Partij voor de Dieren
19-11-2006
Ontwerper Tweede Kamer-stoel eist "gebruiksvergoeding" van Partij voor
de Dieren
Amsterdam, 19 november 2006 - Nog voor de Partij voor de Dieren zetels
heeft verworven voor de Tweede Kamer wordt de partij al aangesproken
op het gebruik ervan. Pi de Bruijn, ontwerper van de Tweede
Kamer-zetels, claimt een gebruiksvergoeding van duizend euro voor elke
keer dat zijn stoel in beeld gebracht wordt. De Partij voor de Dieren
persifleerde het ontwerp door op haar verkiezingsposters een
illustratie van een Kamerzetel af te beelden waarop een jong katje zit
die zijn nagels in de stoel gezet heeft waarbij de stoel een
aanmerkelijk ander aanzien gekregen heeft. De Partij voor de Dieren
heeft de ontwerper laten weten niet bereid te zijn een
gebruiksvergoeding te betalen. De afgebeelde zetels zijn onderdeel van
het publieke domein en bovendien onvermijdbaar in een campagne die
erop gericht is dergelijke zetels bij landelijke verkiezingen te
verwerven. Daarnaast is het zo dat de gebruikte illustratie een
parodie is door het oorspronkelijke ontwerp van Pi de Bruijn tot een
geheel eigen interpretatie van de kunstenaar Jan van der Hoeven om te
vormen. De Nederlandse wet kent bovendien sinds 2004 in de auteurswet
de zogenoemde parodie exceptie, waaruit op te maken valt dat de claim
van Pi de Bruijn onterecht is.
De PvdD acht het buitengewoon onredelijk wanneer bij afbeelding van
overheidsmeubilair dat de inzet vormt van een verkiezingscampagne,
vergoeding zou zijn verschuldigd. Hooguit zou de overheid als
opdrachtgever van de ontwerper aangesproken kunnen worden op een
dergelijke vergoeding. De zetels in de Tweede Kamer komen bij
voortduring in tal van media in beeld voor welk gebruik ook geen
gebruiksrechten worden afgedragen. De Partij voor de Dieren heeft de
ontwerper van de Architecten Cie na diens eerste sommatie gevraagd af
te zien van zijn claim maar hiertoe bleek de ontwerper niet bereid. Zo
liet hij de partij op 17 november weten. De PvdD heeft zich gewend tot
de voorzitter van de Tweede Kamer met een verzoek de ontwerper op
andere gedachten te brengen.