D66
Democraten!
Het is nu precies 1 jaar geleden dat u mij tot landelijk voorzitter
hebt gekozen. Toen ik begon, was ik erg benieuwd wat ik zou meemaken.
Of er wel voldoende uitdagingen zouden zijn, of er voldoende dynamiek
te verwachten was, of het erg veel tijd zou gaan kosten. Nou, u wordt
bedankt!
Door alle geledingen is keihard gewerkt om te zorgen dat ik me als
voorzitter niet heb verveeld! Nogmaals dank! Want, in alle ernst,
keihard werken voor D66 is helemaal niet erg. Integendeel, het kan
juist heel erg stimulerend zijn. En het kan overslaan naar anderen die
dan ook hun bijdrage aan de partij willen leveren.
Maar dan moeten we met elkaar wel met de goede dingen bezig zijn. En
dat is de afgelopen tijd te weinig gebeurd. Veel te weinig. We hebben
veel teveel tijd en aandacht aan onszelf besteed. We houden elkaar
teveel in de gaten. We leveren teveel commentaar op elkaar, en dan
meestel in negatieve zin. Wij zijn beter in het leveren van kritiek
dan in het uitdelen van complimenten. Nu wil ik niet zeggen dat we
elkaar niet scherp moeten houden! Graag zelfs! Zeker als het de
kwaliteit ten goede komt. Elkaar vragen stellen is juist een kenmerk
van D66. Kritisch meedenken en creatief zijn zit ons in het bloed.
Maar wel als doel om samen verder te gaan. Samen betere resultaten te
bereiken.
En er is nog zoveel te bereiken. En de kiezers verwachten van ons dat
wij ons met de toekomst bezig houden. Niet met onszelf. Door met
onszelf bezig te zijn, vervreemden wij ons van de kiezers. En
vervreemden wij ons van de samenleving. En vervaagt de toegevoegde
waarde van D66. Laten we daarom de neuzen dezelfde kant op richten.
Laten we met elkaar discussiëren over de maatschappelijke problemen
van nu en van de toekomst. Laten we niet verzanden in alleen de
problemen maar creatief kijken naar oplossingen. En als we de komende
tijd in minder gemeenteraden vertegenwoordigd zijn, dan zoeken we
gewoon nieuwe platforms op. Of we maken nieuwe platforms. Niets hoeft
ons ervan te weerhouden om duidelijk de D66-standpunten naar buiten te
brengen.
Maar ook hierin schuilt een gevaar. Wij zijn nogal een partij van de
grote woorden. We zijn voor bestuurlijke vernieuwing, wij zijn voor de
kenniseconomie, wij zijn voor meer aandacht voor het milieu, wij zijn
voor internationale samenwerking, wij zijn voor meer aandacht voor
onderwijs, wij zijn pro-Europees. Jee, wat zijn wij toch voor een hoop
zaken! Maar wat zeggen we eigenlijk? Wat blijft er hangen? Is er iets
concreets gezegd? Iets wat mensen zich werkelijk kunnen voorstellen?
Waar ze enthousiast voor willen worden? Iets waar ze met de buurman
over kunnen praten?
Kortom, wij hebben teveel in te abstracte termen gesproken. Wij hebben
wel concrete beelden maar verzuimen om die te communiceren. We maken
niet de vertaling naar de praktijk van alledag. Naar de feitelijke
wereld van de kiezer. Een voorbeeld: natuurlijk zijn wij voor
investeringen in de kenniseconomie. Wie niet? Maar welke dan?
Concreet! En wat is het resultaat? En wie merkt dat? Kortom, de kiezer
kan zich niet identificeren met ons. En wordt dus niet enthousiast van
onze standpunten want hij kan ze zich niet eigen maken. Ze leven niet
voor hem.
Dat D66 er nu zo slecht voor staat bij de kiezer ligt niet aan onze
ideeën. Ligt niet aan onze leden. Ligt niet aan u. Ligt niet aan onze
inzet. Het ligt voor een groot gedeelte aan de manier waarop wij met
elkaar omgaan en vervolgens de manier waarop wij communiceren naar
buiten. Als wij deze twee zaken niet wezenlijk aanpakken, wordt het
heel erg moeilijk voor D66. Ik doe daarom een oproep aan u allen:
Laten we stoppen met het voortdurend rondsturen van berichten waarin
we elkaar de maat nemen, waarin we voortdurend met azijn elk
initiatief besproeien, waarin het negatieve de boventoon voert in
plaats van het positieve. En laten we wat terughoudender zijn in het
aantal reacties. Denk toch niet dat iedereen op jouw mening zit te
wachten op elke vraag, die gesteld wordt. Het enige wat bereikt wordt
is dat een instrument als de BV-mail helemaal verstopt wordt door
alweer een bericht van Jan, Klaas, Piet of wie dan ook. Hierdoor haken
mensen af en verliezen we input aan nieuwe frisse ideeën en
initiatieven. De BV-mail is bij uitstek een middel om die ideeen en
initiatieven snel rond te sturen. Kortom, Laat de BV-mail werken zoals
het hoort!
