Ingezonden persbericht
Winderig Eemplein
Naar aanleiding van de officiële presentatie en de start van het Amersfoortse ambitieuze Eemplein project en diverse redactionele publicaties in de pers is, -middels een ingezonden brief 6 december 2006 van ondergetekende, gereageerd op het dubieuze ontwerp van Het Eemplein.
De reden van mijn publicatie was de geplande stedenbouwkundige ligging met de bijbehorende ontsluitingen van Het Eemplein ten opzichte van de windrichting het Westen. Een Amersfoortse Ingenieur (Ir.) zond mijn betreffende ingezonden brief door naar Professor Ir. J. A. Wisse wonende in Son in Brabant.
De Professor zond mij zijn reactie welke ik graag aan alle betrokkenen van dit project wil doen toekomen. Ik stelde aan hem de vraag inzake het te verwachten windklimaat van het Eemplein. De beantwoording - met zijn toestemming en onderstaand cursief afgedrukt- is als volgt :
Geachte Heer Van Wegen:
Naar aanleiding van Uw vraag over het te verwachten windklimaat op het toekomstige Eemplein bericht ik U het volgende:
Zeker bij een belangrijk project als het Eemplein is professionele aandacht voor het windklimaat noodzakelijk. Het ontstaan van een plek in de gebouwde omgeving met een slecht windklimaat moet vermeden worden. Het publiek ervaart het als onaangenaam. Men gaat de plek mijden, de wandel- en fietsroutes verleggen en het koopgedrag aanpassen.
In de afgelopen jaren is de kennis en ervaring op het gebied van gebouwen en wind bijeengebracht en de stappen in het bouwproces zijn genormeerd. De steden Amersfoort, Amsterdam, Lelystad, Rotterdam, den Haag, Tilburg, Utrecht and Maastricht hebben het belang van het project erkend en mede gefinancierd. Het project werd geleid door het Nederlands Normalisatie Instituut, www.nen.nl. De betreffende norm NEN 8100, "Windhinder en windgevaar in de gebouwde omgeving", is in februari 2006 gepubliceerd.
De norm geeft aandachtsmomenten voor windhinder in de planontwikkeling. Als pas na het definitieve ontwerp aandacht gegeven wordt aan mogelijk optredende windhinder, wordt het moeilijk om de hinder te beperken of om het plan terug te draaien. Het windtunnelonderzoek kan dan problemen constateren maar de ruimte voor maatregelen worden dan lastig te realiseren. Het is ook mogelijk om al voor de ontwerpfase de windhinder mee te nemen. Op het voorlopig ontwerp van het Eemplein zijn deze opmerkingen zeker van toepassing. Als het stedenbouwkundig concept vertaald gaat worden in architectonisch ontwerpen van de delen, zullen de architecten ongunstige randvoorwaarden moeten accepteren. Het windklimaat is dan in hoge mate een voldongen feit.
NEN 8100 geeft aan of een bouwplan al dan niet onderworpen moet worden aan professionele evaluatie m.b.t. het windklimaat: "Voor beschut liggende gebouwen tot een hoogte van 15 m is geen nader onderzoek noodzakelijk. Voor beschut liggende gebouwen met een hoogte tussen de 15m en 30m en voor onbeschut liggende gebouwen tot een hoogte van 30m is de hulp van een windhinderdeskundige noodzakelijk om te beoordelen of er wel of niet windtunnel of CFD onderzoek noodzakelijk is. Voor gebouwen met een hoogte vanaf 30m is nader onderzoek met CFD- of windtunnelsimulatie noodzakelijk" Het is duidelijk dat het windklimaat van het Eemplein aan een professioneel onderzoek moet worden onderworpen volgens NEN 8100."
Met vriendelijke groet, Prof.Ir. Jacob Wisse
Afsluitend is nu mijn verzoek aan alle betrokkenen, - met name genoemd de politieke eindverantwoordelijke stads bestuurders en gemeenteraadsleden -, het hiervoor door Professor Wisse gestelde zeer ter harte nemen en het ambitieuze project Eemplein aan een nadere studie volgens NEN 8100 te laten onderwerpen. Het voorgaande ter voorkoming van het feit dat er een winderig Eemplein zal gaan ontstaan waarvan na oplevering gezegd zal gaan worden hadden we de gestelde windproblematiek met de dagelijkse windoverlast maar eerder geweten.
Hein J. W. van Wegen.