Reactie op WRR-rapport 'Dynamiek in islamitisch activisme'

Ingezonden persbericht

PERSBERICHT
16 mei, 2005

Reactie op WRR-rapport "Dynamiek in islamitisch activisme"

Geachte heren,

Wij hebben uw wetenschappelijke rapport doorgelezen dat onder de naam "Dynamiek in islamitisch activisme" is verschenen, en dat tot veel discussie heeft geleid. Na het lezen van het rapport doen wij u langs deze weg graag ons commentaar hierop toekomen, hopende dat dit bij uw onderzoek in ogenschouw zal worden genomen.

Wij hebben geprobeerd uw rapport zo objectief mogelijk te lezen, en onderkennen dat er bepaalde positieve kanten worden belicht waarvan de belangrijkste zijn:

- Uw oprechte poging een objectieve voorstelling van de realiteit te verkrijgen;
- Uw oprechte poging tot publiceren van een productief wetenschappelijk onderzoek; en
- Uw oprechte poging tot het verminderen van de spanningen tussen de moslims in Nederland, de Nederlandse staat en de niet-moslims in haar.

Ondanks onze erkenning van deze positieve kanten van het rapport willen wij uw aandacht toch vestigen op een aantal - naar onze mening - tekortkomingen hierin, die wij bij deze uiteen zullen zetten:

1.
U heeft in uw onderzoek Hizb ut-Tahrir aangehaald, en wat ons opvalt is dat u de Hizb beoordeelt maar niet op basis van diens pamfletten of boeken. Dit, echter, is onpasselijk voor een wetenschappelijk instituut dat juistheid nastreeft volgens een wetenschappelijke methode. U zult vast niet onbekend zijn met de vereiste dat de wetenschappelijke methode van onderzoek inhoudt dat men terug moet gaan naar de oorspronkelijke officiële bronnen, in dit geval van de Hizb, zodat een objectieve positie ingenomen kan worden ten aanzien van de realiteit. Zeker gezien het feit dat de realiteit van de Hizb en de realiteit van diens ideeën en methoden, oftewel de cultuur van de Hizb, binnen uw handbereik is vertaald in zowel het Engels als het Nederlands.

2.
Wanneer u op pagina 89 zegt dat Hizb ut-Tahrir "... presenteert zichzelf als een niet-gewelddadige groep...", dan maakt u een cynische ondertoon meer dan duidelijk, waaruit dus begrepen lijkt te moeten worden dat de realiteit van de Hizb anders is dan de partij zich voordoet. Voor u doet de Hizb zich voor alszijnde niet-gewelddadig, maar u acht dit als niet bewezen aangezien u gebeurtenissen zegt aan te kunnen halen die naar uw begrip het tegenovergestelde aantonen van wat de Hizb zelf beweert. U verwijst bij deze gebeurtenissen naar de inzichten van Zeyno Baran betreffende de Hizb, en wij zijn eigenlijk verrast dat een wetenschappelijke instelling Zeyno Baran verheft tot rechter over Hizb ut-Tahrir, en tegelijkertijd de waarneembare realiteit van de Hizb, zijn boeken, en zijn bestaansgeschiedenis van meer dan een halve eeuw volledig negeert.

U zegt dat de Hizb de "gewelddadige Jihad" niet afwijst. En dit zijn woorden die een wetenschappelijk instituut niet sieren aangezien deze algemeen zijn en niet specifiek en niet in een context zijn geplaatst, en die een beschuldigend karakter hebben. Daarom willen wij u in deze zaak enige uitleg verstrekken om duidelijkheid te verschaffen, en zeggen wij u:

