Onjuiste berichtgeving onderzoeksrapport infill voor ........
Koninklijke ten cate
Onjuiste berichtgeving onderzoeksrapport infill voor kunstgras in De Telegraaf
ALMELO, Nederland, May 31 /PRNewswire/ --
De Telegraaf vermeldt in haar editie van 31 mei 2006 opnieuw een aantal feitelijke
onjuistheden ten aanzien van het gebruik van SBR-rubber in kunstgrasvelden. Het rapport
geeft op geen enkele manier aanleiding tot de uitspraken die in het artikel worden
gedaan.
Opdrachtgevers en aanleiding
- Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van toonaangevende ondernemingen uit de
kunstgrasindustrie, de rubberverwerkende industrie, testinstituut ISA Sport, NOC/NSF en
de KNVB.
- Doel van het onderzoek was nader onderzoek te doen naar de uitloog van (vooral)
metalen in de praktijk en onderzoek te initiëren naar vermeende schadelijke
gezondheidsaspecten. Dit in tegenstelling tot de berichtgeving in De Telegraaf dat het
onderzoek gericht was op de "gevaren van kunstgras". De brede samenstelling van de
beleidsgroep die het onderzoek heeft geïnitieerd, geeft aan dat de industrie haar
verantwoordelijkheden in deze neemt. Het onderzoek is opgezet als project in meerdere
fasen, waarbij in de eerste fase de nadruk is gelegd op het genereren van feitelijke
gegevens.
Verkeerde interpretatie conclusies ten aanzien van milieu- en gezondheidsaspecten
- De Telegraaf beweert dat wel degelijk sprake is van schadelijke milieu- en
gezondheidsaspecten. Dit is echter niet de conclusie van het rapport.
- Voorts meent de Telegraaf te constateren dat volgens het rapport de uitloging van
zink "verontrustende vormen" aanneemt. Deze conclusie is op geen enkele wijze in het
rapport terug te vinden.
- Dit geldt ook voor de constatering van De Telegraaf dat de overschrijding van de
grenswaarde (zink) "schrikbarend" zou zijn.
- Potentieel gevaarlijke stoffen zijn vooral zink, vluchtige stoffen en PAK's.
Kustgrasvelden voorzien van SBR-rubber, die volgens de normering van de industrie zijn
aangelegd, voldoen aan de grenswaarde voor de uitloog van zink en het PAK-gehalte.
Aangezien voor sportvelden geen specifieke grenswaarden zijn opgesteld, is aansluiting
getracht te zoeken bij het Bouwstoffenbesluit. In dit besluit wordt er echter van
uitgegaan dat er minimaal 20 cm infill wordt toegepast, terwijl in de praktijk slechts
2-3 cm rubber infill wordt toegepast. Conform de (voor kunstgras sportvelden
onrealistische) normeringen van het Bouwbesluit bevindt alleen de uitloog van zink zich
boven de grenswaarde. Voor sportvelden wordt deze grenswaarde in de regel dus niet
overschreden. Wel wordt aandacht gevraagd voor een juist gebruik van rubber infill en
goede "housekeeping", waarbij het instrooisel op het veld aanwezig dient te blijven.
- Hoewel in meerdere landen onderzoek is gedaan naar mogelijk schadelijke effecten van
rubber instrooisel, met vergelijkbare resultaten, is alleen de Italiaanse voetbalbond
overgegaan tot een verbod van het gebruik van onbehandeld rubbergranulaat. Andere landen
hebben daarin geen aanleiding gezien.
- Ook op het gebied van gezondheid ontbreekt specifieke regelgeving. Hier is
aansluiting gezocht bij de Europese speelgoednorm en een recente aanbeveling van TÜV
voor de richtlijnen voor de beoordeling van het gehalte PAK in vaste producten.
- De conclusie uit het rapport ten aanzien van gezondheidsrisico's is als volgt:
- Het gehalte zware metalen blijft onder de speelgoednorm en verwacht mag worden dat er
geen risico's voor de sporter zijn.
- Het gehalte PAK voldoet niet aan de TÜV-richtlijn bij huidcontact langer dan 30
seconden. Of langdurig huidcontact schadelijk is, is nog in geen enkel onderzoek
aangetoond. Kort huidcontact (hetgeen realistisch is in geval van bijvoorbeeld een
sliding) is derhalve zonder risico.
- Bij binnen- en buitentoepassing van rubber infill is door inademen geen sprake van
gezondheidsrisico's voor sporters en betrokkenen.
- Naar een aantal aspecten, zoals langdurig huidcontact met rubber infill, dient nader
onderzoek te worden gedaan. De conclusie dat kunstgrasvelden met rubber infill schadelijk
zijn voor de gezondheid is op grond van dit onderzoek dus prematuur en onjuist. Er is geen
directe aanleiding om per direct het gebruik van rubber infill in kunstgras sportvelden te
weren.
Rol TenCate
TenCate is participant in dit onderzoek omdat zij als marktleider op het gebied van
kunstgrasvezels wil pleiten voor een zo veilig mogelijk systeem, dat over een groot
aantal jaren de speeleigenschappen behoudt. TenCate geeft met dit onderzoek invulling aan
haar maatschappelijke verantwoordelijkheid in de bedrijfsketen. Het onderzoek van de
branche draagt bij aan de vaststelling van verhoogde kwaliteitscriteria voor kunstgras
sportvelden door de noodzakelijke feitelijke gegevens te verzamelen.
TenCate heeft sinds 2004 een alternatief ontwikkeld voor rubber infill, mede met het
oog op een volledige recyclebaarheid van dergelijke sportvelden in de toekomst. Dit
infill behoudt ook op langere termijn zijn speeltechnische eigenschappen. Dit systeem is
onder meer toegepast bij het oefenveld van de KNVB, AZ en AFC Ajax en het hoofdveld van
Heracles Almelo.
Voor meer gedetailleerde informatie wordt verwezen naar de website van Ten Cate
Thiolon ( www.thiolon.com ).
Conclusie
TenCate blijft van mening dat het gebruik van rubber infill verantwoord is, zowel qua
milieu- als gezondheidseffecten. Tegen de achtergrond van een zich verder ontwikkelende
kunstgrasmarkt blijft TenCate streven naar verdere optimalisatie en innovatie van
kunstgrassystemen. Op termijn verwacht TenCate dat alternatieve infillmaterialen beter
bereikbaar zullen worden voor de volumemarkt.
www.tencate.com