Ingezonden persbericht


PERSBERICHT

Heiloo, 22 december 2006

EGMOND HALVE MARATHON 35 JAAR

Een historie van 35 jaar. In die jaren uitgegroeid tot een winterklassieker die haar weerga niet kent. Niet in Nederland maar ook niet in de wereld. Het unieke karakter van "Egmond" kom je nergens tegen. En ondanks alle beperkingen van dit kustdorp is jaarlijks de belangstelling veel groter dan er inschrijvingen kunnen worden geaccepteerd. Aan de 35e editie van deze Egmond Halve Marathon op zondag 14 januari 2007 zal het maximum aantal van 10.000 deelnemers aan de halve marathon en 2.500 deelnemers aan de kwart marathon meedoen.

Uiterst lyrisch is de Egmonder Halve Marathon de afgelopen 35 jaar in de pers beschreven. Vooral door de zeer wisselende en elk jaar weer andere weersomstandigheden was daar vaak ook wel reden voor. Barre omstandigheden bleef de deelnemer niet bespaard. Zoals reeds in 1979 toen het Noordhollands Dagblad berichtte:

"Atletiekevenement 'zucht' onder slecht weer. Met de sportiviteit van de doorsnee-Nederlander blijkt het nog wel mee te vallen. Smalend wordt wel eens gezegd, dat in onze consumptiemaatschappij het gemak de mens dient en dat men 'de auto neemt om de vuilnisbak op de stoep te zetten'. Maar wat veel Nederlanders de laatste dagen aan sportiviteit en beweging hebben laten zien, maakt duidelijk dat het allemaal wel meevalt. Er is volop geschaatst, gewandeld door de sneeuw en -indien noodzakelijk- de auto van de buurman uit de sneeuw geduwd. Maar er is ook druk atletiek bedreven. In Egmond aan Zee bijvoorbeeld namen ruim tweeduizend enthousiaste, op beweging beluste, mensen deel aan de halve marathon van Le Champion. En dat ondanks de wind en de kou die de gezichten van de dapperen striemde. Maar van opgeven wilde bijna niemand weten."

Vijf jaar later in 1984 kregen de deelnemers te maken met een stormachtige wind én met een deelnemer van wereldniveau. Het Parool schreef: "Tussen de hoog opzwiepende golven en de door water en wind aangevreten duinenrij leek Alex Hagelsteens op het strand van Egmond van een andere wereld. Alsof hij er volstrekt geen moeite voor hoefde te doen trotseerde de Belgische atleet met lichtvoetige tred de stormachtige wind. Op de laatste zeven kilometer over het natte, zuigende zand naam hij met elke stap meer afstand van zijn concurrenten, die achter zijn rug onder een dreigend wolkendek verschrompelden tot nietige poppetjes."

En het jaar daarop was het helemaal bar en boos in Egmond. Een complete sneeuwstorm maakte de loop in 1985 tot onvergetelijk. Absoluut uniek ook en dat leverde de organisatie voor de volgende jaren een prachtige hoofdsponsor op. Nationale-Nederlanden was uiterst gecharmeerd van een dergelijk sportevenement en besloot dit te gaan ondersteunen.

In 1985 was er zelfs een Japanse tv-ploeg aanwezig. Het blad Loopsport berichtte hierover: "De Japanse tv-ploeg, die in Egmond opnamen kwam maken, dacht per abuis op de Antarctis te zijn afgezet. Zo bar als op 6 januari van dit jaar was het in de halve marathon van Le Champion nog nooit geweest. Een sneeuwstorm teisterde de 4.450 lopers en loopsters, die aan de expeditie begonnen. De 3.600 van de 21 kilometer kwamen besneeuwd, beijzeld, soms verkleumd binnen. Een enkeling viel uit, getroffen door de kou van het open strand. Het was vreselijk en het was prachtig."

En De Volkskrant schreef: "Aan klimatologisch geweld had de jaarlijkse halve marathon van Egmond al het een en ander achter de rug. Het bleek echter - in de dertiende editie - nog woester te kunnen. Met ijspegels aan de muts en sneeuwklonten in de baard voltooiden bijna vierduizend deelnemers de pooltocht van gisteren. En geheel in lijn met de bizarre omstandigheden werd die tocht gewonnen door een (klaarblijkelijk vorstbestendig) echtpaar, Peter en Wilma Rusman."

