Partij van de Arbeid



Den Haag, 17 mei 2006


Kabinet laat meest kwetsbaren ook in 2005 in de kou staan


Het kabinet leefde ook in 2005 weer in haar eigen rooskleurige werkelijkheid. Dat constateert de PvdA na lezing van het Financiële Jaarverslag 2005. Het kabinet ligt volgens eigen zeggen op koers. Maar wat de PvdA betreft is dit een ramkoers. Want 2005 was een beroerd jaar voor de meest kwetsbaren in Nederland. PvdA Tweede Kamerlid Kris Douma: 'Juist zij betaalden de rekening voor de kwakkelende economie en de filosofie van "eigen verantwoordelijkheid" van het kabinet. Gevolg is dat de verschillen tussen arm en rijk nog groter zijn geworden.' Niet alleen is vooral voor de allerarmsten alles duurder geworden, maar ook schoten de voedselbanken als paddestoelen uit de grond in 2005. In plaats van het eerlijk verdelen van de pijn koos het kabinet voor het vergroten van de tweedeling. Zij die een keer pech hadden, afhankelijk zijn van zorg, of jong zijn en een toekomst proberen op te bouwen krijgen de rekening gepresenteerd voor het kabinetsbeleid. Bij de PvdA daarentegen staat eerlijk delen voorop, juist in moeilijke tijden.


De feiten spreken voor zich .


Alle huishoudens gingen er in 2005 op achteruit, maar alleenstaanden met een minimumloon of een uitkering waren extra de pineut, mede vanwege het verminderen van de huursubsidie. De bijstand en AOW werden bevroren, terwijl de prijzen met 2% omhoog gingen. Ouderen, chronisch zieken en gehandicapten konden fluiten naar hun no-claim. Bovendien hebben allochtone leerlingen aan het eind van de basisschool een achterstand van 2 tot 2,5 jaar. In Amsterdam mag van alle basisschoolleerlingen 25 % om die reden niet aan de CITO-toets meedoen. Ook blijft het aantal jongeren dat vroegtijdig de school verlaat groot. De werkloosheid onder jongeren, het fundament van onze samenleving, is schrikbarend hoog. Bij allochtone jongeren kan zelfs 4 op de 10 niet aan een baan komen. De wachtlijsten voor verschillende vormen van jeugdzorg zijn met 38% toegenomen. Bij zoveel uitzichtloosheid is het niet verassend dat de jeugdcriminaliteit onverminderd hoog is. Douma: 'Het is echter wel bevreemdend dat het kabinet dat zich op de borst slaat voor haar investeringen in het onderwijs op dat punt ruim achterblijft bij de ons omringende landen.'


Nederland kampt met een groeiende tweedeling die een steeds meer ontwrichtende invloed op ons land heeft. Niet alleen groeit de kloof tussen arm en rijk, maar ook staan bevolkingsgroepen steeds meer tegenover elkaar en is het vertrouwen tussen publiek en politiek tot een dieptepunt gedaald. In plaats van het van werk te maken van het dichten van de kloof, drijft dit kabinet mensen verder uit elkaar en ondergraaft zij verder het vertrouwen in de politiek. Het belang van integratie wordt alleen met de mond belijd. Er wordt gepleit voor het spreken van Nederlands op straat, maar er zijn geen extra inburgeringscursussen voor oudkomers. Er wordt gesproken over de noodzaak van meer samenhang, maar ondertussen neemt de segregatie tussen migranten en autochtone Nederlanders alleen maar toe.


Het kabinet draagt op deze wijze stelselmatig bij aan het steeds meer verharde klimaat in Nederland. Douma: 'Voor grote groepen mensen dreigt een situatie waarop de kans op een fatsoenlijk bestaan niet meer reëel is. De dreiging van een nieuwe en permanente onderklasse neemt steeds meer serieuze vormen aan. In tegenstelling tot het kabinet weigert de PvdA pertinent dit te accepteren.'




Partij van de Arbeid