Vereniging Samengestelde Wedstrijd Mensport Nederland

De nieuwe MenSport, oktober/november uitgave nr. 7, is uit

04/10/2006

Lochem, 4 oktober 2006
De nieuwe MenSport is een sportnummer.
MenSport verschijnt negen keer per jaar en vanwege die frequentie lukt het meestal niet menwedstrijden actueel te verslaan. Daarom is het extra leuk om nu, aan het eind van het outdoorseizoen met drie WK's in het staartstuk, eens heel uitgebreid aandacht aan de wedstrijdsport te kunnen schenken en ouderwets sportief te kunnen uitpakken met een speciale wedstrijdeditie. In deze uitgave hebben we reportages van het WK Vierspannen Aken, het WK Enkelspannen Rome, Het WK van de gehandicapte menners, het Nederlands kampioenschap voor pony's, het Belgisch kampioenschap en het Nederlands kampioenschap voor het authentiek gerij. Geniet ervan! En bent u niet zo wedstrijd minded, maar meer recreatief of authentiek ingesteld, geen nood. In de volgende uitgave van MenSport komen deze items weer uitgebreid aan bod.

Felix Brasseur wint titanenstrijd.
Wat de strijd om de medailles betreft liet het WK Vierspannen 2006 weinig te wensen over, maar door enkele negatieve aspecten ontstond er toch een wat minder uitbundig beeld. Allereerst de bijzonder slechte terreinomstandigheden in het begin van de week, een WK juist in Aken onwaardig. Verder was er een handvol rijders dat het gewenste niveau van zo'n WK niet kon opbrengen. Het lijkt dan ook zinvol dat de FEI nog iets bijslijpt aan de kwalificatievoorwaarden, waardoor bijvoorbeeld menners, hoe ervaren ook met tweespan, niet in hun eerste vierspanjaar al mee kunnen doen aan een WK. De Duitse onvrede over de recente beslissing in de dopingnasleep van het vorige WK -kampioen Michael Freund moest zijn goud inleveren- was overal voelbaar, zichtbaar en hoorbaar. Mentaal ijzersterk revancheerde Félix Brasseur zich door de titel op te eisen! Dat nu juist Brasseur, één van de booswichten in het Duitse sprookje, de titel van de andere booswicht Zoltan Lazar overnam lijkt wel bedacht door de scenarioschrijver van een film over het onderwerp. Sportief gezien was er echter niets mis met Brasseurs zege, want hij presteerde bijzonder overtuigend in alle onderdelen. Een overzicht met veel foto's en bijbehorende teksten van Ineke Westers

De twee gezichten van Nico Avezaath.
Zijn aanspanning is al vanaf grote afstand te herkennen; vier razendsnelle zwarte paardjes voor de wagen en een grote, wat nors ogende, donkerharige man erop. Bij de toeschouwers van samengestelde menwedstrijden is Nico Avezaath een graag geziene gast, want deze marathonspecialist is altijd goed voor veel spektakel en snelle tijden in de hindernissen. Enigszins daarmee in tegenspraak lijkt het feit dat zijn naam ook met grote regelmaat opduikt in onze rubriek 'Gefeliciteerd', nadat hij weer met eindeloos veel geduld en vriendelijke aanmoedigingen een groepje 'verse' koetsiers heeft afgeleverd. Nieuwsgierig geworden naar 'de man met twee gezichten', reisde MenSport af naar Maurik, om de familie Avezaath met een bezoekje te vereren.

Een kampioenschap in superlatieven.
Twee jaar voorbereiding had het organisatieteam Hellendoorn onder de bezielende leiding van Jan en Willy Berendijk in de WK voor menners met een lichamelijke beperking gestopt. Het resultaat was een verbluffend goed georganiseerd internationaal evenement, mede dankzij de vele vrijwilligers. Moe maar voldaan kan Jan Berendijk terugkijken op een wereldkampioenschap dat liep als een trein, zonder ook maar één wanklank. Een reportage van Madeleine Calkoen.

Britten winnen double gold.
Groot-Brittannië slaat toe in de mensport. Na ponyvierspanrijdster Georgina Frith in 1995, 1997 en 1999 was er geen enkele Britse menner die met een medaille naar huiswaarts keerde. Tot het WK Enkelspannen. Maar liefst vier Britten mogen zich wereldkampioen noemen. Onder leiding van chef d'équipe Frith won het landenteam tijdens het WK in Italië eind september goud, terwijl ook de individuele starter Paul Sidwell verrassend het hoogste edelmetaal voor zijn rekening nam. België scoorde eveneens goed met een vijfde plaats, terwijl Nederland roemloos twaalfde werd, al waren er toch enkele lichtpuntjes. Een verslag van Marie de Ronde Oudemans.

Gedonder op het menterrein.
De elementen kunnen menwedstrijden, georganiseerde ritten en recreatieve tochten behoorlijk verzieken. Met name onweer is niet alleen een flinke spelbreker, het kan ook nog eens gevaarlijk, ja zelfs dodelijk zijn voor mens en dier. En dus menners en wedstrijdorganisaties in een lastig parket brengen. Natuurlijk gelast je een evenement niet af bij een buitje regen, maar waar ligt de grens? Wanneer is het nog net verantwoord om een wedstrijd te laten doorgaan en wanneer trek je als organisatie aan de noodrem? En hoe kun je het beste handelen wanneer je het in de verte hoort rommelen en het water komt met bakken naar beneden? Meike Merks ging uit op onderzoek.

Conditietraining in het water.
In Leusden is onlangs een heus 'paardenzwembad' verrezen, waar paarden en pony's kunnen revalideren en aan hun conditie kunnen werken. MenSport volgde de behandeling van enkele paarden, om met eigen ogen te kunnen zien wat de resultaten zijn. Tekst en foto's van Henk Geurtsen.

Het Mecklenburgsysteem; het rijden van achter de hand. Het Mecklenburgsysteem zoals dat werd gehanteerd bij de koninklijke stallen, hoe werkt dat nou precies, vroeg menigeen zich af na het lezen van het verhaal over Wiebe Dragstra (MS 3, blz. 16). Logisch, want in de literatuur en op het internet is nauwelijks informatie over dit mensysteem te vinden. MenSport ging op onderzoek uit en ontdekte waarom `Mecklenburg', in tegenstelling tot het Achenbachsysteem, nooit is ingeburgerd in de mensport. Het is een weliswaar zeer deftig, maar ook behoorlijk omslachtig mensysteem.

Wijken voor schouderbinnenwaarts.
Ruim twee jaar geleden werd het schouderbinnenwaarts voor de voorpaarden bij de vierspannen als nieuw onderdeel in de dressuurproef FEI nummer 8 opgenomen. Menners hebben dus inmiddels ruimschoots de tijd gehad om deze dressuuroefening onder de knie te krijgen, en juryleden om hem te beoordelen. Tijd voor een evaluatie. Een vertaling, vrij naar Lutz van Madeleine Calkoen. De fotografie is van Marie de Ronde Oudemans.