Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst
Persbericht
TOEKENNING 032: De zingende kunstenaar
10 januari t/m 23 februari 2007
Het Fonds BKVB begint muzikaal aan het nieuwe jaar: de eerste Toekenning van
2007 staat in het teken van zang en beeld. Dan Geesin, David Haines, Jeroen
Offerman, Wouter van Riessen en F.Starik tonen films, foto´s, schilderijen
en ander werk onder begeleiding van eigen zang en voordracht. Tijdens de
tentoonstelling worden extra concerten gegeven.
Dan Geesin (1970) vertelt een verhaal. De ene keer doet hij dat met
installaties, tekeningen of muziek, de andere keer met film. Momenteel werkt
hij aan het uit 10 korte films bestaande Miniatures. De met poëzie en humor
doorspekte donkere serie is nog niet af, maar de muziek die oorspronkelijk
het uitgangspunt vormde, is nu op zich zelf komen te staan. Deze nieuwe cd
Fat Head is tijdens Toekenning 032 voor het eerst te beluisteren. Geesin
speelt melancholische, repetitieve melodieën op een trapharmonium en zingt
daarbij lamento's, klaagliederen, maar nooit zonder ironie. Qua diversiteit
grijpt Fat Head terug naar het eerdere werk Cars Bikes Walking (ook
tentoongesteld); nieuw is de grotere aandacht voor tekst.
In Geesins werk, dat vaak een melancholisch en romantisch karakter kent,
keren autobiografische elementen telkens terug. Zo ook in de getoonde 8 mm
films Flood en Other than you.
David Haines (1969) schetst in zijn werk een persoonlijk beeld van anonieme
figuren die het onderwerp zijn van zijn voyeurisme. Hij wordt gefascineerd
door het heimelijk moment; de situatie waarin iemand wordt vastgelegd zonder
dat hij/zij zich hiervan bewust is. Zo ook in Pak Döner Halal. De pure
schoonheid die te zien is bij een totale afwezigheid van zelfbewustzijn
wordt geregistreerd en vertaald naar kunst.
Sinds twee jaar combineert Haines video met muziek. Daarmee wil hij
onderzoeken hoe het begrip `lied´ werkt en hoe je nieuwe manieren kunt
vinden om tot liedteksten te komen. Toon en tekst spreken elkaar daarbij
tegen: de Song for the Drinking Fountain klinkt als een liefdeslied maar wie
goed luistert, hoort een paranoïde bericht over de hygiëne van
drinkfonteintjes. Door te laten zien dat er ook romantische elementen zijn
in op het oog vijandige scenario's, laat Haines zien dat niet alles even
vastomlijnd lijkt als het is.
Jeroen Offerman (1970) werkt en verblijft veel in Londen waar hij momenteel
als researcher verbonden is aan het Goldsmith´s College. Zijn werk is `licht
conceptueel´ en heeft vaak een performance-achtig karakter. In het verleden
werkte hij veel met planten en dieren.
Bij het Fonds BKVB toont Offerman onder meer the Stairway at St.Paul´s. Voor
deze video oefende hij drie maanden totdat hij in staat was om Stairway to
Heaven van Led Zeppelin geheel achterstevoren te zingen. Dit nummer staat
bekend om de geheime, verborgen boodschappen die alleen hoorbaar zijn
wanneer de plaat achterstevoren wordt afgespeeld.
Momenteel werkt Offerman aan een serie foto´s en miniaturen die teruggrijpen
op zijn eerdere werk met levend materiaal.
Wouter van Riessen (1967) toont met een schilderij, een tekening, een foto,
een zeefdruk en zijn laatste cd een dwarsdoorsnede van zijn werk. In veel
van zijn werken beeldt Van Riessen zichzelf af als poppenspeler en
suggereert hij dat zijn zelfportret levensechter is dan de poppen die het
vasthoudt. Door alle vormen op dezelfde manier te stileren wordt deze
suggestie ondergraven. Het wordt voor de kijker even makkelijk om zich in de
poppen als in het zelfportret te projecteren; het verschil tussen levend en
dood wordt opgeheven, de grens tussen werkelijkheid en fictie vervaagt. Door
verschillende beelden van zichzelf op elkaar te laten reageren, laat Van
Riessen verschillende bewustzijnsniveaus met elkaar communiceren.
Van Riessen zingt eenvoudige country-blues liedjes, alleen begeleid door
gitaar. Dezelfde thema´s als in zijn schilderijen en foto´s komen ook in
zijn teksten aan de orde. Muziek is een integraal onderdeel van zijn werk
waarin hij dezelfde vereenvoudiging probeert te bereiken als in zijn
beeldende werk.
F. Starik (1958) ontwikkelde zich van fotograaf (La Photographie Égoiste)
tot dichter, zanger, omgevingskunstenaar en organisator. In de vroege jaren
negentig exploiteerde hij het Starik Museum van kleine werken. Zijn meest
gekende project, De eenzame uitvaart, kenschetst hij als een langzaam
kunstwerk, waarbij iedere dode een nieuw hoofdstuk schrijft in het grote
boek van de vergetelheid. Starik toont, als zingende kunstenaar, een zestal
`minimal movies´, waarnaast een Industrieel Monument figureert, waarin het
archief is ondergebracht van alle opnamen die hij in de loop der jaren met
zijn band - Willem Kloos Groep - (harde muziek op tekst van dode dichters)
vastlegde en verzamelde op het in onbruik geraakte medium van het
cassettebandje. Duizenden uren in oefenstudio's, onbeluisterbaar
bijeengebracht. Daar staat tegenover dat alle bezoekers van de
tentoonstelling een van de cd´s die hij in de loop der jaren uitbracht, als
geschenk mee naar huis krijgen.
TOEKENNING 032 wordt op 10 januari om 17:00 uur geopend met live
performances van Dan Geesin, Wouter van Riessen en F. Starik.
Extra concerten:
op 18 januari om 20:30:
Dan Geesin (wereld première Fat Head) en
Von der Möhlen (Willem Kloos Groep unplugged)
op 22 februari om 20:30:
Wouter van Riessen
Het Fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst is de landelijke
instelling voor subsidieverlening aan individuele beeldend kunstenaars,
vormgevers, architecten en bemiddelaars.
De tentoonstelling maakt deel uit van de serie Toekenningen,
tentoonstellingen met werk van kunstenaars die onlangs een subsidie van het
Fonds BKVB hebben gekregen.
Periode: 10 januari t/m 23 februari 2007
Opening op 10 januari om 17:00 uur
Locatie: Fonds BKVB, Brouwersgracht 276, Amsterdam
Open: maandag t/m vrijdag, 10:00 t/m 17:00 uur
tel 020 5231523 / www.fondsbkvb.nl
---