Unicef
Dagboek Darfur: situatie verslechtert terwijl financiële hulp afneemt 12 mei 2006, Khartoum - "Ik werk nu ruim anderhalf jaar voor Unicef in Darfur, de provincie in Sudan waar maar geen eind lijkt te komen aan het geweld. Ik heb de honderdduizenden mensen op de vlucht in hun eigen land gezien, de zogenaamde ontheemden. Steden en dorpen worden continu aangevallen door gewelddadige milities. Het leek een tijdje rustig, hoewel alles hier betrekkelijk is. Maar de afgelopen maanden zijn er maar liefst 200.000 nieuwe ontheemden bijgekomen. En dat terwijl het geld om deze mensen te helpen minder en minder wordt..."
Kinderen spelen in een kindvriendelijke plaats in een opvangkamp in Darfur.
Kinderen spelen in een kindvriendelijke plaats in een opvangkamp in Darfur.
"En zoals zo vaak, wat zeg ik, zoals altijd, zijn het kinderen en baby's die het meeste lijden. Terwijl er enige tijd geleden absoluut positieve punten waren. We konden de meeste mensen in nood bereiken. Kinderen gingen dankzij Unicef naar school. Men had toegang tot schoon water en, mede daardoor, ging de gezondheid van velen vooruit.
Terug bij af
Maar nu lijken we weer terug bij af. Sterker nog, het lijkt alleen maar erger te worden. De 200.000 nieuwe ontheemden kloppen aan de deur van de opvangkampen, zoekend naar veiligheid. Veiligheid die steeds 'exclusiever' lijkt te worden hier in Darfur. Steeds meer gebieden zijn zo onveilig dat het te gevaarlijk is voor hulporganisaties om ze nog te betreden.
De nieuwe hausse aan ontheemden zorgt voor veel problemen. Er is simpelweg niet genoeg eten om iedereen van een maaltijd te voorzien. De noodrantsoenen zijn dan ook gehalveerd. Ondervoeding, vooral bij kinderen, wordt dan ook steeds 'normaler'. Het is frustrerend om te zien en te weten dat juist nu de nood extreem hoog is, vele organisaties te weinig geld hebben.
Kinderen van ontheemde families schommelen. Kinderen van ontheemde families schommelen.
Meer problemen en minder geld Ook Unicef, m'n eigen werkgever, moet de hulp verminderen, de fondsen raken op. En dat terwijl kinderen het zo nodig hebben. Eten, onderwijs, maar ook gewoon een veilige plaats waar ze rustig kunnen spelen. Op de kindvriendelijke plaatsen die we de afgelopen jaren hebben opgezet, kunnen ze leren en spelen.
Maar er is ook psychische hulp aanwezig. Want velen hebben dat nodig. Ze hebben vaak de meest verschrikkelijke dingen meegemaakt. Ze zijn mishandeld of hun familie is onder hun ogen vermoord of verkracht. Het zijn dramatische ervaringen. Juist op de kindvriendelijke plaatsen kunnen ze emotioneel weer enigszins tot rust komen.
Schreeuw in de woestijn
Maar nu dreigen veel kinderen dus niet geholpen te worden. Opvang wordt steeds moeilijker vanwege het gebrek aan geld. De eerste meldingen van kinderen die zijn gekidnapt door de milities zijn intussen al binnengekomen. Ze gaan een gedwongen leven tegemoet als militiestrijder. Echt, een schreeuw vanuit de woestijn die steeds warmer en gewelddadiger wordt: geld! Het is nodig, juist nu!"