Als u met Jihad bedoelt de verdediging van grond, eer en de religie, dan is er geen enkele moslim die dit afwijst. Zelfs niet die bewegingen die u plaatst onder de noemer "gematigd". En wanneer u met Jihad bedoelt het verwijderen van de materiële barrières die tegenhouden het uitdragen en verkondigen van Islam om de anderen tot broeders van de moslims te laten verworden, broeders met wie de moslims de goedheid en het welzijn delen, dan hebben we het over een Islamitisch Oordeel waarover consensus bestaat onder de moslims. Geen moslim is in staat dit af te wijzen. Voor wat betreft de Jihad en de Hizb, deze paar blaadjes zijn niet voldoende om dit uitputtend en alomvattend te behandelen, evenmin is dit de plaats om hierover uit te wijden. Wat we hier echter wel gezegd willen hebben is dat de Jihad de taak is van de Islamitische Staat de Khilafah, niet de taak van de Hizb of enkele individuen. Wij als partij onderkennen de Jihad als Islamitisch Oordeel, echter wij voeren deze niet als onderdeel van ons werk, simpelweg omdat het niet onze taak is. En in ieder geval is de Jihad niet te vergelijken met de westerse kolonisatie van de wereld, zoals de oorlogen waarvan we getuige zijn in de landen van de moslims. Oorlogen die onder het mom van de verspreiding van democratie worden gevoerd, terwijl in werkelijkheid de landen onder het westerse juk worden geplaatst, worden vernietigd, en de rijkdommen worden geplunderd.

U citeert Baran die zegt "... blijken individuele leden te zijn betrokken bij terroristische aanslagen....". Deze stelling is niets minder dan smaad. Maar stel dat deze woorden op waarheid zouden berusten, kan dan geconcludeerd worden dat de partij een "terroristische beweging" is? Is het om de beschuldiging aan het adres van de partij te bewijzen voldoende om de gedragingen van een aantal van haar leden aan te dragen? Siert het een wetenschappelijk instituut om de gebeurtenissen buiten haar context te plaatsen? Stel dat een lid van Hizb ut-Tahrir tegen de Amerikanen in bezet Irak vecht, of tegen de zionisten in bezet Palestina, wordt dit onder de intelligentsia als terreur beschouwd?

3.
U zegt dat Hizb ut-Tahrir de heroprichting van de Khilafah (het Kalifaat) nastreeft "via innerlijke en sociale verandering". Daar de "sociale verandering" dus ter sprake is gekomen in uw werk, willen we hierbij graag even stilstaan om onze visie inzake de verandering te verduidelijken. Want ondanks het feit dat we onze visie uiteen hebben gezet in onze boeken en pamfletten, heeft u niet de moeite genomen om ons werken in acht te nemen. Wellicht dat u deze term zult begrijpen wanneer we uw manier van denken als uitgangspunt nemen bij een hernieuwde uitleg van onze ideeën, aangezien u er niet in bent geslaagd deze term te begrijpen volgens onze manier van denken.

Wij hebben ons standpunt diverse malen duidelijk gemaakt aan de wereldwijde publieke opinie, tevens in het Nederlands, daarbij benadrukkend dat we op basis van Islamitische Oordelen ons werk en onze handelingen verrichten met als basis de Koran en de Soennah (voorbeeld) van de Boodschapper van Islam (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem). Desondanks negeren de meeste onderzoekers onze uiteenzettingen, en hanteren in plaats hiervan het werk van anderen over ons, zoals het Nixon Center en de International Crisis Group. Op deze manier zijn we door u in een met vaagheid omringde positie geplaatst, dit door uw onvermogen om de werkelijkheid van de mentaliteit en de manier van denken van de moslims te bevatten. En daarom zeggen we:

Sociale verandering betekent "verandering van de cultuur en de maatschappelijke instellingen". Deze verandering is, zoals westerse sociologen het hebben gesteld, het resultaat van diverse invloedsfactoren als 'invention', 'discovery', 'diffusion' en 'demography', en wordt beheerst door diverse paradigma's. De meest bekende paradigma's voor verandering zijn de theorie van conflict van Marx (klassenstrijd) en het paradigma van modernisering volgens Durkheim (verdeling van arbeid), Ferdinand Tönnies (gemeenschap en samenleving) of Max Weber (rationalisatie). Om alles te verduidelijken delen wij u mede dat - met inachtneming van de verschillen in visie en terminologie - gesteld kan worden dat wij een visie hebben geadopteerd die lijkt op de visie van Max Weber.

