PvdA Rotterdam
PvdA vraagt om verbetering omgeving Maashaven
Wo 7 Mrt 2007 - Michel de Baan
Raadsbijdrage Michel de Baan, PvdA Charlois
Geacht dagelijks bestuur, leden van de raad en overige aanwezigen,
De fractie van de Partij van de Arbeid heeft vandaag met afschuw
kennis genomen van de overlast rondom metrostation Maashaven. Het was
de fractie bekend dat de problemen rondom de Dordtselaan nog niet zijn
opgelost, maar de insprekers vanavond hebben een beeld geschetst dat
nog ernstiger is dan wij konden vermoeden. Natuurlijk is dit niet
toelaatbaar. Er is een grondige aanpak nodig om de omgeving
Dordtselaan en Maashaven veilige en prettige buurten te maken. Voordat
wij hier uitspraken over doen eerst een stukje voorgeschiedenis.
De deelgemeente Charlois heeft al vele jaren terug grote problemen in
de Tarwewijk gesignaleerd. Dit heeft landelijke aandacht getrokken. En
deze landelijke aandacht is niet zonder effect geweest. Nu zijn grote
delen van de Tarwewijk gesloopt en vervangen door nieuwbouw. Ook zijn
er veel woningen al succesvol gerenoveerd. Dit grootschalige programma
om deze hele buurt op te knappen loopt nog steeds door. Ook de aanpak
van overlast is veel intensiever geworden. Daarbij heeft de
deelgemeente Charlois ongebruikelijke en creatieve maatregelen ingezet
om de buurten leefbaarder te maken en de veiligheid te vergroten. Zo
zijn er onnoemelijk veel stalen deuren geplaatst voor panden die
overlast veroorzaakten, er zijn samenscholingsverboden afgekondigd, en
er zijn fouilleeracties geweest. Al deze maatregelen lopen nog steeds.
Dit alles is niet zonder succes gebleven. We kunnen nu zonder onszelf
op de borst te kloppen met de veiligheidsindex objectief vaststellen
dat de wijken veiliger geworden zijn. Er is dus een voortvarende
strijd gevoerd tegen overlast. Deze strijd heeft succes gehad, maar
.......
Helaas is er nog geen "happy end". We zijn op de goede weg, maar we
zijn nog lang niet waar we willen zijn. Steeds meer raken we er van
doordrongen, dat je wel het huis van de bewoners kunt renoveren, maar
dat dit slechts een klein deel van hun problemen oplost. We zien dat
sommige overlast veroorzakers wegtrekken, maar een klein stukje verder
gewoon weer doorgaan met problemen veroorzaken. De harde aanpak in de
Tarwewijk in de afgelopen jaren heeft directe gevolgen gehad voor de
achteruitgang in de omliggende wijken zoals Oud-Charlois en Carnisse.
Niet voor niets staan we nu voor plannen van aanpak in die wijken. Om
problemen in wijken tegen te gaan is meer nodig dan nieuwbouw en
repressie. Natuurlijk moet er nieuwbouw en renovatie uitgevoerd worden
en is repressie nodig om overlastgevers aan te pakken, maar op langere
termijn moet er ook iets gebeuren aan de achterliggende oorzaken van
problemen. Hierop kom ik nog terug.
En dan nu de problemen op Maashaven. Het moet duidelijk zijn dat
intimiderend gedrag van groepen jongeren niet acceptabel is, en dat
wij hier geen openlijke prostitutie of druggebruik en drugshandel
zullen dulden. Dit moet keihard worden aangepakt. Laat daarover geen
misverstand bestaan. Maar dit kan de deelgemeente niet alleen. Het
gebied rondom Maashaven en de Dordtselaan ligt op de grens met de
Deelgemeente Feijenoord. Het metrostation en de tramhaltes waar een
deel van de problemen zich afspeelt is van de RET en dat is weer
stedelijk. Wij denken dat alleen als alle partijen dezelfde koers
varen het mogelijk is om de problemen effectief te lijf te gaan. De
problemen rondom Maashaven en Dordtselaan zijn te groot voor Charlois
alleen. Daarom willen wij erop aandringen dat de gemeente Rotterdam in
samenwerking met de deelgemeenten en de stedelijke diensten op een
voortvarende aanpak aanstuurt. Wij zullen daarom deze problemen ook
bij onze eigen stedelijke fractie aankaarten. Ook van het dagelijks
bestuur vragen wij het stadsbestuur hierbij in te schakelen.
