Gemeente Boxtel


---


4 mei Dodenherdenking


Vrijheid is mensenwerk

---


Het herdenken op 4 mei en het vieren op 5 mei vinden hun oorsprong in
de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlog echter was een oorlog met een
geheel eigen omvang en karakter. De historische omstandigheden van
toen zijn niet zonder meer te vergelijken met de oorlogen en
vervolgingen die daarna hebben plaatsgevonden. De traumatische
gevolgen van oorlog voor mensen zijn echter wel van alle tijden en
plaatsen. Ook de morele keuzen waarvoor mensen in oorlogsgebieden,
maar ook zij die langs de kant staan, zich geplaatst zien, zijn
herkenbaar. Deze menselijke emoties en morele dilemma's zijn
universeel. Als 4 mei de dag is waarop we inzien dat oorlog mensenwerk
is, is 5 mei de dag waarop we beseffen dat vrijheid ook mensenwerk is.
De vierde en vijfde mei zijn de dagen waarop wij in Nederland
gezamenlijk stilstaan bij oorlog en vrede, vrijheid en onderdrukking,
verantwoordelijkheid en democratie, menswaardigheid en respect. De
mate waarin en de wijze waarop dat gebeurt, wordt mede beïnvloed door
de tijdsgeest en actuele nationale en internationale gebeurtenissen.
Zo drukte in 1999 de oorlog in Joegoslavië een stempel op de beleving
van 4 en 5 mei in dat jaar. Mensen verbonden hun gevoelens van
machteloosheid, en het actuele besef van de bijzondere waarde van
vrijheid, met de tradities van herdenken en vieren. Maar ook zonder
-de dreiging van- een oorlog in onze directe omgeving blijft herdenken
en vieren in de toekomst van groot belang. Net als het onderhoud aan
de dijken ook bij rustig weer doorgang moet vinden om eventuele
stormen in de toekomst te doorstaan, is het ook voor een samenleving
belangrijk zich telkens opnieuw te bezinnen op het onderhoud van de
vrijheid en de vrede, ook als velen geen directe bedreiging ervaren.
Herdenken en vieren spreken mensen vandaag de dag aan, ongeacht hun
leeftijd, status, huidskleur, culturele herkomst, religieuze
overtuiging of politieke voorkeur. Hiermee kunnen deze dagen een
sterke bindende waarde en betekenis hebben in een samenleving die zich
steeds meer kenmerkt door individualisering en verlies van vaste
sociale verbanden en structuren.