Ingezonden persbericht

Mega Piraten Festijn Heerhugowaard groot succes

"Echt iedereen gaat hier helemaal los"

HEERHUGOWAARD - Als er nog twijfel bestond over de liefde voor het Nederlandstalige lied in Noord-Holland dan is die afgelopen zaterdag definitief weggenomen. Vol overgave genoot 6500 man in Heerhugowaard van het Mega Piraten Festijn. Toppers uit het hele land deden de immense feesttent van wijlen Willem Ruis aan om hun bijdrage te leveren aan een, zoals organisator Eddy Mensink het omschreef, "super geslaagd feest".

Nadat Lutjebroek vorig jaar de primeur had kan er weer een Noord-Hollandse plaats worden afgevinkt. Na Groningen, Drenthe, Overijssel, Gelderland en Friesland lijkt het piratenvirus zich ook definitief in Noord-Holland genesteld te hebben. Begin oktober zal het feest voor de tweede keer in Lutjebroek staan en na het succes van afgelopen zaterdag is het zeker dat ook Heerhugowaard weer zal worden aangedaan door het Mega Piraten Festijn. "Ja, we komen absoluut terug", belooft organisator Eddy Mensink. "Het was echt super. Die mensen blijven we nog wel even lastig vallen", laat hij met een grote grijns weten.

Schouder aan schouder

De stemming zit er al vroeg in. Presentator Willy Oosterhuis hoeft niet veel moeite te doen om het publiek in de feeststemming te krijgen. Met toppers als Frank van Etten en Lucas en Gea blijkt dit ook niet zo moeilijk te zijn. Handjes de lucht in en meezingen maar. Schouder aan schouder deint en springt jong en oud mee met bijvoorbeeld 'Leven als een zigeuner' van Frank van Etten. De kartonnetjes met dorstlessers glijden ondertussen vlotjes over de tap en de tent loopt al lekker vol.

Het Heerhugowaardse trio Mijn oomes en ik krijgen vanaf de eerste toon de voetjes van de grond. Met hun après-ski versie van enkele nummers van Rene Froger en hun aanstekelijke enthousiasme zijn ze een uitstekende warming-up voor de rest van de avond. Na hun optreden vliegen backstage de high fives door de lucht. De opluchting en adrenaline vliegen in de vorm van vreugdekreten uit hun lichaam. "Wat een gekkenhuis, ongelofelijk", zo luidt de eerste reactie van Oom Hans. Het is dan ook wat anders dan een kroeg of dancing, normaliter de podia van het trio. Samen met zijn broer (oom) Marc en zijn neef André (Ik) vormt hij het trio Mijn Oomes en ik.

De act van de drie springende mannen startte twee jaar geleden en is een duidelijk voorbeeld van een uit de hand gelopen grap. En het optreden voor ruim zesduizend man smaakt naar meer. "Toen we het podium opkwamen was de spanning direct weg", vertelt André. "Gewoon een enorme kick." Oom Hans kan het beamen. "Ik had vrijdag de tent leeg gezien en dat was al enorm, maar net. Waar je ook keek, overal stonden mensen", besluit hij. De heren gaan nog even nagenieten en dan lekker de tent in. "Lekker een drankje drinken met vrienden en kennissen in de tent", lacht Hans. "We zijn toch lopend."

Minutes of fame

De artiesten lossen elkaar ondertussen in volle vaart af. Jannes, de Amsterdammer Peter Beense en ook feestbeest Arne Jansen maakt zijn opwachting. Jansen gunt de roodharige schone Inge haar minutes of fame door haar het podium op te trekken bij zijn hit 'Meisjes met rode haren'. Ook Arie Ribbens stuurde zijn camper richting Heerhugowaard. Met getrimde baard en een smetloos wit pak bracht hij de massa voor tien minuten terug in de carnavalsfeer.

Het is maar een greep uit de namen die zaterdag de revue passeerden. Allen onthaald en uitgezwaaid door de immer drukke en enthousiaste Willy Oosterhuis. Na een uurtje heeft het publiek de oosterse tongval van Oosterhuis ontrafeld. Het duurt dan ook niet lang voor men hem overstemt bij het opkomen van de volgende artiest. En als het publiek dan een keer dreigt in te kakken dan is het wel aan de presentator toevertrouwd om iedereen weer scherp te krijgen. "Stelletje lafaards", schreeuwt hij de tent in. "Nu al moe, het mooiste moet nog komen!" Subtiel is Oosterhuis zeker niet, maar effectief is het.

De Alkmaarse vrienden Erik, Alwin en Ruud zul je normaal gesproken niet snel in een Nederlandstalige bar tegenkomen, maar ze vermaken zich opperbest in de tent. "We hebben net een tijdje vooraan gestaan en zijn nu even aan het bijtanken aan de bar", grijnst Ruud. "Het is echt super gezellig, dat had ik niet verwacht. Het is een keer wat anders dan de discotheek, dachten we van tevoren. Nou dat is het zeker, echt iedereen gaat hier helemaal los." Alwin deelt ondertussen de biertjes uit, het kartonnetje gaat op het hoofd van Ruud. Ze zijn er weer klaar voor.

Grande finale

Klokslag twaalf uur is het dan zover. Hetgeen waar al die meisjes aan het hek eigenlijk de hele avond al op wachten. Oosterhuis luidt het laatste uur in. "De finale is begonnen!" Het eerste gegil is al te horen, maar na de toevoeging dat ze uit Volendam komen, barst de hel los. De Volendamse vrienden Nick en Simon betreden het podium. Menig vriendje moet het ontgelden. Zwierend op de schouders van hun vriendje zingen de meiden nummers van het duo uit volle borst mee en dan moet Jan Smit nog komen.

Na het laatste nummer van een knallend optreden van Jan Smit is het dan echt afgelopen. Na een geweldig applaus stroomt de tent leeg. Het enige wat achterblijft, is een enorme stapel plastic bekers en een zeer tevreden organisatie. "Het publiek is zo divers, van zestien tot achtenzestig, de sociale controle is groot", aldus een trotse Eddy Mensink. "De sfeer was dan ook geweldig."

---- --