Wij zien in het intellect de belangrijkste rol weggelegd bij het veranderen van de maatschappij. Daarom zeggen we ook in ons boek "De methode ter verandering van Hizb ut-Tahrir", waarin we ons presenteren en dat naar zowel het Nederlands als het Engels vertaald is:

"De functie van Hizb ut-Tahrir is het uitdragen van de boodschap van Islam om een eind te maken aan de corrupte samenleving die tegenwoordig de overhand heeft in de moslim landen en om de samenleving te veranderen in een Islamitische samenleving. Dit gebeurt door het veranderen van het niet-Islamitische denken van de huidige maatschappij in Islamitisch denken, zodat dit de algemeen geldende opvatting wordt onder het volk en het ingeburgerde denkbeelden worden, als gevolg waarvan men wel gedwongen wordt ze in de praktijk te brengen en dienovereenkomstig te handelen. Bovendien heeft Hizb ut-Tahrir tot taak genomen de niet-Islamitische gevoelens van de huidige maatschappij te veranderen in Islamitische gevoelens die alleen goedkeuren wat Allah (swt) en Zijn boodschapper (vzmh) behagen en alles afwijzen wat de woede van Allah (swt) en Zijn boodschapper (vzmh) opwekt. En Hizb ut-Tahrir heeft tot taak genomen de niet-Islamitische relaties die in de huidige maatschappij bestaan te veranderen in Islamitische relaties die volgens de regels en oplossingen van Islam ten uitvoer worden gebracht.

Deze activiteiten van de partij zijn politieke activiteiten, omdat de partij door middel van deze activiteiten toeziet op de aangelegenheden die het volk aangaan, en de partij doet dit in overeenstemming met de religieuze regelgeving en oplossingen van Islam. Dit is omdat politiek toeziet op de belangen van het volk door middel van de regels en oplossingen, in dit geval die van Islam. Al deze politieke activiteiten waar de partij zich mee bezig houdt richten zich op het cultiveren van de ummah aan de hand van de Islamitische cultuur, zodat Islam als model dient en de ummah wordt gelouterd van verdorven geloofsovertuigingen, verkeerde gedachten en verkeerde denkbeelden; en ook van de gevolgen van kufr gedachtes en denkbeelden..."

Dit is ons werk, en wij streven een verandering van de maatschappijen na in de landen van de moslims middels het veranderen van de ideeën en de gevoelens en de relaties binnen de landen van de moslims. Dit door educatie en intellectuele en politieke strijd. Daarom moet niet de indruk worden gewekt dat Hizb ut-Tahrir - die van het voorgaande overtuigd is - de wapens wil oppakken, aangezien volgens onze overtuiging de gewapende strijd de maatschappijen niet de grondige veranderingen brengt waartoe wij oproepen en die wij nastreven.

4.
U heeft in uw onderzoek de Islamitische bewegingen onderverdeeld in twee categorieën, fundamentalistisch en gematigd. En u baseert deze tweedeling op uw visie met betrekking tot de omgang met de religieuze voorschriften. Dit is omdat naar uw idee de methode van interpretatie van de religieuze voorschriften en de manier waarmee er wordt omgegaan de basis vormt voor het oordeel over individuen en bewegingen alszijnde al dan niet gematigd of fundamentalistisch. En u baseert zich in deze op de interpretatie, of deze letterlijk of figuurlijk is: wanneer een individu of een beweging een letterlijke interpretatie hanteert, dan bewijst dit voor u het fundamentalisme. En wanneer een individu een figuurlijke interpretatie hanteert dan is dit voor u een aanwijzing voor moderniteit en gematigdheid.

