Federale regering Belgie
Speech Verhofstadt - 100 jaar scouting
(2007-04-29)
Persdienst van de Eerste Minister
TOESPRAAK VAN EERSTE MINISTER GUY VERHOFSTADT BIJ DE JAMBE 100 JAAR
SCOUTING.
BRUSSEL, 29 APRIL 2007.
Beste Scouts en Gidsen, jong en minder jong
Dames en heren,
Deze JAMbe is indrukwekkend. Bijna honderdduizend scouts en gidsen.
België mag dan misschien klein zijn. Van elke honderd Belgen is er
hier vandaag één aanwezig. Hiermee is dit het grootste
scouts-evenement ter wereld. Ik wil de organisatoren en de hele
scoutsbeweging hiervoor feliciteren.
One World, One Promesse. Dat is niet alleen het thema van dit
feestjaar. Het is de missie van de scouts sinds de eerste dag dat
Baden Powell in 1907 het kamp op Brownsea Island met de hoorn opende.
Sindsdien is scouting uitgegroeid tot een wereldbeweging van 38
miljoen leden in 166 landen. Het dragen van het scoutshemd of de sjaal
is hiermee een krachtig symbool van een wereld die steeds meer één
wordt.
Honderd jaar is lang. De wereld van 1907 was totaal verschillend van
de wereld waarin we nu leven. Ook voor kinderen en jongeren. Net als
de volwassenen, leven kinderen en jongeren vandaag jachtiger, sneller,
onder hogere druk. Het werk op school is toegenomen. Er is de
muziekschool, de dactylolessen, het voetbal of de dansles. Men zou
zich kunnen afvragen of ze wel nog tijd hebben om zaterdag of zondag
naar de jeugdbeweging te gaan?
Toch zien we niet minder maar steeds meer kinderen zich aansluiten.
Steeds meer kinderen en jongeren willen voor enkele uren naar buiten,
naar het lokaal of naar het bos. Het is duidelijk. Scouting is na
honderd jaar meer ooit nodig, meer dan ooit zinvol.
Zoals u weet ben ik een groot pleitbezorger van de open samenleving.
Maar ik weet ook dat de belofte van een echte open samenleving niet
van bovenaf kan opgelegd worden. Ze moet groeien van onderuit. Dat is
precies wat scouting doet. Elke week opnieuw. Samenwerken, samen
spelen, samen opkomen voor solidariteit en verdraagzaamheid. Kinderen
en jongeren laten opgroeien in een democratische, rechtvaardige
wereld. Niet met grote woorden, maar elke week opnieuw via de
scouting. Elke week opnieuw met die tomeloze en vrijwillige inzet voor
elkaar.
Met die inzet verandert scouting de wereld. Al honderd jaar. Want hoe
ongelijk we ook geboren mogen worden, bij de scouts wordt iedereen
gelijk behandeld. Iedereen slaapt in dezelfde tenten. Zit rond
hetzelfde kampvuur en zingt dezelfde liederen. Iedereen is fier
wanneer de vlag van zijn groep gehesen wordt. Scouting heeft begrepen
dat niet de afkomst van een kind telt. Wel zijn toekomst. Elk week
opnieuw, slaagt scouting erin om ontelbare ogen op een andere manier
naar de wereld laten kijken.
Ikzelf herinner me nog goed, als jonge scout, de wekelijkse
vergaderingen waar leiders alles van zichzelf ten beste gaven. Nu heb
ik ook wekelijkse vergaderingen, al zijn die iets minder ontspannend.
Waar ik vroeger leerde knopen maken, moet ik nu vooral knopen
ontwarren. Soms hoopte ik dat ik met een eenvoudig fluitsignaal, net
als vroeger, iedereen even snel terug in formatie zou krijgen. Als
elke politicus bij de scouts of gidsen was geweest, zou dit wellicht
iets gemakkelijker geweest zijn.
Dames en heren,
Scout of gids ben je niet voor enkele jaren. Je neemt het je hele
leven mee. Niet alleen een totem, fijne herinneringen of enkele
vriendschappen. Maar ook een overtuiging. De overtuiging dat elk van
ons elke dag een betere wereld kan bouwen. Ik kan vandaag dan ook u en
alle scouts en gidsen alleen maar toewensen dat scouting nog heel lang
mag bestaan.
Ik dank u.