Unicef



Reactie naar aanleiding van het proefschrift van Frank Smithuis over het malariabeleid van Unicef en de WHO in Myanmar 30 september 2006, Den Haag - Verschillende media maken melding van het proefschrift van Frank Smithuis, arts en coördinator van Artsen zonder Grenzen in Myanmar. In dit proefschrift worden Unicef en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beschuldigd van misleidend malariabeleid in Myanmar. Volgens Smithuis zouden Unicef en de WHO jarenlang willens en wetens de ondeugdelijke malariamedicijnen chloroquine en sulphadoxine-pyrimethamine hebben aangeprezen.

Unicef verspreidt in Myanmar voor reguliere malaria de middelen chloroquine en sulphadoxine-pyrimethamine (SP) niet meer. De heer Smithuis heeft gelijk: in veel landen van Afrika en Azië is de malariamug meer en meer resistent geworden voor deze traditionele geneesmiddelen. Dat is ons bekend. Tien jaar geleden heeft een nieuw medicijn zijn intrede gedaan: artemisinin. Wanneer het middel gebruikt wordt in combinatie met andere anti-malariamiddelen, is het 95 procent effectief in het genezen van malaria. Artemisinin wordt toegepast in een nieuwe, effectieve therapie: een combinatie van medicijnen met de naam ACT, dat we samen met onze partners voluit toepassen. De afkorting staat voor Artemisinin-gebaseerde Combinatie Therapie. Unicef maakt ACT wereldwijd beschikbaar voor ontwikkelingslanden. Dat gaat in het ene land sneller dan het andere.

Tijd nodig voor ander beleid Unicef is geen non-gouvernementele organisatie. Als VN-kinderrechtenorganisatie werkt Unicef overal ter wereld nauw samen met overheden om de levensomstandigheden van kinderen te verbeteren. Onze nationale gezondheidsprogramma's zijn er dan ook voor miljoenen kinderen tegelijk. Het kost tijd om samen met overheden landelijke programma's (zoals een anti-malariaprogramma) te ontwikkelen, beleid te veranderen en uit te voeren. Je legt een land immers niet zomaar een nieuw beleid en nieuwe medicijnen of therapieën (in dit geval ACT) op. Daar heb je een plan voor nodig, getrainde gezondheidswerkers om de therapie te kunnen toepassen, voldoende voorraad van medicijnen én het land moet op de langere termijn voldoende geld hebben om de duurdere middelen aan te blijven schaffen. Ook in Myanmar wordt sinds 1999 gebruikt gemaakt van ACT. In 2002 ondersteunde Unicef Myanmar bij het landelijk invoeren van ACT als eerste behandeling van malaria. Maar zolang ACT nog niet gebruikt werd, heeft Unicef uiteraard altijd gezorgd voor andere medicijnen voor de kinderen.

Overigens is de strijd tegen malaria meer dan het geven van medicijnen. Medicijnen worden gebruikt als iemand al malaria heeft. Voorkomen is beter dan genezen. Met insecticiden behandelde muskietennetten bieden voldoende bescherming. Unicef is 's werelds grootste inkoper en verspreider van deze netten.

Roll Back Malaria Partnership Jaarlijks sterven meer dan een miljoen kinderen aan malaria en maakt malaria tussen de 350 en 500 miljoen mensen ziek. In het 'Roll Back Malaria Partnership' werken de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Unicef, het United Nations Development Programme en de Wereldbank samen in een internationale aanpak om malaria tegen te gaan. We vinden dat ACT in alle ontwikkelingslanden beschikbaar moet komen. Zie ook www.rollbackmalaria.org.