SGP
23 - 01 - 07 | SGP inbreng bij begroting BZK
Kamerlid mr. C.G. van der Staaij (SGP) heeft tijdens de
begrotingsbehandeling in de Tweede Kamer het woord gevoerd. Lees hier
zijn bijdrage:
Tegen de tijd dat de voorbereidingen voor de begroting voor 2008
langzamerhand in gang gezet gaan worden, komen we vandaag alsnog toe
aan de behandeling van de begroting van Binnenlandse Zaken voor het
inmiddels reeds lopende jaar.
Nu er hard wordt gewerkt aan de formatie van een nieuw kabinet is het
een geschikt moment om eens terug te kijken naar de afgelopen periode
en te zien waar we nu staan als het gaat om het binnenlands bestuur.
Om dat te doen heb ik het regeerakkoord van het kabinet Balkenende-II
er even bij gepakt. Ten aanzien van het binnenlands bestuur vallen er
dan twee dingen op. In de eerste plaats dat er bijzonder veel aandacht
wordt besteed aan het thema bestuurlijke vernieuwing en voorts dat er
op dat punt nauwelijks voornemens zijn gerealiseerd. Ik noem slechts
de wijziging van het kiesstelsel en de introductie van de gekozen
burgemeester. Dat er ten aanzien van structuurwijzigingen in het
openbaar bestuur niet veel voortgang is geboekt, is wat de SGP-fractie
betreft bepaald niet problematisch. Wel had de energie die is gestoken
in allerhande studies en voorstellen inzake bestuurlijke vernieuwing
veel beter besteed kunnen worden aan het daadwerkelijk aanpassen van
de bestuurscultuur. Op het punt van het kiesstelsel ligt overigens op
dit moment wel een interessant en vooral ook realistisch advies van
het burgerforum bij de Kamer. Daarover komen we ongetwijfeld binnen
afzienbare tijd nog nader te spreken.
Een ander punt dat door het voorgaande kabinet ambitieus is ingezet,
is het project van de andere overheid. Op dat punt is er veel in gang
gezet en ook het nodige bereikt. Er is gesnoeid in regelgeving en
diverse administratieve processen zijn vereenvoudigd. Toch blijven de
resultaten achter bij de gewekte verwachtingen. Met name op het punt
van de âkleine ergernissenâ van burgers is nog veel te verbeteren. Dat
vraagt vooral ook een goede houding: naast het uitvoeren van regels
ook het meedenken vanuit het perspectief van de betrokkenen. Hoe ziet
de regering de stand van zaken van de veranderende overheid en welke
uitdagingen ziet zij nog?
Op het punt van de digitalisering is nog een grote slag te slaan.
Daarvoor is het project van de elektronische overheid in het leven
geroepen. Er hebben mij zorgelijke geluiden bereikt over de aanpak van
dit project. Wil het kans van slagen hebben, zal er sprake moeten zijn
van de nodige uniformiteit. Op welke manier is dat gewaarborgd? Welk
belang hecht de minister in dit verband aan de âeenheid van
opdrachtgeverschapâ?
De afgelopen tijd waren er opvallend vaak spanningen tussen de
rijksoverheid en de decentrale overheden. Natuurlijk is er altijd
sprake van een zekere spanning, maar deze hoeft een constructieve
samenwerking niet in de weg te staan. Dat laatste lijkt inmiddels wel
op het spel te staan. Vanuit het perspectief van het rijk is het van
belang om de autonomie van de decentrale overheden te respecteren en
daarvoor ook voldoende ruimte te waarborgen. Dat evenwicht was
duidelijk in het geding bij het debat over de onroerend zaak
belasting. De Raad van State heeft onlangs een publicatie uitgebracht
over de interbestuurlijke verhoudingen, waaruit de nodige zorg
spreekt. Ook de Staat van het bestuur 2006 constateert een verharding
van de bestuurlijke cultuur. De Raad van State gaat in haar publicatie
ook in op de zogeheten âactivistische bestuurscultuurâ, waarbij
bestuurders voor alles streven naar zelfverwerkelijking. Herkent de
minister deze analyse? Welke inzet is er vanuit de regering om niet
alleen de verhoudingen, maar het vertrouwen te herstellen en te
bewaren?
De interbestuurlijke verhoudingen hebben alles te maken met het thema
van de bestuurlijke drukte. Vrijwel iedereen is het er over eens dat
de bestuurlijke inspanningen niet in verhouding staan tot de
resultaten die het oplevert. Door de vele overlegstructuren lijkt het
haast onmogelijk om nog echt daadkracht te ontwikkelen. Aanpassing van
de bestuurlijke verhoudingen en sanering van het middenbestuur is dus
hard nodig.
Dezer dagen verscheen het rapport van de commissie-Kok over de
bestuurlijke indeling in de Randstad. De analyse daarin is helder en
wordt breed onderschreven. Daarmee is het rapport een waardevol
uitgangspunt om verder te spreken over de juiste aanpak van de
geconstateerde knelpunten. Voor de SGP-fractie staat zeker niet vast
dat een fusie van provincies de aangewezen weg is. Een dergelijke
constructie kan wel eens meer problemen oproepen dan het oplost.
Opschaling van één bestuursniveau is in ieder geval niet los
verkrijgbaar. Het is wel zaak dat de meest urgente knelpunten zo snel
mogelijk worden aangepakt. Verantwoordelijkheden moeten eenduidig
worden belegd, zodat er weer daadkracht kan worden ontwikkeld. Dat
vraagt onmiskenbaar inschikkelijkheid van de betrokken bestuurders. En
dus een cultuuromslag. Hoe denkt de regering dat te kunnen
bewerkstelligen?
Veiligheid is terecht een speerpunt geweest in de afgelopen
kabinetsperiode. Het is zaak dat de inspanningen voor onder meer een
goede politiezorg op hoog peil blijven. Ook hier geldt voor de SGP dat
niet te gemakkelijk de toevlucht moet worden genomen tot
structuurwijzigingen. Of het nu om een politiereorganisatie of om
eventueel nieuw ministerie van veiligheid gaat: steeds moet de
nuchtere vraag onder ogen worden gezien of de interne energie die gaat
zitten in dit soort reorganisatieprocessen opweegt tegen het voordeel
dat ermee wordt beoogd.
De uitvoering van het veiligheidsbeleid berust voor een belangrijk
deel â zeker bij de brandweer â op de inzet van vrijwilligers. Deze
inzet verdient veel waardering. Door de toegenomen belasting staat de
inzet van vrijwilligers evenwel onder flinke druk. In de beantwoording
van de vragen is zelfs te lezen dat de afgenomen beschikbaarheid van
vrijwilligers heeft geleid tot een verslechtering van de uitruktijd
van de brandweer. Dat is een ernstige constatering. De veiligheid is
er rechtstreeks mee in het geding. Ook bij de politie wordt zo vaak
een beroep gedaan op vrijwilligers, dat ze dreigen af te haken. Al met
al een zorgwekkende trend, die moet worden omgebogen. Welke
mogelijkheden ziet de regering daarvoor en welke inzet pleegt zij op
dit punt?
SGP inbreng bij begroting BZK