verzacht gevolgen overgewicht
Diabetesmedicijn verzacht gevolgen
overgewicht
12 apr 2007
Onderdeel: Wageningen UR
Het nieuwe diabetesmedicijn Rosiglitazone remt de aanmaak van
ontstekingseiwitten door vetcellen. Dat ontdekte dr. Ping Wang, die 29
maart in Maastricht promoveerde. âWe begrijpen nu beter hoe deze
medicijnen werken en wat overgewicht in het lichaam doetâ, zegt haar
begeleider dr. Jaap Keijer van RIKILT, het instituut voor
voedselveiligheid van Wageningen UR.
Artsen schrijven Rosiglitazone voor aan diabetespatiënten die niet
meer goed reageren op insuline. Het medicijn hecht aan het eiwit PPAR
in de vetcel, een sensor die jonge vetcellen aanspoort te groeien en
de insulinegevoeligheid verbetert. âWe hebben vetweefsel lange tijd
gezien als iets waar we liever zo min mogelijk van willen hebbenâ,
zegt Keijer. âNu weten we dat vetweefsel een ontgiftende functie
heeft. Het slaat vetzuren op. Het voorkomt dat die vetzuren voor een
langere periode door het lichaam circuleren en schade veroorzaken.â
Bij ernstig overgewicht wordt vetweefsel echter overbelast.
Onderzoekers denken dat vetcellen daardoor afsterven, en vervolgens
door immuuncellen worden opgeruimd. Daarbij komen ontstekingseiwitten
vrij, die andere cellen in het lichaam verhinderen om nog
voedingsstoffen op te nemen. Naarmate dat proces ernstiger vormen
aanneemt, verliezen cellen steeds meer van hun gevoeligheid voor
insuline, en gaan de vetzuren door het lichaam zwerven. âMedicijnen
als Rosiglitazone stoppen dat procesâ, zegt Keijer. âWangs onderzoek
maakt duidelijk waarom. Stel je rijpe vetcellen bloot aan
Rosiglitazone, dan loopt de aanmaak van ontstekingseiwitten terug.â
Wang heeft ook bestudeerd wat rijpe vetcellen doen als ze worden
geprikkeld door insuline. Zo ontdekte ze een paar nieuwe eiwitten die
vetcellen aanmaken, waarvan de precieze functie nog niet duidelijk is.
Haar onderzoek is pionierswerk, aldus Keijer. âHet is binnen de
voedingswetenschap het eerste onderzoek dat effecten van stimuli
bestudeert met zowel transcriptonomics als proteomics.â Dat betekent
dat onderzoekers alle genen meten die de cel afleest
(transcriptonomics), en ook alle eiwitten meten die een cel aanmaakt
(proteomics). Wangs promotieonderzoek was een gezamenlijke onderneming
van Universiteit Maastricht, RIKILT en het in Wageningen gevestigde
Centrum voor Humane Nutrigenomics.
Willem Koert
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
weekblad voor Wageningen Universiteit en Researchcentrum. Het wordt u
aangeboden door de afdeling Corporate Communicatie. Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@cereales.nl. Zie archief (inclusief Wb-artikelen) op
http://www.resource-online.nl.
Wageningen Universiteit