Unicef
Indonesië: de vergeten ramp op Nias 15 mei 2006, Gunungsitoli - Met een kracht van 8.7 op de schaal van Richter verwoestte een aardbeving op 28 maart 2005 het leven van duizenden mensen op het kleine eiland Nias ten noordwesten van Sumatra. Ruim 800 mensen lieten het leven. Nias krabbelt, ruim een jaar na dato, langzaam maar zeker weer op. Maar veel kinderen kunnen die traumatische dag niet vergeten. Unicef helpt op veel manieren.
Zingen in een kindercentrum op Nias. Foto: Unicef Indonesië/Stechert
Zingen in een kindercentrum op Nias. Foto: Unicef Indonesië/Stechert
"Ik weet het nog goed. Ik sliep in een tent, samen met wat andere straatkinderen", vertelt de twaalfjarige Basra die de aardbeving heeft overleefd. "En toen vroeg een man of ik mee wilde doen aan al die dingen."
Kinderen hebben het moeilijk Basra doelt op alle activiteiten die worden georganiseerd in speciaal door Unicef opgezette kindercentra, zoals zingen, dansen en voetballen. "Ik vind het allemaal leuk!", vertelt ze enthousiast. Basra is een van de vele kinderen die door de aardbeving niet meer bij haar familie is.
Sommige kinderen hebben hun ouders verloren. "Maar kinderen zijn vaak ook gescheiden van hun familie, omdat hun school te ver van huis ligt, of omdat hun ouders te weinig geld hebben om voor hen te zorgen. Op Nias komt het vaak voor dat kinderen daarom in tehuizen zitten", zegt Patrick Halton van Unicef. De combinatie van de traumatische ervaring van maart 28 maart 2005, de (gedwongen) scheiding van hun ouders en de nog steeds slechte omstandigheden, zorgen ervoor dat kinderen het vaak extra moeilijk hebben.
Kindercentra bieden uitkomst In de kindercentra die intussen zijn opgezet, krijgen de kinderen de aandacht die ze verdienen. Ze kunnen meedoen aan de activiteiten, maar ze krijgen er ook psychologische steun en gaan weer naar school. Zo komt het 'gewone' leven van ruim 800 kinderen weer op gang.
De kindercentra op Nias hebben een enthousiaste clientèle. Foto: Unicef Indonesië/Stechert De kindercentra op Nias hebben een enthousiaste clientèle. Foto: Unicef Indonesië/Stechert
"Maar ze zijn nog steeds heel gevoelig voor van alles", vertelt Astriyana Telaumbanua, vrijwilligster in het centrum. "Als een activiteit wordt uitgesteld, denken ze meteen dat we boos op hen zijn. We moeten nog dagelijks hun vertrouwen zien te winnen."
Unicef actief op veel terreinen Unicef was na de aardbeving snel ter plaatse om de eerste noodhulp te organiseren. Daarna zijn de activiteiten van de VN-kinderrechtenorganisatie op het eiland snel uitgebreid. Er is een programma geïntroduceerd dat moet zorgen voor een duurzame leefomgeving voor de kinderen.
Halton somt de langetermijnacties op: "Het terugdringen van kinderarbeid, acties om polio en malaria te voorkomen, zorgen voor schoon drinkwater en hygiëne, en binnenkort start de bouw van 45 aardbevingbestendige scholen. De wederopbouw wordt beter dan dat het destijds was. Zo creëren we een basis voor kinderen waardoor ze weer kunnen spelen, leren en leven."