D66
In het debat over de escalatie van de situatie in het Midden-Oosten,
heeft kamerlid Bert Bakker namens D66 de afwezigheid van de
internationale gemeenschap gehekeld. Het lijkt wel alsof de
wereldleiders collectief hebben besloten op zomervakantie te zijn,
terwijl zij vooraan zouden moeten staan om er aan bij te dragen dat de
situatie niet verder escaleert, aldus Bakker. D66 kritiseert ook de
passiviteit van de Nederlandse regering.
Terughoudendheid
Wie ongericht met bommen gooit, verliest politieke steun zegt Bakker.
Daarmee doelt hij op de acties van Israël in Libanon, die volgens D66
disproportioneel en niet effectief zijn. Natuurlijk heeft Israël het
recht op zelfverdediging als een radicale groep als Hezbollah haar
soldaten gijzelt. Dat is vanzelfsprekend. Het is natuurlijk ook
makkelijk om vanuit een vergaderzaal in Den Haag op te roepen tot
zelfbeheersing en proportionaliteit. Maar toch mogen wij niet zwijgen.
Want de vraag is, wat het resultaat zal zijn van de acties. Israël
bombardeert Libanon jaren terug in de tijd, terwijl dat land nu juist
politiek en economisch een ontwikkeling in de goede richting
doormaakte. Juist de Libanzen zijn al zo vaak het slachtoffer zijn
geworden van grotere mogendheden zoals Syrië, Iran en Israël die hún
strijd in Libanon uitvechten. Met het verzwakken van het relatief
moderne en progressieve Libanon en haar anti-Syrische regering wordt
het Midden-Oosten en ook Israël zelf bepaald geen dienst bewezen.
Internationale gemeenschap
Volgens D66 reageert de internationale gemeenschap niet adequaat. Bush
en Blair willen Israël de ruimte geven om nog weken door te gaan met
bombarderen. De EU komt met een verklaring waar weinig anders instaat
dan wat politiek correcte opmerkingen. Daar is op zichzelf weinig mis
mee, maar veel kracht gaat daar ook niet vanuit. De enige die actief
werkt aan deëscalatie is Kofi Anan van de Verenigde Naties, maar hij
kan op een ijskoud ontvangst rekenen van Bush, Blair en ook van Ben
Bot. Als Anan polst om te kijken of er troepen beschikbaar zijn voor
een eventuele vredesmacht, dan geeft niemand thuis. Ook Nederland laat
al direct weten geen manschappen beschikbaar te hebben. Ik vind dat
onacceptabel, omdat door zo snel de deur dicht te gooien ook de
politieke weg van deëscalatie direct wordt ondermijnd. Terwijl dat zo
hard nodig is, omdat de situatie in het gebied snel verergert met alle
humanitaire gevolgen van dien. Het risico dat de situatie ook buiten
Libanon en de Gazastrook zal escaleren, is helaas zeer reëel.
Vragen aan de regering
Bakker heeft in het debat vijf vragen gesteld aan de Nederlandse
regering:
* Is Nederland bereid zich aan te sluiten bij Kofi Anan van de
Verenigde Naties die oproept tot een onmiddellijke beëindiging van
de vijandelijkheden?
* Wat doet Nederland bilateraal, richting Syrië, Iran en Israël om
de situatie te deëscaleren? Wat doet Nederland bilateraal om bij
te dragen aan directe humanitaire hulp voor de slachtoffers in het
conflict?
* Maakt minister Bot binnen de EU duidelijk dat de totale
verdeeldheid niet acceptabel is? Bijvoorbeeld door het
ondersteunen van de Finnen die een poging doen om de Europese
landen op één lijn te krijgen?
* Maar als de Europese Unie vanwege haar verdeeldheid alle regie
alleen aan de Verenigde Staten laat, wat doet Nederland dan
bilateraal richting de VS om haar te bewegen tot een effectiever
optreden?
* Op welke manier is Nederland bereid een bijdrage te leveren aan
het ledigen van de humanitaire nood in het gebied?
21-7-2006 12:44