De nieuwe MenSport, oktober/november uitgave nr. 7, is uit
04/10/2006
Lochem, 4 oktober 2006
De nieuwe MenSport is een sportnummer.
MenSport verschijnt negen keer per jaar en vanwege die frequentie lukt
het meestal niet menwedstrijden actueel te verslaan. Daarom is het
extra leuk om nu, aan het eind van het outdoorseizoen met drie WK's in
het staartstuk, eens heel uitgebreid aandacht aan de wedstrijdsport te
kunnen schenken en ouderwets sportief te kunnen uitpakken met een
speciale wedstrijdeditie. In deze uitgave hebben we reportages van het
WK Vierspannen Aken, het WK Enkelspannen Rome, Het WK van de
gehandicapte menners, het Nederlands kampioenschap voor pony's, het
Belgisch kampioenschap en het Nederlands kampioenschap voor het
authentiek gerij. Geniet ervan! En bent u niet zo wedstrijd minded,
maar meer recreatief of authentiek ingesteld, geen nood. In de
volgende uitgave van MenSport komen deze items weer uitgebreid aan
bod.
Felix Brasseur wint titanenstrijd.
Wat de strijd om de medailles betreft liet het WK Vierspannen 2006
weinig te wensen over, maar door enkele negatieve aspecten ontstond er
toch een wat minder uitbundig beeld. Allereerst de bijzonder slechte
terreinomstandigheden in het begin van de week, een WK juist in Aken
onwaardig. Verder was er een handvol rijders dat het gewenste niveau
van zo'n WK niet kon opbrengen. Het lijkt dan ook zinvol dat de FEI
nog iets bijslijpt aan de kwalificatievoorwaarden, waardoor
bijvoorbeeld menners, hoe ervaren ook met tweespan, niet in hun eerste
vierspanjaar al mee kunnen doen aan een WK. De Duitse onvrede over de
recente beslissing in de dopingnasleep van het vorige WK -kampioen
Michael Freund moest zijn goud inleveren- was overal voelbaar,
zichtbaar en hoorbaar. Mentaal ijzersterk revancheerde Félix Brasseur
zich door de titel op te eisen! Dat nu juist Brasseur, één van de
booswichten in het Duitse sprookje, de titel van de andere booswicht
Zoltan Lazar overnam lijkt wel bedacht door de scenarioschrijver van
een film over het onderwerp. Sportief gezien was er echter niets mis
met Brasseurs zege, want hij presteerde bijzonder overtuigend in alle
onderdelen. Een overzicht met veel foto's en bijbehorende teksten van
Ineke Westers
De twee gezichten van Nico Avezaath.
Zijn aanspanning is al vanaf grote afstand te herkennen; vier
razendsnelle zwarte paardjes voor de wagen en een grote, wat nors
ogende, donkerharige man erop. Bij de toeschouwers van samengestelde
menwedstrijden is Nico Avezaath een graag geziene gast, want deze
marathonspecialist is altijd goed voor veel spektakel en snelle tijden
in de hindernissen. Enigszins daarmee in tegenspraak lijkt het feit
dat zijn naam ook met grote regelmaat opduikt in onze rubriek
'Gefeliciteerd', nadat hij weer met eindeloos veel geduld en
vriendelijke aanmoedigingen een groepje 'verse' koetsiers heeft
afgeleverd. Nieuwsgierig geworden naar 'de man met twee gezichten',
reisde MenSport af naar Maurik, om de familie Avezaath met een
bezoekje te vereren.
Een kampioenschap in superlatieven.
Twee jaar voorbereiding had het organisatieteam Hellendoorn onder de
bezielende leiding van Jan en Willy Berendijk in de WK voor menners
met een lichamelijke beperking gestopt. Het resultaat was een
verbluffend goed georganiseerd internationaal evenement, mede dankzij
de vele vrijwilligers. Moe maar voldaan kan Jan Berendijk terugkijken
op een wereldkampioenschap dat liep als een trein, zonder ook maar één
wanklank. Een reportage van Madeleine Calkoen.
Britten winnen double gold.
Groot-Brittannië slaat toe in de mensport. Na ponyvierspanrijdster
Georgina Frith in 1995, 1997 en 1999 was er geen enkele Britse menner
die met een medaille naar huiswaarts keerde. Tot het WK Enkelspannen.
Maar liefst vier Britten mogen zich wereldkampioen noemen. Onder
leiding van chef d'équipe Frith won het landenteam tijdens het WK in
Italië eind september goud, terwijl ook de individuele starter Paul
Sidwell verrassend het hoogste edelmetaal voor zijn rekening nam.
België scoorde eveneens goed met een vijfde plaats, terwijl Nederland
roemloos twaalfde werd, al waren er toch enkele lichtpuntjes. Een
verslag van Marie de Ronde Oudemans.
Gedonder op het menterrein.
De elementen kunnen menwedstrijden, georganiseerde ritten en
recreatieve tochten behoorlijk verzieken. Met name onweer is niet
alleen een flinke spelbreker, het kan ook nog eens gevaarlijk, ja
zelfs dodelijk zijn voor mens en dier. En dus menners en
wedstrijdorganisaties in een lastig parket brengen. Natuurlijk gelast
je een evenement niet af bij een buitje regen, maar waar ligt de
grens? Wanneer is het nog net verantwoord om een wedstrijd te laten
doorgaan en wanneer trek je als organisatie aan de noodrem? En hoe kun
je het beste handelen wanneer je het in de verte hoort rommelen en het
water komt met bakken naar beneden? Meike Merks ging uit op onderzoek.
Conditietraining in het water.
In Leusden is onlangs een heus 'paardenzwembad' verrezen, waar paarden
en pony's kunnen revalideren en aan hun conditie kunnen werken.
MenSport volgde de behandeling van enkele paarden, om met eigen ogen
te kunnen zien wat de resultaten zijn. Tekst en foto's van Henk
Geurtsen.
Het Mecklenburgsysteem; het rijden van achter de hand.
Het Mecklenburgsysteem zoals dat werd gehanteerd bij de koninklijke
stallen, hoe werkt dat nou precies, vroeg menigeen zich af na het
lezen van het verhaal over Wiebe Dragstra (MS 3, blz. 16). Logisch,
want in de literatuur en op het internet is nauwelijks informatie over
dit mensysteem te vinden. MenSport ging op onderzoek uit en ontdekte
waarom `Mecklenburg', in tegenstelling tot het Achenbachsysteem, nooit
is ingeburgerd in de mensport. Het is een weliswaar zeer deftig, maar
ook behoorlijk omslachtig mensysteem.
Wijken voor schouderbinnenwaarts.
Ruim twee jaar geleden werd het schouderbinnenwaarts voor de
voorpaarden bij de vierspannen als nieuw onderdeel in de dressuurproef
FEI nummer 8 opgenomen. Menners hebben dus inmiddels ruimschoots de
tijd gehad om deze dressuuroefening onder de knie te krijgen, en
juryleden om hem te beoordelen. Tijd voor een evaluatie. Een
vertaling, vrij naar Lutz van Madeleine Calkoen. De fotografie is van
Marie de Ronde Oudemans.
Vereniging Samengestelde Wedstrijd Mensport Nederland