En een tweede punt: natuurlijk mag iedereen binnen D66 een mening
hebben. En is het goed om met elkaar daarover in discussie te gaan.
Maar met elkaar in discussie gaan, doe je meestal samen met die ander.
En dus niet via de band, oftewel niet via de media. Ik ben het
afgelopen jaar teveel verrast als partijvoorzitter met uitspraken van
D66ers die al via de pers naar buiten waren gegaan zonder dat ze eerst
zelf met andere D66ers in gesprek waren geweest. En wat gebeurt er
dan? Via de media voeren we, al dan niet vervormd, een gesprek tussen
de leden van D66 onderling. Terwijl we dat zelf met elkaar zouden
moeten doen.
Nogmaals, verschillen van inzicht moet kunnen. Zijn zelfs wel goed.
Maar laten we elkaar niet telkens via de media verrassen. We roepen
een beeld op van een partij in opperste staat van verwarring. En een
partij in verwarring is nooit aantrekkelijk voor de kiezer. En het is
ook nog eens niet juist. Dus leden, meer discussie prima maar dan wel
met elkaar en niet via de pers. Er is meer dat ons bindt dan dat ons
scheidt. D66ers,sluit de rijen!
En waarom? Omdat D66 een partij is die dat verdient. Natuurlijk hebben
we de afgelopen tijd harde klappen gekregen. Soms terecht, soms
onterecht. En natuurlijk doet dat pijn en is het zuur en onverdiend.
Dan denk ik vooral aan de vele gemeenteraadsleden die op verkeerde
gronden zijn afgerekend ondanks hun inzet en betrokkenheid de
afgelopen jaren. Maar ook de bestuursleden, campagnecoördinatoren en
de vele vrijwilligers die keihard hebben gewerkt in de campagne en
uiteindelijk met lege of leger handen stonden op 7 maart. Jullie
hebben dat niet verdiend en jullie pijn en verdriet is ook mijn pijn
en verdriet. Wij zullen alles in het werk stellen om het verloren
terrein weer te veroveren. Als blijk van waardering voor jullie inzet
vraag ik aan het congres om keihard voor jullie inzet te klappen.
Gelukkig hebben we ook goed nieuws te melden. Soms klein, soms groot,
soms zichtbaar, soms minder. Om maar een voorbeeld te noemen. Ik
stoorde mij altijd aan het feit dat er bij elke congres meer vacatures
waren dan kandidaten. Terwijl het werk wel gedaan moet worden. Hoe kun
je vooruit als je geen handjes hebt? Vandaag is voor het eerst sinds
lange tijd dat alle vacatures vervuld kunnen worden! Alle posten zijn
bemensd! We kunnen aan de slag!
Nog een aantal voorbeelden: het kenniscentrum is qua bezetting
uitgebreid en inmiddels volop in bedrijf. De regio Zuid-Holland is
weer opgestaan en volop bezig met voorbereidingen voor de provinciale
statenverkiezingen. Het ledental is stabiel (en dat is al heel wat
voor een regeringspartij!), de regiobesturen zijn super actief, de
sfeer en inzet van het landelijke bestuur is stimulerend en de Jonge
Democraten zijn vreselijk vermoeiend actief! Kortom, de basis is er!
Nu nog profileren! Laten zien dat D66 terecht altijd zo hoog eindigt
bij de stemwijzers, laten zien dat D66 een partij is die eerst nadenkt
voordat zij wat roept, laten zien dat ook wij niet altijd direct een
sluitende oplossing hebben voor alle problemen. Maar wel de houding
hebben om problemen met open vizier tegemoet te treden en samen met de
betrokkenen een oplossing bedenken. Een waardige partij. Een partij
met ambities maar ook met twijfels. Net zoals zoveel Nederlanders die
nu in de samenleving staan. Enigszins onzeker maar niet bang voor de
toekomst. Wij zien de uitdagingen. Wij zien de mogelijkheden.
Wij zijn niet van gisteren. Wij zijn niet van vandaag. Wij zijn van
morgen!
13-5-2006 13:55