Een eerste doel zou moeten zijn het beheersbaar maken van de problemen
rondom Maashaven. Hiervoor is het nodig dat er meer toezicht komt op
en rond het metroplein. Cameratoezicht is natuurlijk prima, maar
onvoldoende. De praktijk wijst uit dat mensen die kwaad van zin zijn,
precies weten hoe ze buiten het gezichtsveld van de camera moeten
blijven. Het zou daarom een goede zaak zijn als het metrostation
tijdens openingsuren permanent bewaakt wordt door
beveiligingsmedewerkers, die ook af en toe een ronde door het gebouw
en de omgeving maken. Ook het toezicht van de politie kan beter. Er
zit een politiebureau, maar omwonenden hebben het gevoel dat daar
weinig preventieve werking vanuit gaat. Dit omdat het bureau een erg
naar binnen gerichte "kantoor" uitstraling heeft. De meeste tijd is er
geen agent te zien.
Dan het woonhotel. Maatschappelijke opvang in een woonhotel op deze
plaats, dat kan natuurlijk niet. De tijdelijke woonvoorziening was
bedoeld voor mensen die bijvoorbeeld door brand of een scheiding
tijdelijk een overbruggingshuisvesting nodig hebben, dat is een vraag
om tijdelijk onderdak. Opvang van probleemgroepen die via de
verslavingszorg, de psychiatrie of de reclassering worden aangemeld is
voor ons uit den boze. Hier is onderdak een bijkomend probleem, er is
hulpverlening nodig en daar is een hotel niet voor. Dit soort groepen
opvangen lijkt ons niet goed voor het welslagen van het Arthotel als
kwalitatief hoogstaande hotel accommodatie in onze deelgemeente. Ook
is het een versterkende factor voor de problemen op Maashaven. Daarom
vragen wij van het dagelijks bestuur garanties dat opvang van bewoners
waarvan bekend is dat zij een hulpverleningsvraag hebben niet langer
in het woonhotel zal plaatsvinden.
Deze problematiek klemt nog meer omdat de appartementen in de toplagen
van het gebouw voor veel geld zijn verkocht aan particulieren met een
hoog inkomen die met hun hoge koopsom mede de woonvoorziening voor
lagere inkomens hebben gefinancierd. Juist tegenover die mensen heeft
de overheid de morele plicht om het project niet te laten verloederen.
Ingrijpen is dus ook tegenover die bewoners dringend gewenst. In feite
gaat het hier om een voorbeeld project dat het imago van Zuid moet
verbeteren. Het project heet niet voor niets Koningin van Zuid. Op
deze wijze willen we Zuid opknappen, de Koningin van Zuid is dus een
voorbeeldproject: de hogere inkomens betalen mee aan de goede
woonmogelijkheden voor lagere inkomens. Dat is rechtvaardig, maar dan
moet de overheid er alles aan doen om dat principe te handhaven,
anders verdwijnt het vertrouwen in de wederopbouw van Zuid. Een oud
gezegde gaat hier op: vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Als nu
niet snel ingegrepen wordt is het leed voor de kopers niet te
overzien.
Ook de overlast van Now en Wow moet beperkt worden. Tijdens de
activiteiten in deze discotheek moet er ook op straat meer toezicht
zijn. Dit geldt met name ook voor de periode in de nacht wanneer de
discobezoekers naar huis gaan. Geluidsoverlast, vechtpartijen en op
straat of in de metro urineren moet meteen aangepakt worden. Daarnaast
zouden de dag na een grote activiteit in Now en Wow meteen de straten
moeten worden aangeveegd en het metrostation een extra schoonmaakbeurt
moeten krijgen.
Dit zijn allemaal korte termijn oplossingen die erg belangrijk zijn,
maar niet meer dan symptoombestrijding met een korte termijn effect.
Doel zou moeten zijn dat al deze maatregelen op middellange en lange
termijn niet meer nodig zijn. Dit kan alleen door een aanpak van de
onderliggende problemen. De grootstedelijke problemen als prostitutie
overlast en drugs verslaving vragen snel om een effectief antwoord.