Deze voorstelling van zaken die de scholen van interpretatie onderverdeelt in een letterlijke en een figuurlijke is er een die volkomen vreemd is voor de moslims en die totaal los staat van hun cultuur. Want deze scholen van interpretatie zijn geaard in het westen binnen een specifiek kader van westerse kennis, intellectuele instelling en cultuur. Vandaar dat de westerse interpretatieve scholen, zoals de figuurlijke, of de realistische, of de symbolische, of de impressionistische, of de structuralistische, of de deconstructieve, niet aanvaard zijn door de moslims en hun geleerden er niet naar omkijken. Simpelweg omdat dezen niet toepasbaar zijn op de Arabische taal, en niet van toepassing zijn op de Koran en de overleveringen van de Boodschapper van Allah (Allah's vrede en zegeningen zijn met hem), de Hadith.

De christenen neigen, met name na hun nederlaag tegen de wat wel de Verlichtingsdenkers worden genoemd, naar een figuurlijke interpretatie van de Bijbel. Daarom is voor hen de besnijdenis een symbolische handeling, dus een zielsreinigende handeling die de seksuele neigingen onderdrukt. Net zo met het vasten en het rituele slachten. Maar wat betreft de moslims, geen enkele van hen kan zeggen dat de uitspraken inzake het gebed, of het geven van aalmoezen, of het verrichten van de bedevaart een symbolische lading hebben, want de taalkundige en wettelijke realiteit van deze woorden sluiten de symbolische betekenis uit.

Dit enerzijds. Anderzijds is uw indeling van de Islamitische bewegingen in fundamentalistisch en gematigd, een ongegronde die niets met de werkelijkheid van doen heeft, en die niets van doen heeft met de realiteit van deze bewegingen. Een voorbeeld is Hizb ut-Tahrir, die door u wordt beschouwd als fundamentalistisch, en die volgens u dus neigt tot een letterlijke interpretatie van de schriften. Deze bewering is echter niet passend voor de Hizb, aangezien die soms de letterlijke betekenis adopteert alszijnde de juiste betekenis van de uitspraak en soms de figuurlijke betekenis, die soms de uitspraak op een semantische manier beschouwt, en die weer soms een conceptuele benadering hanteert. De Hizb heeft geen letterlijke interpretatie volgens uw concept, en ook niet volgens de consensus onder moslims daar de Hizb niet tot de dhahiri-school behoort voor wat betreft begrip van de jurisprudentie.

Mocht u met uw indeling van de Islamitische bewegingen als fundamentalistisch danwel gematigd een indeling nastreven van aan de ene kant bewegingen die uw intellectuele gedachtegoed en waarden adopteren, en aan de andere kant bewegingen die deze adoptie afwijzen, dan heeft uw tweedeling niets met interpretatieve scholen te maken. Dit heeft meer te maken met de westerse houding ten opzichte van anderen: of met ons, of tegen ons.

Voor dit alles heeft uw onderverdeling geen enkele realistische waarde, en deze beeldt niet de werkelijke verdeling van de interpretatieve scholen onder de moslims uit.

5.
U noemt een aantal namen van personen in uw rapport, waarvan u zegt dat dezen de figuurlijke school vertegenwoordigen in de uitleg van de uitspraken van openbaring en die een gematigde Islam prediken, een Islam die de democratische normen zoals de mensenrechten en andere waarden aanvaarden; wat hen nabij laat zijn aan uw credo. De ideeën van deze individuen hebben in de realiteit geen invloed onder de moslims, aangezien dezen westerse ideeën uitdrukken die vreemd zijn aan de Islamitische Oemmah en haar cultuur en beschaving. Uw gok op hen is daarom een gok op het verkeerde paard.

Hetzelfde geldt voor de door u genoemde gematigde bewegingen, die het democratische spel hebben aanvaard en die een bepaalde flexibiliteit tonen voor wat betreft de verandering van inzichten en ideeën wanneer dezen botsen met de waarden van democratie en de mensenrechten naar westerse visie. Weliswaar zijn deze bewegingen erin geslaagd de stemmen van kiezers te verkrijgen, maar enkel omdat zij Islamitische leuzen scandeerden. Wanneer zij zich niet aan hun beloften houden en hun standpunten veranderen, dan zal de Oemmah deze bewegingen de rug toe keren net zoals de Oemmah dat eerder gedaan heeft met degenen die deze bewegingen vooraf zijn gegaan, en die hun identiteit vervreemdden van de identiteit van de Oemmah.