Het Parool vergeleek die dag het strand van Egmond met de Noordpool: "Egmond aan Zee had iets weg van een levende kerstkaart. Een winterse badplaats sfeervol bestrooid met een laagje sneeuw. Een sprookjesachtig decor voor een zondagse wandeling. Een omgeving die als vanzelfsprekend verwijst naar begrippen als rust en stilte...". "Peter Rusman, die uiteindelijk bij de finish als eerste tussen de neerdwarrelende sneeuwvlokken opdook: Het was een zwaar karwei maar ook een unieke belevenis. In de duinen zag ik op een bepaald moment niets anders dan sneeuw. Er stond geen mens meer langs de kant. Het was één hele grote witte vlakte. Het leek alsof ik in m'n eentje op de noordpool liep. Zoiets maak je nooit meer mee."

Het Belgische "Het Belang van Limburg" beschreef de te volgen tactiek van Alex Hagelsteens voor een dergelijk parcours. Deze pakte echter verkeerd uit want Peter Rusman won de race dat jaar. "Ik vertrek op pantoffels. Na vijf kilometer bij het indraaien van de duinen, wissel ik die voor spikes. Tenminste indien ik die klus in minder dan een halve minuut klaar". Alex Hagelsteens speelde met dat plan aan de vooravond van de wedstrijd. Het donzige sneeuwtapijt dat zaterdagnacht viel, noopte Hagelsteens tot een taktische wijziging. De Kermtenaar, al tweemaal winnaar in Egmond aan Zee, vertrok op spikes met lange nagels. Een riskante gok. Hoewel. In de straten van Egmond, waar de atleten een startronde van vijf kilometer voorgeschoteld kregen, lag de sneeuw 30 centimeter dik. Het kwik schommelde rond het middaguur rond de -10 graden. Genadeloze weersomstandigheden."

In de vele jaren daarna is de pers dankbaar over de Egmond Halve Marathon blijven schrijven. Lyrisch verwoordde Hans van Wissen zijn indrukken bijvoorbeeld in De Volkskrant van 1993. "Afrikanen beheersen fraaiste en meest extreme der Nederlandse loopevenementen.

De wind jakkerde en gierde door de duinen. De kustlijn was één lange vlakte van voortijlend zand. De witte kruinen van de branding krioelden woest dooreen. Het was zo'n dag waarop slechts een enkele geharde jutter nog op het strand te vinden is, 'n dag voor tanige gezichten en trotse weerbarstigheid. Maar gisteren was het een dag van bijna zevenduizend hardlopers en twee ranke Afrikanen. De halve marathon van Egmond geldt als de fraaiste en meest extreme van de talloze loopevenementen die Nederland kent. Phillimon Hanneck uit Zimbabwe en Tegla Loroupe uit Kenia, die het snelst in Egmond terugwaren, maar ook de vele andere Afrikanen moeten zich overweldigd hebben gevoeld door de elementen: door de striemende tegenwind op de heenweg in het natuurreservaat, door de regenvlagen en door het ongebaande zandspoor dat ze de laatste zeven kilometer langs de vloedlijn moesten zoeken. Maar ze vlogen in die laatste fase, vooral de fenomenale Loroupe. Bij vele Nederlandse lopen is het gevaar van herhaling en verveling latent aanwezig. Bij 'Egmond' nooit. De ene keer is er barre winterse kou, een volgend maal dwingt de zee de lopers naar het hoogste, rulle deel van het strand, waardoor het een zwoegpartij van jewelste wordt, en bijna altijd is er die zwiepende en onvoorspelbare wind. Voor kracht negen was gisteren gewaarschuwd. Hanneck en Loroupe hadden die nog nooit hoeven weerstaan. Vaag hadden ze wel eens beelden van orkanen of windhozen gezien, maar dit was wel een uiterst vreemde belevenis. En toch behielden ze tot het laatst hun concentratie."

Nog steeds geven dergelijke impressies een goed beeld van de Egmond Halve Marathon. Meest boeiende is de onvoorspelbaarheid van datgene wat je te wachten staat. Alle ervaringen zijn echter uniek. En veel lopers willen alles in Egmond een keer meemaken. Op 14 januari tijdens de 35e editie zal het vast weer geheel anders zijn dan in alle voorgaande jaren.

> > >
Met vriendelijke groet/with kind regards,

Jan Willem Mijderwijk
Event Manager
Stichting Sportevenementen Le Champion
Wagenmaker 16-a, 1851 PX Heiloo
Postbus 143 1850 AC Heiloo (The Netherlands)
Tel: 0031 (0)72-5338136
Mobiel: 0031 (0)6-19338695
Fax: 0031 (0)72-5339398
E-mail: janwillemmijderwijk@lechampion.nl
Website: www.lechampion.nl