SGP
22 - 01 - 07 | CU, wees niet te bescheiden!
Niet te bescheiden..
De formatiebesprekingen zijn spannend. Ook voor de SGP. Wat gaat een
CDA-PvdA-ChristenUnie-kabinet ons brengen? Temeer omdat twee van de
drie partijen het woord âchristenâ in hun vaandel voeren.
Op 25 november adviseerde de SGP aan de Koningin om de informateur
direct te laten kijken naar een kabinet van CDA, PvdA en CU. Gelet op
de verkiezingsuitslag lag die combinatie het meest voor de hand. De CU
past programmatisch het best in een centrum-linkse coalitie. Bovendien
is het toe te juichen dat niet GroenLinks of SP, maar juist de CU
naast CDA en PvdA in het kabinet komt.
Voor de CU is het de eerste keer dat ze regeringsverantwoordelijkheid
gaat dragen. Dat plaatst de partij voor gewichtige vragen. Regeren
betekent altijd pijnlijke concessies doen. Je kunt nu eenmaal niet
verwachten dat je eigen verkiezingsprogramma tot regeerakkoord wordt
verheven. Het zou dan ook niet fair zijn om dat van de CU te
verlangen. Niemand is tot het onmogelijke gehouden. Tegelijkertijd
geldt dat regeringsdeelname in het licht van het eigen
verkiezingsprogramma geloofwaardig moet zijn. Je neemt immers
volledige meeverantwoordelijkheid voor het héle kabinetsbeleid.
Collega Rouvoet, die de VVD dit punt nog eens onder de neus wreef bij
de crisis eind december, beseft dat als geen ander.
Voor geloofwaardige kabinetsdeelname is het nodig dat de
onderhandelingswinst ruimschoots opweegt tegen de prijs die moet
worden betaald. Hoe meer concessies moeten worden gedaan, des te
steviger dient het resultaat te zijn dat er tegenover staat. Dat geldt
zeker voor een partij als de CU die, anders dan het CDA, uitgesproken
christelijk wil zijn. Winst is er voor de Unie onder meer te boeken op
sociaal en milieubeleid. Het verkiezingsprogramma van de CU kan hier
een prima compromis zijn tussen PvdA en CDA. Maar juist op
âpaars-principiëleâ kwesties, waar de CU zich wezenlijk onderscheidt
van de twee andere coalitiepartijen, is het veel lastiger. De
weerstand is groot. Reken maar niet op intrekking van de omstreden
paarse wetgeving, waarschuwen CU-prominenten dezer dagen
herhaaldelijk.
Dat zijn pijnlijke concessies. Hier ligt immers een markant verschil
tussen de CU en het CDA. Het CDA legde en legt zich erbij neer,
terwijl CU en SGP tot op heden vonden dat het CDA het hoofd nu juist
veel te vroeg in de schoot legt. CU en SGP stonden zij aan zij in het
verzet tegen ruimere wettelijke mogelijkheden voor euthanasie, de
opheffing van het bordeelverbod en tegen het homohuwelijk. Met de
enorme gaten in de dijk van wettelijke bescherming van het leven en
het huwelijk hebben CU en SGP, anders dan het CDA, nooit genoegen
willen nemen vanuit de gemeenschappelijke overtuiging dat het hier
niet om bijzaken gaat, maar om fundamenteel verkeerde keuzes. Juist
deze wetgeving biedt een geharnaste bescherming aan verkeerde
praktijken. Laat de CU zich daarom niet te bescheiden opstellen!
Tussen totale intrekking en ongewijzigd laten voortbestaan van de
paarse monsters, ligt nog een heel oogstterrein van aansprekende
aanscherpingen en aanpassingen van wetgeving. Laten die tot het
uiterste benut worden! De zaak is het waard.
Zonder aanpassing van wetgeving blijven bepaalde misstanden
voortduren. Een duidelijk voorbeeld daarvan is de positie van de
trouwambtenaar die geen homohuwelijk wil voltrekken. Terecht is er ook
vanuit de Unie naar voren gebracht dat de praktijk heeft geleerd dat
een wettelijke verankering hard nodig is om onwillige gemeentes in
toom te houden. Bovendien is het zaak om vervolgwetten op het
homohuwelijk de pas af te snijden. Hier dreigt zelfs een wezenlijke
verslechtering. Er ligt momenteel een wetsvoorstel op de plank om
adoptie door homoparen mogelijk te maken. Dat wetsvoorstel kan en moet
zonder meer ingetrokken worden.
Wat betreft de levensbescherming en de zedelijkheidswetten is dezer
dagen niet door de minsten uit de CU beklemtoond dat het terugdraaien
van wetten geen doel op zichzelf is. Als er ook zonder verandering van
wetten een trendbreuk tot stand kan worden gebracht, is dat niet
gering te achten. Dat is waar. Maar laten we die mogelijkheden niet
overschatten! Die wetgeving is nu juist bevochten om allerlei tot dan
toe verboden, onbijbelse praktijken daadwerkelijk mogelijk te maken.
Bovendien: al te relativerende opmerkingen over de noodzaak paarse
wetgeving ingrijpend bij te stellen, maakt de onderhandelingspositie
niet sterker.
Ook hier hopen we dat de CU stevige resultaten zal kunnen boeken.
Stevig zullen die resultaten met name zijn, als ze herkenbaar
uitstijgen boven datgene wat nu al bereikt is op het terrein van
bijvoorbeeld de palliatieve zorg of het stimuleren van
uitstapprogrammaâs voor prostituees. Ander voorbeeld. Het zou een
geweldige opsteker zijn als de CU substantiële maatregelen weet te
bewerkstelligen om geweld en seks in de media terug te dringen.
Ook zonder verandering in wetgeving is er soms inderdaad winst te
boeken. Neem het wettelijk verbod op godslastering, dat tot op heden
een dode letter is, of de bescherming van jeugdigen tegen porno. Als
hier bereikt kan worden dat bestaande bepalingen geen dode letter
blijven, is er veel gewonnen. Ook liggen er mogelijkheden om te
verwachte verslechteringen tegen te gaan. Denk bijvoorbeeld aan de
visie van de PvdA op Israël. Het zou onverteerbaar zijn als dat
standpunt het Nederlands beleid zou gaan domineren. Hopelijk steken
CDA en CU daar een stokje voor.
Wat is de moraal van dit verhaal? Niets meer en niets minder dan een
krachtige aanmoediging om op de authentiek christelijke punten een
geloofwaardig, stevig onderhandelingsresultaat binnen te halen. Twee
partijen met een âCâ in de naam: dat is verheugend, maar ook
verplichtend! Juist als het gaat om een herkenbare vertaling van
christelijke waarden en normen, is de beste dienst die we de
samenleving kunnen bewijzen om niet te snel tevreden te zijn. Daarom
-voor deze gelegenheid- onze oproep aan de CU: wees niet te
bescheiden.
Ir. B.J. van der Vlies
Fractievoorzitter SGP Tweede Kamer
CU, wees niet te bescheiden!