6.
Uw studie is een oprechte wetenschappelijke poging om een reëel wetenschappelijk inzicht te verkrijgen in de Islamitische politieke bewegingen, aangezien Islam de bron is van deze bewegingen. Echter, het ontbreekt uw poging aan inzicht en precisie omdat het u aan inzicht in de Islamitische concepten ontbreekt. Mogelijk vraagt u zich af wat ons bewijs is achter deze woorden. Het antwoord op deze vraag is:

Voordat we treden in een presentatie van vele bewijzen die bevestigen hetgeen wij stellen, willen we eerst kort stilstaan bij het gebrek aan inzicht van de Islamitische concepten in uw intellect. Het probleem bij westerse onderzoekers is dat dezen veelal een bepaalde lezing van de realiteit presenteren maar niet een overname van de realiteit. Met andere woorden, de meeste onderzoekers drukken de realiteit niet uit zoals deze is, maar zij drukken hun interpretatie van de realiteit uit. Vervolgens wordt door hen dan een oordeel geveld, maar dit oordeel is dan niet een oordeel over de realiteit zelf maar een oordeel over de eigen lezing en het eigen begrip van deze realiteit, waarvan de lezer vervolgens uitgaat dat het de realiteit betreft terwijl het dit niet is.

Dit is de reden, die wij aan de hand van voorbeelden zullen verduidelijken, en die zoals gezegd duiden op onbegrip van de Islamitische concepten van uw zijde.

Het eerste voorbeeld. U stelt op bladzijde 123:

"Het klassieke islamitisch strafrecht bestaat uit drie onderdelen. De hadd-misdrijven... Jinayat...Siyasa".

Deze stelling kan vanuit verschillende oogpunten niet nauwkeurig genoemd worden. De schriftgeleerden doen geen uitspraak over de derde categorie, de politieke, maar hanteren de term ta'azir. U drukt dus uw interpretatie over de realiteit uit, en hebt niet de bijbehorende term uit de jurisprudentie gebruikt, ondanks dat u in de positie bent om een beschrijving te geven en niet een eigen interpretatie. Bij het definiëren van hadd stelt u:

"hadd-misdrijven: dit betreft vijf in de koran omschreven misdrijven en daarvoor te hanteren straffen."

Ook deze definitie is niet nauwkeurig, aangezien de hoedoed (meervoud van hadd) niet enkel vastgelegd zijn in de Koran maar tevens in de Soennah van de Boodschapper van Islam. De hadd voor de moslim die alcohol nuttigt is niet in de Koran te vinden, maar in de Soennah.

Overigens, u heeft de hadd van de ridah (geloofsafval) niet genoemd als onderdeel van de hoedoed die voorkomen in de wetteksten. U stelt dat deze hadd betwist wordt, maar dit is tevens een onnauwkeurige uitspraak, vooral daar u spreekt over "Het klassieke islamitisch strafrecht". Want de foeqaha (geleerden van de Islamitische jurisprudentie) zijn het eens over de hadd van geloofsafval zoals deze definitie beschreven is in de Soennah. En wat sommigen zeggen over deze hadd, als zou deze niet vermeld zijn, dit heeft geen enkele waarde onder de moslims daar deze opmerking in strijd is met de geschriften.

Het tweede voorbeeld. U zegt op bladzijde 227:

"Fatwa: uitspraak op basis van de sharia inzake individuele vragen (juridisch advies)".

Dit is een weinig nauwkeurige definitie want een fatwa is, zoals de moslims haar kennen, een toestemming met een Islamitisch Oordeel, of dit nu samenhangt met een individu of een groep of anders. Het is dus niet begrensd tot het individu.

Het derde voorbeeld. U zegt op bladzijde 227:

"Ijtihad: vrije interpretatie, methode van rechtsvinding".

En zoals gebruikelijk geeft u daarmee uw interpretatie van Ijtihad, en geeft u geen weergave van de realiteit van term zoals de moslims deze hanteren. Ijtihad bij de moslims is de inspanning om de betekenis van een Islamitisch Oordeel uit de bronnen te begrijpen, volgens een vastgelegde methode en dus niet volgens vrije interpretatie.

