Otterstation Nederland laat herintroductie Otter stop zetten
De stichting otterstation
PERSBERICHT
Onkunde regeert bij herintroductie otter
Otterstation Nederland laat herintroductie Otter stop zetten
Leeuwarden, 11 juli 2006
De Stichting Otterstation Nederland (SON) te Leeuwarden waarschuwde twee weken geleden al
voor problemen die zouden gaan optreden als gevolg van het uitzetten van te tamme otters
in het natuurgebied de Rottige Meenthe in het zuiden van Friesland. Eén van de
tamme otters zocht steeds meer de aanwezigheid van mensen op. Het dier trof een klein
jongetje, schrok kennelijk van zijn reactie en beet de jongen in zijn hiel. Een voor
herintroductie geschikte otter zou dit nooit doen. Deze zou juist uit de buurt van mensen
blijven. Dit voorval toont opnieuw hoe onkunde regeert binnen het management van de
herintroductie. SBB, Alterra en het Ministerie van LNV houden zich opnieuw niet aan de
internationale richtlijnen voor herintroductie.
De Stichting Otterstation Nederland (SON) zet nu alles op alles om de herintroductie van
de otter stil te laten leggen. De SON heeft de coördinator van het internationale
EEP fokprogramma verzocht geen otters meer uit gevangenschap te leveren voor de
Nederlandse herintroductie zolang het management van het project zich niet houdt aan de
internationale richtlijnen. Het EEP fokprogramma mag alleen dieren voor herintroductie
leveren als voldaan wordt aan deze richtlijnen. Ook de voorzitter van de internationale
IUCN Otter Specialist Group gaat een dergelijk verzoek indienen. De richtlijnen voor
herintroductie geven o.a. aan dat te tamme dieren niet gebruikt kunnen worden voor
herintroductie en dat bovendien alle oorzaken van uitsterven weg genomen moeten zijn
alvorens men kan overgaan tot herintroductie. Zo is het probleem van verdrinking in
fuiken nog steeds niet opgelost in de Provincie Friesland en andere delen van Nederland.
Het Ministerie van LNV had toegezegd hiertoe maatregelen te zullen nemen. Dat is niet
gebeurd. Het plaatsen van stop grids in alle fuiken is een eenvoudige en goedkope
oplossing. Dit voorkomt dat otters en visetende watervogels een fuik in kunnen zwemmen en
verdrinken.
geen onderhoud aan faunavoorzieningen
De onkunde blijkt eveneens uit het gebrek aan onderhoud van de otter tunnels en rasters
die met veel geld zijn aangelegd langs drukke wegen. In veel gevallen zijn de tunnels
overgroeid en sluiten niet aan op openingen in de rietkraag langs de oever. Uitgezette
otters weten zo niet de weg naar de dure voorzieningen te vinden. Vaak waren ook de
rasters langs de wegen beschadigd of niet goed afgesloten. Mits er sprake is van goed
onderhoud, is in het buitenland gebleken dat dergelijke voorzieningen snel door otters
(en andere dieren) benut worden om veilig van het ene naar het andere gebied te komen.
Voor de otters zijn de voorzieningen onder de drukke Pieter Stuyvesantweg, die de Rottige
Meenthe doorkruist, van levensbelang.
geen enkel oog voor welzijn dieren
Daarbij komt dat het genoemde trio geen enkel oog heeft voor het welzijn van de
individuele otters. Het is gebruikelijk dat geschikte otters uit gevangenschap allereerst
uitgewend worden in z.g. uitwen kooien (z.g. 'soft release' aanpak). Hierin wennen zij aan
de omgeving en leren zij steeds meer hun eigen voedsel te vangen. Zo verwilderen zij
langzamerhand. Na enige tijd worden dan de kooien geopend en kunnen de dieren de vrijheid
kiezen. In de kooien wordt daarna nog een tijdje doorgevoerd. Deze veel te tamme dieren
zijn zonder pardon los gelaten en aan hun lot overgelaten (z.g. 'hard release').
Volgens de Jongh, directeur van de Stichting Otterstation Nederland, is het bespottelijk
dat de bijtende otter nu terug gevangen gaat worden. Volgens hem is het 'bezint eer ge
begint!' De Jongh: 'Het semi-overheidsinstituut Alterra geeft opnieuw een brevet van
onvermogen af'. Geneticus en Alterra medewerker Jansman, die zich zelf tot otter expert
heeft uitgeroepen, beweert in de Nederlandse media: 'Ik ken geen enkel geval waarbij een
otter een mens heeft gebeten, anders dan bij hondsdolheid of in dierentuinen". Als
Jansman beter de beschikbare literatuur had doorgenomen dan was hij een opmerkelijk geval
tegen gekomen in Friesland waarbij een moeder otter ter verdediging van haar jongen achter
op een fiets was gesprongen.
///////////////////////
Nadere info over dit persbericht kan verkregen worden via:
tel. 06 16 608 604 of 058 - 2130185
De Stichting Otterstation Nederland zet zich al 20 jaar in voor het wel en wee van otters
in Nederland en daar buiten.
Zie o.a. www.vriendenvandeotter.nl en www.otter.to