Unicef



China: buitenbeentjes krijgen vrienden 07 juli 2006, Shi Jiazhuang, China - Het is bijna niet voor te stellen, maar in China zijn intussen meer dan 140 miljoen mensen verhuisd. Vooral mensen van het platteland trekken naar de rijkere steden, op zoek naar werk. Hun kinderen gaan meestal mee, maar hebben het niet makkelijk in hun nieuwe omgeving. Ze zijn vaak 'het buitenbeentje' van de klas. Als ze überhaupt al op school worden toegelaten. Het gevolg is dat ze vaak wegkwijnen in hun nieuwe huis, ergens in een buitenwijk van hun nieuwe woonplaats. Maar voor Sun Na is dat verleden tijd.

Kinderen aan het dansen met rode lantaarns in het buurthuis Da Di, in Shi Jiazhuang. Veel van de kinderen hier zijn van het platteland naar de stad gemigreerd. Foto: Uhicef

Kinderen aan het dansen met rode lantaarns in het buurthuis Da Di, in Shi Jiazhuang. Veel van de kinderen hier zijn van het platteland naar de stad gemigreerd. Foto: Uhicef

Samen met lokale autoriteiten heeft Unicef een proefproject opgezet om plattelandskinderen veiligheid te bieden en om ze te laten integreren in hun nieuwe omgeving. Kort samengevat: om nieuwe vrienden te maken zodat ze een normale jeugd kunnen hebben.

Buitenbeentje
Aan migratie binnen het immense China kleven nogal eens administratieve problemen. Marc Ono, Unicefmedewerker in China legt uit: "Veel mensen trekken van het platteland naar de stad. Maar in de stad staan hun kinderen nergens officieel ingeschreven en dat leidt tot veel problemen. Inschrijven op school bijvoorbeeld is moeilijk."

Als deze 'migratiekinderen' al naar school kunnen, dan moeten ze vaak een veel hoger schoolgeld betalen. Iets dat de ouders niet altijd kunnen opbrengen.

De vijftienjarige Sun Na, had dit probleem niet. Zij kon wel naar school. Maar in de klas werd ze niet volledig geaccepteerd. Ze kreeg als zoveel plattelandskinderen te maken met vooroordelen. En omdat ze met een accent sprak en iets andere kleren droeg, was ze al snel het buitenbeentje van de klas. Ook in China kunnen kinderen keihard zijn voor elkaar.

Dankzij project uit isolement Sun Na trok zich steeds meer terug op haar kamer. Haar vader, Sun Zongxia, maakte zich zorgen. "Als ik haar zag, twijfelde ik over onze verhuizing. Ze had geen vrienden en na schooltijd geen plaats om naartoe te gaan."

Sun Na (15) speelt tafeltennis met haar vrienden in het buurthuis. Foto: Uhicef


Sun Na (15) speelt tafeltennis met haar vrienden in het buurthuis. Foto: Uhicef

Gelukkig voor Sun Na, startte een proefproject van Unicef om kinderen zoals zij een gevoel van veiligheid te bieden in hun nieuwe woonomgeving. Sinds kort organiseren vrijwilligers in het lokale buurthuis allerlei activiteiten. Het buurthuis staat open voor kinderen van het platteland, maar ook voor stadskinderen.

Hier kunnen ze bijvoorbeeld met elkaar pingpongen en zo ontstaan langzamerhand vriendschappen, de basis voor een normale jeugd. Sun Na is hier een goed voorbeeld van. Sinds kort heeft zij een beste vriendin, Yuan Xin. Uit de stad. "Sun Na: "Het is hier leuk en ik kom er graag. Ik leer nieuwe kinderen kennen en we leren van elkaar", vertelt ze met een lach.

Iedereen verdient vrienden De vrijwilligers trekken ook de wijken in om duidelijk te maken, dat plattelandsmensen en hun kinderen er gewoon bij horen. Maar deze boodschap wordt ook op scholen verkondigd. Scholen die intussen plattelandskinderen makkelijker en tegen de normale prijs opnemen dankzij een nieuwe wet die onlangs is aangenomen.

Het lachende gezicht van Sun Na bewijst dat het project een succes is. "We willen dit initiatief zeker uitbreiden", zegt Marc Ono van Unicef. "Meer kinderen moeten hiervan kunnen profiteren. Iedereen verdient een normale jeugd met vrienden!"