7.
Uw onderzoek is gebaseerd op een realistische kijk op de politieke gebeurtenissen met betrekking tot de moslims, en de zelf-geïnitieerde beweging onder de moslims. En u heeft getracht manieren van omgang met deze gebeurtenissen te bepalen, zonder direct een confronterende houding aan te nemen. Dit is een positie die naar ons oordeel een positieve en een negatieve kant heeft.

Het negatieve hieraan is dat niet in ogenschouw is genomen dat de politieke realiteit in de landen van de moslims veranderlijk is, en dat het besef van de Oemmah dag na dag toeneemt, en dat de Khilafah een eis is van de gehele Oemmah. En daarom zou het u goed doen, daar u een wetenschappelijke instelling bent die beschikt over een hoog oplossend vermogen en die een visie heeft die de realiteit inziet, om de "partiële Islam" waartoe de zogenaamd gematigde bewegingen oproepen (zoals u hen beschrijft) de erkenning te geven die het toekomt en de terugkeer van Islam te accepteren. Weet dat via deze "partiële Islam" de Oemmah enkel heeft geuit haar wens tot terugkeer van Islam overal, in het dagelijkse leven én in de staat. En hoeveel de predikanten van de "partiële Islam" en degenen die achter hen staan deze terugkeer van Islam ook zullen willen voorkomen, erin slagen zullen ze niet.

Wanneer u goed zou kijken, dan zou u inzien dat degenen die uw gematigde Islam prediken, de Islam die overeenstemt met de westerse waarden, hun preken baseren op het feit dat deze waarden niet in strijd zijn met de waarden van Islam. Dat betekent dus dat zij Islam instellen als arbiter tussen hen en de Oemmah. Maar wanneer Islam de arbiter is dan zullen hun preken vanzelf wegebben, net zoals iedere oproep die vreemd is aan de identiteit van de Oemmah wegebt, en blijft de ware Islam over. Want de moslims onderschrijven het Onveranderbaar Boek dat door de Heer der Werelden, Barmhartig en Almachtig is Hij, is geopenbaard:

"En verkondig hetgeen u door Uw Heer is geopenbaard in het Boek. Er is niemand, die Zijn woorden kan veranderen en gij zult geen toevlucht vinden buiten Hem. Blijf bij degenen die hun Heer 's morgens en 's avonds aanroepen en die Zijn welbehagen zoeken en laat uw ogen niet van hen afdwalen door het zoeken van de praal dezer wereld en gehoorzaam niet aan hem, wiens hart Wij achteloos hebben gemaakt voor de gedachte aan Ons, noch degene die zijn begeerte volgt en wiens geval het ergste is. Zeg: 'Het is de waarheid van uw Heer, laat daarom geloven die geloven wil en niet geloven, die niet wil'. Voorwaar, wij hebben de boosdoeners een Vuur bereid, welks omheining hen zal insluiten. Indien zij om hulp roepen, zullen zij worden begoten met water als gesmolten lood, dat hun gezicht zal verbranden. Hoe verschrikkelijk is de drank en hoe vreselijk de rustbank. Wat betreft degenen die geloven en goede werken doen, voorwaar, wij doen de beloning der goeden niet verloren gaan." (Zie de vertalingen van de betekenissen van de Koran, kapitel De Spelonk, vers 27 - 30)

En het positieve aan uw realistische kijk is dat u een unieke positie inneemt met deze visie, een visie die u ertoe zal aanzetten om in de toekomst onderzoek te doen naar hoe om te gaan met de komende Khilafah Rashidah-staat; diplomatiek gezien, op economisch gebied en op cultureel vlak.

Met de meeste hoogachting,

Okay Pala

Okay Pala
Lidvertegenwoordiger in Nederland van Hizb ut-Tahrir Telefoon: +31 (0) 653800427
E-mail: o.pala@versatel.nl

dinsdag 16 mei 2006