Hierbij is onze stedelijke wethouder Kriens aan zet. Maar ook veel
achterliggende problemen kunnen we in de deelgemeente oppakken. We
moeten ervoor zorgen dat jongeren een baan of een studie volgen en het
gevoel hebben dat ze nodig zijn in de maatschappij, dat we niet zonder
ze kunnen. Kinderen moeten in een veilige en stimulerende omgeving
kunnen opgroeien. Ook is het van belang dat iedereen goed Nederlands
spreekt . Voor mensen die zich niet goed zelfstandig kunnen handhaven
moet er hulp zijn. Dit kan zijn in de vorm van ambulante zorg of
woonbegeleiding, maar ook gesloten opvang moet een optie zijn als de
omgeving teveel last heeft van onaangepast gedrag. In het verleden
hebben wij in deze raad gepleit voor een maatschappij voor sociale
wederopbouw. Dit zullen wij bij deze nog maar eens herhalen.
De problemen in Charlois zijn groot. Zo groot dat er te weinig geld is
om echt iets te bereiken op deze terreinen. Als het nieuwe kabinet
zegt dat de oude wijken weer leefbaar moeten worden, dan kan dat
alleen met meer geld. Als de gemeente Rotterdam zegt dat wonen op Zuid
weer leuk moet worden, dan is er geld nodig. Geld om crisissituaties
te beheersen en geld om te werken aan het oplossen van de
onderliggende problemen. Wij zien in de toekomst voldoende kansen om
hier iets aan te doen. Charlois moet het leukste en veiligste deel van
de stad worden! Aan ambitie geen gebrek ....
En hiermee kom ik aan het slot van mijn betoog. We schatten dat
tachtig procent van de problemen waar we het hier over hebben over
drugs en drugshandel gaan. Afgelopen zaterdag was ook nog in het
nieuws dat steeds meer jongeren in achterstandswijken kiezen voor de
zware criminaliteit. Dat levert financieel meer op en is spannender
dan naar school gaan en een echt vak leren. De zware criminaliteit is
ook weer drugs gerelateerd. Hier moeten we een einde aan gaan maken.
Als we Charlois en andere oude wijken er weer bovenop willen helpen,
zullen we de drugshandel en -verstrekking moeten reguleren. Het
lucratieve moet ervan af. Zorg er dus voor dat de handel
onaantrekkelijk wordt, dat verslaafden niet meer hoeven inbreken,
stelen, hoereren, liegen en bedriegen om aan hun spul te komen. We
zijn ziende blind. We kennen de oorzaken, we laten het gebeuren, maar
ons fatsoen zegt ons tot nu toe dat het verbod op drugs beter is dan
het kunnen leven met alle negatieve effecten ervan. Dan zeggen we dat
het een mondiaal probleem is. Maar in deze wereld willen we niet
leven. De verloedering van de steden gaat door. We zullen er dus een
einde aan moeten gaan maken. Om te beginnen moeten deze bewoners uit
het woonhotel van de Queen of the South verdwijnen. Voor hen moet een
passend opvang programma komen. Zo mogelijk verplicht, want als ze
niet in de Queen zitten dan veroorzaken ze op ander plaatsen overlast.
Creativiteit en doortastendheid zijn gewenst, niet alleen omdat oude
oplossingen niet werken, maar vooral omdat we met elkaar moeten
proberen zo'n hoopgevend voorbeeldproject tot een succes te maken.
Daarom stellen we ook voor om met spoed een conferentie van de
organisatie Quartiers en crise te organiseren, waarin we spreken over
de wijze waarop we drugsgebruik en -overlast kunnen reguleren om zo de
ellende in de oude buurten te beëindigen.
Ik wil mijn betoog besluiten met een samenvatting van de vragen aan
het dagelijks bestuur :
1. Kan het dagelijks bestuur de garantie geven dat maatschappelijke
probleemgroepen niet langer zullen worden opgevangen in het Woonhotel
dan wel zich wil inspannen om deze opvang binnen veertien dagen te
beëindigen?
2. Onderschrijft het dagelijks bestuur de opvatting van de PvdA
fractie dat de problemen rond de Dordtselaan en Maashaven - door hun
ligging - om een stedelijke aanpak vragen?
3. Is het dagelijks bestuur bereid om de problemen rondom de
Dordtselaan en Maashaven aan te kaarten bij het college en aan te
dringen op maatregelen zoals wij hebben geschetst?
4. Is het dagelijks bestuur bereid nog voor de zomer een conferentie
te organiseren van het Europese verband van Quartiers en Crise over
regulering van drugs om daarmee een einde te maken van de overlast in
de oude wijken van steden?