Aangifte tegen Dexia Bank NV wegens fraude

Platform aandelen lease

Aangifte tegen Dexia Bank Nederland N.V. wegens fraude.

De Stichting Platform Aandelen Lease (PAL) heeft bij het Openbaar Ministerie (O.M.) aangifte tegen Dexia gedaan wegens fraude.
Bij PAL, belangenbehartiger van duizenden aandelenlease gedupeerden, bestaan zeer sterke vermoedens dat Dexia de aandelen niet heeft gekocht hoewel deze aankopen wel in de contracten stonden vermeld.
Verder heeft Dexia strafbaar gehandeld door het gros van de contracten zonder de vereiste vergunning te verkopen.

Aandelen door Dexia aangekocht?

Dexia (Legio Lease en Bank Labouchere, voormalige dochters van Aegon) heeft in de jaren '90 en begin 2000 honderdduizenden aandelenlease contracten verkocht ter waarde van vele miljarden euro's. In totaal zijn er door Dexia 713.540 contracten verkocht aan 394.486 mensen. Na afloop van deze contracten bleven de meeste gedupeerden achter met een grote restschuld.

Al jaren wordt beweerd dat Dexia ( en Aegon) de aandelen niet heeft gekocht, maar met optieconstructies heeft gewerkt. Het gevolg van deze werkwijze is dat er aan het einde van de looptijd geen restschuld kan ontstaan. Restschulden worden echter wel aan de cliënten van Dexia doorberekend.

Dexia was en is wettelijk verplicht effectennota's (aan- en verkoop) aan haar cliënten te verstrekken. Dexia heeft dit echter nooit gedaan. In diverse rechtszaken heeft de rechter om sluitende bewijzen van aankoop gevraagd. Dexia is tot op heden niet in staat gebleken deze bewijzen te overhandigen. Ook niet in hoger beroep. Om erger te voorkomen is Dexia zelfs in cassatie bij de Hoge Raad gegaan.

Het belang van bovenstaande vraag.

In de Duisenberg-regeling wordt ervan uitgegaan dat er aandelen zijn gekocht door Dexia. Gedupeerden wordt daarom een korting op (een deel van) de restschuld geboden. Echter, als er geen aandelen zijn gekocht, kan er ook geen restschuld zijn. In dat geval is de Duisenberg-regeling gebaseerd op drijfzand. Hierdoor komt ook het verzoek van Dexia, Stichting Leaseverlies, de VEB en de Consumentenbond aan het Gerechtshof Amsterdam om de Duisenberg-regeling verplicht te stellen aan alle in aanmerking komende gedupeerden in een ander daglicht te staan. Immers: waarom zouden aandelenlease-gedupeerden gebonden moeten worden aan een regeling die is gebaseerd op het uitgangspunt dat er aandelen zijn gekocht, terwijl er sterke vermoedens bestaat dat deze helemaal niet zijn gekocht door Dexia.

De aandelenlease gedupeerden hebben er recht op om te weten of er aandelen zijn gekocht door Dexia voordat zij een goede afweging kunnen maken om de Duisenberg-regeling te aanvaarden of niet en te gaan procederen.

Ook het gerechtshof Amsterdam behandelt de aan- en verkoop van de aandelen tijdens de hoorzittingen die volgende week gehouden worden over een verplichte Duisenberg-regeling.

Dexia handelde in strijd met de Wet op de economische delicten (WED).

Vorig jaar wees Prof. Mr. N.J.H. Huls (medeauteur van de Wet op het Consumentenkrediet (WCK)) er al op dat deze wet zonder enige twijfel van toepassing is op aandelenlease en dat Dexia op basis van deze wet een vergunning had moeten hebben. Dexia had deze vergunning echter niet.. In tientallen uitspraken hebben de rechtbanken duidelijk gemaakt dat deze vergunning vereist was. Omdat Dexia geen vergunning had, zijn de meeste contracten nietig. Veel gedupeerden hebben met succes een beroep op dit juridisch argument gedaan.

Het handelen in strijd met artikel 9 WCK is strafbaar gesteld in de WED. Het O.M. heeft echter nooit ambtshalve onderzoek ingesteld naar deze strafbare handelingen van Dexia. Dit tot grote verbazing en verbijstering van PAL.

De WCK en het belang van de Staat der Nederlanden.

Met de komst van de Duisenberg-regeling werd voorkomen dat Dexia uitvoering zou geven aan haar dreigementen om de Staat der Nederlanden te dagvaarden. Dit omdat Minister Zalm al vanaf '98 beweert dat de WCK niet van toepassing is op aandelenlease. Hiermee staat hij echter lijnrecht tegenover de rechters die het tegendeel beweren. Het dreigement is door Dexia ingetrokken nadat de Duisenberg-regeling overeen werd gekomen.

Fortis Bank zit in dezelfde situatie en zet in tegenstelling tot Dexia wel door hetgeen er mogelijk toe gaat leiden dat Fortis een miljoenenclaim kan doorschuiven naar de Staat der Nederlanden. Ook Aegon en Spaarbeleg beschikten niet over de benodigde vergunning.

De relatie met het fraudeschandaal bij Ahold, integriteit en de rechtstaat Nederland.

Het Openbaar Ministerie heeft, gezien haar aanpak in de fraudezaak Ahold, duidelijk gemaakt dat ook grote ondernemingen en topbestuurders niet boven wetten staan..PAL zal tot het uiterste gaan om vermoeden van fraude bij Dexia bij het O.M en de politiek onder de aandacht te brengen.

Piet Koremans, voorzitter van Stichting PAL:
'Iemand die op de hoek van de straat iets zonder vergunning verkoopt, wordt ter plekke beboet of opgepakt door de politie. Als een bank honderdduizenden aandelenlease contracten ter waarde van vele miljarden euro's zonder vergunning verkoopt, dan kijken onze rechtshandhavers de andere kant op. Het O.M., de AFM, De Nederlandsche Bank en de nationale overheid hebben ondanks de steeds luider wordende geruchten dat er sprake was van fraude en strafrechtelijke overtredingen door Dexia Bank Nederland de afgelopen jaren niets gedaan om een strafrechterlijk onderzoek naar de gedragingen van Dexia op te starten. Hoe moeten al deze honderdduizenden gedupeerden dan nog vertrouwen in de rechtstaat hebben?'