Toespraak burgemeester Staatsen ter ere van 4 mei 2007
Uitgebracht op: maandag 7 mei 2007
Jongeren vechten voor vrede, veiligheid en respect
62 jaar geleden eindigde de oorlog, die 67 jaar geleden begon.
62 jaar geleden kwam een einde aan ellende, aan onrecht , aan
discriminatie, geweld en strijd tot de dood er op volgt.
Wij herdenken in respect en dank ook na 62 jaar al degenen, die hun
leven gaven voor vrede en veiligheid. Hun leven gaven: doordat zij
stierven dan wel geestelijk of lichamelijk voor de rest van hun leven
werden getekend.
Onder hen zijn ook vele Voorschotenaren, die stierven als militair,
als verzetstrijder. Die stierven in concentratiekampen, omdat ze
toevallig Jood of zigeuner of homoseksueel waren. Ik kan niet alle
namen noemen, kijkt u maar op dit monument. Maar toch wil ik zo maar
enkelen, jonge mensen aan het begin van hun leven, in ons midden
halen: Jan Lamboo, Herman Schouten, Teun de Groot, Jan Wagtendonk,
Alexander Adamski.
62 jaar geleden: de kleinkinderen en achterkleinkinderen van hen die
voluit in die oorlog stonden, zijn al de derde en vierde generatie na
die oorlog. Desondanks voelt het nog steeds heel nabij.
Ook omdat wat toen gebeurde, nu weer gebeurt. Vrede en veiligheid zijn
ook nu niet vanzelfsprekend. Denk aan Irak, Dafur. Denk aan de inzet
van Nederlandse militairen bij vredesmissies, zoals nu in Afghanistan.
Denk aan wereldwijd 33 miljoen vluchtelingen, twee keer de bevolking
van ons land, 33 miljoen mensen zoals wij die hun verleden en hun
toekomst, die ieder perspectief hebben verloren.
Maar laten wij ook zelf in de spiegel kijken, in ons eigen land en in
Voorschoten. Hoe verdraagzaam zijn wij, hoe respectvol naar elkaar?
Hoe verantwoordelijk voelen we ons voor elkaar, accepteren we dat
mensen verschillen? Oordelen of veroordelen we niet vaak anderen in
plaats van hen met mildheid en begrip te bejegenen? In die zin hebben
wij ook hier in dit welvarende stukje wereld dat Voorschoten heet,
iets te winnen.
Respect is de basis voor een echt vrije en veilige samenleving.
Ik doe daarom met name een beroep op jongeren, die derde en vierde
generatie, om dat gevecht voor vrede, veiligheid en respect aan te
gaan. Dat gevecht: want vrede, veiligheid en respect zijn niet zo maar
woorden, het zijn werkwoorden, actiewoorden.
En als jullie dat doen met dezelfde inzet, dezelfde bevlogenheid en
dezelfde overgave als destijds Jan Lamboo, Herman Schouten, Teun de
Groot, Jan Wagtendonk en Alexander Adamski, dan is er hoop, dan is er
perspectief. Voor onze eigen gemeente, maar ook voor daarbuiten en ver
daarbuiten.
Daarom ben ik heel blij, dat er hier zoveel jongeren zijn. Basischool
De Vink heeft dit jaar ons monument geadopteerd en een indrukwekkende
expositie over de Tweede Wereld Oorlog voor het Gemeentehuis gemaakt.
Ik zal zo straks Vinay Sewran van De Vink en Saskia Hogewoning,
vrijwilligster van The Basement een krans leggen.
Een krans als teken van dank en respect voor hen die toen hun leven
gaven; een krans leggen met Vinay en Saskia als een teken van onze
jongeren, die nu op hun beurt willen werken aan vrede, veiligheid en
respect. Wij vertrouwen op jullie.
- einde bericht -
Gemeente Voorschoten