Internationale hulp aan Irak moet worden opgevoerd 23 april 2007, Genève - Unicef heeft de internationale gemeenschap opgeroepen de hulp aan de meest kwetsbaren van Irak op te voeren. Iraakse kinderen en families lopen in toenemende mate het gevaar ondervoed te raken of ziek te worden.

"De humanitaire crisis is meer dan urgent," zei Daniel Toole, hoofd van de noodhulpprogramma's van Unicef, vorige week tijdens een donorconferentie van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Genève. Vandaag de dag kent Irak in eigen land bijna twee miljoen ontheemden. Nog eens twee miljoen mensen, waarvan de helft kinderen, hebben hun toevlucht gezocht tot een handjevol buurlanden. In Syrië en Jordanië, waar veel Irakezen naartoe zijn gevlucht, dreigt de situatie ook nijpend te worden aangezien de vluchtelingen een grote druk op de beschikbare voorzieningen leggen.

Te weinig schoon water
Als gevolg van de toename van het geweld kunnen veel kinderen niet naar school. Door de onveiligheid, de aanhoudende vluchtelingenstroom, het verlies van geschoolde arbeiders en de verzwakking van de infrastructuur is het steeds slechter gesteld met de beschikbaarheid van schoon water en andere eerste levensbehoeften. Hierdoor raken steeds meer kinderen ondervoed. Ook groeit dagelijks de kans op grootschalige ziekte-uitbraken, terwijl steeds minder kinderen worden gevaccineerd. Door het toenemende gebrek aan schoon water is de kans zeer groot dat deze zomer kinderen ziek worden door diarree.

Geen geld genoeg
Unicef verleent samen met lokale partners hulp aan de Iraakse bevolking. Er wordt onder meer gezorgd voor schoon water, gezondheidszorg en voedsel. Toch is er niet genoeg geld beschikbaar om aan de hulpvraag te kunnen voldoen. Unicef heeft 20 miljoen dollar nodig (circa 14 miljoen euro) voor de meest noodzakelijke hulp. Tot nu toe is hiervan slechts 11 procent ontvangen.

Deze humanitaire hulp kan echter alleen effectief zijn, als Irak ook echt veiliger wordt. Daniel Toole: "We kunnen alleen gezondheidszorg bieden als moeders hun kinderen naar een kliniek durven te brengen. Als gezinnen uit angst hun kinderen thuis houden, heeft het geen zin om te hopen op een hogere deelname van deze kinderen aan het onderwijs. En als burgers niet eens naar de winkels durven om boodschappen te doen, kunnen we niet verwachten dat hun gezondheid en voedselsituatie verbeteren."