Gemeente Harlingen
Vijf Koninklijke onderscheidingen in Harlingen
27-4-2007
fotograaf joachim de ruijter
Burgemeester Paul Scheffer heeft vrijdag 27 april 2007 vijf
Koninklijke Onderscheidingen uitgereikt. Alle vijf de versierselen
behoren bij het Lidmaatschap van de Orde van Oranje Nassau. Hieronder
de vijf personen die een lintje hebben gekregen:
De heer J.H. (Jan Hendrik) van der Heide (61)
De heer Van der Heide is een 'sociaal' aanspreekpunt voor inwoners en
verenigingen van Harlingen. Je kan hem benoemen als een soort van
'wijkagent'. Kleine of grote problemen van stadsgenoten, hij zal, als
het in zijn macht ligt, iedereen helpen. Als een persoon, ongeacht
zijn of haar achtergrond, hem om hulp vraagt wil hij daadwerkelijk
helpen voor de volle 100%. Verenigingen e.d. doen ook nooit vergeefs
een beroep op Van der Heide. Zo fotografeert hij alle Ouwe Seunen
(bijnaam van de Harlinger bevolking) voor de Vereniging Oud Harlingen.
Bij de jaarlijkse intocht per boot van Sint Nicolaas begeleidt hij, al
meer dan 25 jaar, de Goed Heiligman en zijn gevolg bij aankomst en
tijdens de rijtoer door het stadscentrum van Harlingen. Enige jaren
geleden is hij mede-organisator geweest van de reünie van o.b.s. 't
Wad, voorheen School A. Hij heeft veel tijd en inzet gegeven aan het
opsporen van veel oud-Harlingers. Ook verleent hij assistentie bij de
opzet van het Singelconcert in Harlingen omdat hij goed oog en
overzicht heeft over alles wat er om heen gebeurt. Ook begeleid Van
der Heide tijdens de Avondvierdaagse de wandelaars op drukke
verkeerspunten. Bij het inhalen van de wandelaars op de laatste avond
met muziekkorpsen, heeft hij de organisatie in handen van de
feestelijke intocht.
Het 'sociale' leven van Jan van der Heide is begonnen toen hij als
melkboer in de voetsporen van zijn vader trad. Het was hard werken;
ijzeren kratten met glazen melk- of papflessen tilde hij op alsof het
een brood was. In zijn hart had Van der Heide ook graag politieagent
willen worden, net als zijn schoonvader. Vanwege de melkzaak moest hij
die wens beperken tot reservist. Ongeveer 12,5 jaar heeft hij zijn
werkzaamheden voor de reservepolitie met veel plezier gedaan. Maar het
bloed kruipt waar het niet gaan kan. In 1980 heeft Van der Heide de
melkzaak vaarwel gezegd en werd hij parkeerwachter van de gemeente
Harlingen. Zo kon hij zijn uniform dragen en tegelijkertijd in contact
blijven met de mensen. Naast zijn werk is de heer Van der Heide ook 10
jaar beheerder geweest van wijkgebouw Het Trefpunt.
Daarnaast was hij van 1981 - 1993 zaalvoetbalscheidsrechter van de
Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond., maakt hij sinds 2002 wekelijks
het Sportprogramma "Sportbokaal" voor Radio Stad Harlingen, was hij
van 1990 tot 2002 marktmeester Harlinger Ondernemers Vereniging(hij
organiseerde zes keer per jaar de Tobbedagen in Harlingen).
Ook bestuurlijk vervult Van der Heide diverse functies. Zo is hij
vanaf 1983 penningmeester en sinds 2000 voorzitter van de
vogelvereniging Introka. En sinds 2005 is hij voorzitter van Exstador,
een gerenomeerde futsalvereniging in Harlingen.
Sinds 1998 is hij lid van het Comité Visserijdagen. De heer Van der
Heide is namens het Comité contactpersoon ten behoeve van het
intensieve overleg met politie- en de horecavertegenwoordigers. Verder
heeft hij binnen het Comité de verantwoordelijkheid over:
straatactiviteiten zoals standwerkerconcours, braderie, kermis,
ringrijderij, afzettings- en geluidsplan en is coördinator van opbouw
en plaatsen van borden.
A.J. (Ane Jan) Duiff (68)
De heer Duijf, in het dagelijks leven was hij tandarts, is sinds 1977
als penningmeester betrokken bij het toezichthoudende werk van de
Plaatselijke Commissie van het station Harlingen. Penningmeester van
een stichting is echter niet het meest boeiende bestaan bij de KNRM.
Het is daarom te meer lofwaardig dat hij dit zo lang en zo contentieus
heeft gedaan en nog doet. Stipt op tijd en nauwgezet is zijn
handelsmerk.
Het karakter van de reddingstations wordt gekenmerkt door een grote
saamhorigheid en waar de heer Duijf een groot aandeel in heeft. Hij is
een geboren verteller over de KNRM, zijn hobby en het waddeneiland
Terschelling, waar zijn wortels liggen. Door zijn boeiende manier van
spreken, weet hij zijn toehoorders aan zich te binden en daarmee de
saamhorigheid te bevorderen onder de vele vrijwilligers, opstappers en
leden. Door zijn affiniteit met duiken en zijn hobby is hij een
uitgesproken maritiem georiënteerd mens.
Begin jaren tachtig richtte de heer Duijf de stichting Duikteam
Caranan op. Onder zijn bezielende leiding en met zijn eigen schip en
middelen doet het duikteam Caranan al jarenlang onderzoek naar het
wrak van het De Lutine. Zijn beweegredenen hiervoor zijn het in kaart
brengen van de restanten van de Lutine en een archeologisch overzicht
te krijgen. Hij werkt daar in samen met het NISA (Nederlands Instituut
voor Scheeps- en onderwaterArcheologie). De locatie waar de Lutine in
1799 met 270 mensenlevens, 600.000 Spaanse matten (munten) en ruim 30
ton aan edelmetaal is vergaan, is door de staat aangewezen als
beschermd archeologisch monument. Archeologisch onderzoek van Caranan
en het NISA zijn toegestaan maar andere bodemverstorende activiteiten
zijn verboden.
Mevrouw M.K. (Marieke Klaziene) Breidenbach (74)
In de meeste gevallen is het zo dat mensen, die gepensioneerd zijn,
genieten van hun pensionering. Zo niet mevrouw Breidenbach, zij gaat
als gepensioneerd officier van het Leger des Heils gewoon door met
haar sociale werkzaamheden, niet alleen voor het korps in Harlingen
maar ook elders. Zij heeft een indrukwekkende staat van dienst als het
gaat om de zorg voor en ondersteuning van het merendeel van de zeer
kwetsbare mensen in onze samenleving. Een heilsofficier heeft
overigens geen arbeidsovereenkomst, maar wordt 'onderhouden' door het
Leger.
De zorg en ondersteuning beperkte zich niet tot alleen leden van het
Leger des Heils, maar ook mensen van andere richting en mensen, die
zich niet tot een bepaalde richting rekenen, doen vaak een beroep op
haar. Veelvuldig komt het voor dat de contacten die o.a. bij de
bezoeken in de verzorgingsinstellingen ontstaan van doorslaggevend
gewicht zijn om na een overlijden (opnieuw) een beroep op haar te
doen. Zij ondersteunt daarbij de nabestaanden, die in die
omstandigheden veel behoefte hebben aan een luisterend oor en aan een
persoonlijk meebeleven. Mevrouw Breidenbach is ook nu nog enkele malen
per maand nauw betrokken bij een begrafenis of crematie en de
rouwverwerking. Deze waardevolle inzet, die zij ondanks haar leeftijd
nog op voortreffelijke wijze vervult, vindt veel waardering in de
plaatsing samenleving. De brede inzet was/ is mogelijk doordat mevrouw
Breidenbach vooral door haar persoonlijkheid een zeer waardevolle en
bindende kracht was en is. Mevrouw Breidenbach wordt alom gezien als
een zeer prettig en geliefd mens die naast haar intensieve
activiteiten bij het Leger des Heils ook altijd nog veel tijd en
aandacht heeft voor haar eigen familie.
Mevrouw B (Bregtje) de Vries (72)
Mevrouw de Vries krijgt de Koninklijke Onderscheiding omdat zij
langdurig taken heeft verricht in het kader van het Leger des Heils en
nog steeds verricht. Vijfenveertig jaar geleden heeft zij de weg naar
het Leger des Heils gevonden en binnen deze organisatie heeft zij zeer
diverse taken op zich genomen. Samen met mevrouw Breidenbach hebben
ze de opleiding tot heilsofficier gevolgd. In aansluiting op haar
activiteiten in het kader van het Leger des Heils, doch buiten het
verband daarvan heeft mevrouw De Vries vier pleegkinderen in huis
genomen. Mede door haar inzet en betrokkenheid heeft zij 'haar'
kinderen in hun puberteit op het rechte pad kunnen houden. Tot op
heden heeft zij nog steeds contact met 'haar' inmiddels volwassen
kinderen. Al enkele jaren laat ze (op eigen kosten) kinderen overkomen
uit Tsjernobyl, waarbij ze altijd speciaal vraagt om gehandicapte
kinderen waar ze voor zorgt en daarna medicijnen naar Rusland stuurt
(die ze uit eigen zak betaald). Ze is (op eigen kosten) twee keer naar
Rusland geweest om spullen, kleding en medicijnen e.d. te brengen.
Sinds vorig jaar is mevrouw De Vries lid van de commissie, die de
voedselbank in Harlingen handen en voeten heeft gegeven. De
gezamenlijke kerken zijn bij dit initiatief betrokken.
De heer Mr. J.A.IJ. ( ) van Giffen (67)
Van Giffen is op 22 december 1966 officieel beëdigd als advocaat bij
de rechtbank Amsterdam en op 9 januari 1975 bij de rechtbank
Leeuwarden. Van die 40 jaar werkte hij 31 jaar in Harlingen. Bijzonder
is dat Van Giffen als advocaat optreedt voor zowel betalende als voor
onvermogende (pro deo). Dat doet lang niet iedere advocaat. De meesten
halen de krenten uit de pap en sturen de onvermogenden naar andere
advocaten. Van Giffen niet. Zijn motto is: "Ook deze mensen hebben
recht op bijstand van een advocaat".
Naast zijn werk als advocaat heeft hij zijn kennis ook ingezet voor
Harlingen. Zo was hij 25 jaar lang (van 1978 tot 2004) lid van het
bestuur van de Vereniging Oud Harlingen. Eerst als gewoon lid, maar
daarna als secretaris. De Vereniging telde bij het afscheid van Van
Giffen 1200 leden, de grootste vereniging in Harlingen. Hij gaf de
vereniging gratis juridisch advies tot bescherming van de historische
waardevolle gebouwen. Van Giffen werd en wordt gedreven door de liefde
voor de historie en de historische stadskern van Harlingen. Door zijn
grote inzet, aimabele omgang en de liefde voor Harlingen heeft de
Vereniging Oud Harlingen hem op 13 april 2004 benoemd tot erelid.
Daarnaast was hij van 1982 tot 1992 voorzitter van de Hein Buisman
Stichting. De Hein Buisman Stichting koopt, restaureert en verkoopt op
non-commerciële basis vervallen karakteristieke panden in Harlingen.
Zo worden o.a. oude pakhuizen van de sloop gered en geschikt gemaakt
voor bewoning. Mede dankzij de niet aflatende inzet en het
enthousiasme van de heer Van Giffen zijn er tijdens zijn
voorzitterschap door de stichting ongeveer 32 monumentale panden in
Harlingen gerestaureerd.
Samen met de gebroeders Anker vormt hij sinds 1998 het bestuur van de
kunstcommissie van de Friese Orde van Advocaten. Het doel is om
advocaten meer in kunst geïnteresseerd te krijgen. Een middel daartoe
is het plaatsen van kunstobjecten in de Rechtbank van Leeuwarden en in
het Paleis van Justitie. De Ankers omschrijven hem als een
enthousiastmerend en zeer creatieve persoonlijkheid. Zijn bijdragen
worden zeer gewaardeerd door de gebroeders Anker en de gehele Friese
advocatuur. Kunst vind Van Giffen belangrijk omdat je anders tegen
vier kale muren aankijkt. "Er is meer tussen hemel en aarde dan vier
kale wanden en een stapeltje dossiers".
(foto Joachim de Ruijter)