. De Gwwd voorziet echter niet in de mogelijkheid
om overtreders ook te veroordelen tot de kosten van de opvang van het
dier. In gevallen waarin goederen in beslag worden genomen, komen de
kosten van bewaring evenmin voor rekening van de eigenaar.
De minister van Justitie is daarom niet voornemens wettelijke
maatregelen te treffen waarin wordt vastgelegd dat in geval van
mishandeling en verwaarlozing de voormalige eigenaar kan worden
veroordeeld tot het voorzien in het levensonderhoud van de dieren.
De minister van Landbouw, Natuur
en Voedselkwaliteit,
dr. C.P. Veerman
Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit